หยู่เหวินเห้าออกไปเดินเล่น รอหลังจากเจ๋อหลานกลับไปแล้ว เขาค่อยกลับตำหนักมาหาเจ้าหยวนอย่างถอดถอนใจ ไม่รู้ว่าเพราะอายุเยอะหรือเปล่า ถึงได้ชอบถอดถอนใจมาก
หลังจากถอดถอนใจแล้ว เขาพูดกับเจ้าหยวนว่า “ตอนที่นางเพิ่งเริ่มออกไป เจ้าคอยดูบ้างนะ ข้าคาดว่าอย่างน้อยสักปีสองปีถึงจะวางใจได้”
“ข้ารู้ ข้าจะคอยดู” หยวนชิงหลิงรู้ว่าเขากลัวเกิดปัญหา ที่จริงถึงแม้รู้ว่าลูกสาวมีความสามารถ แต่เขาก็ไม่อาจวางใจ สำหรับเขา ลูกของเขาก็เหมือนกับลูกคนอื่นๆ ล้วนต้องการให้พ่อแม่คอยปกป้อง
ยังไงต่อให้ลูกมีความสามารถแค่ไหน แต่ก็เป็นเพียงแค่เด็กไม่ใช่หรือ?
เป่ยถังเริ่มเตรียมการต้อนรับการมาเยือนของคณะทัวร์ฮ่องเต้แคว้นจิน
การมาเยือนในครั้งนี้เป็นการมาด้วยเรื่องราชการ จึงมีขุนนางตามมาด้วยไม่น้อย ส่วนใหญ่คือศาสหงหรูกับผู้รับผิดชอบด้านเศรษฐกิจและการค้า
เจ๋อหลานรู้มาว่า หนิงหงเจาคู่หมั้นหมายของอานจือก็ติดตามมาด้วย
ไม่เพียงเท่านี้ ตอนที่คณะแคว้นจินเดินทางผ่านจวนเจียงเป่ย มีท่านลุงสามกับท่านลุงสี่มาส่ง ดังนั้นพี่อานจือก็จะมาด้วย
ปีที่แล้วพี่อานจือกับคุณชายหนิงหมั้นหมายกัน รอหลังสามปีก็จะแต่งงานกัน เดิมคิดว่านางจะเป็นคนที่ได้แต่งงานไวที่สุด กลับคิดไม่ถึงว่าพี่กั่วเอ๋อจะได้แต่งก่อนนาง
ท่านลุงสวีจะต้องหวังอยากให้พี่กั่วเอ๋อรออีกสองปี แต่งานแต่งงานกำหนดไว้ในเดือนแปด ได้ยินมาว่าอู๋ซ่างหวงกำหนดให้แต่งให้ได้ภายในเดือนแปด ตอนนั้นหลังจากที่นางได้ยิน คิดว่าอู๋ซ่างหวงเป็นห่วงพี่กั่วเอ๋อจริงๆ
แต่ต่อมานางรู้มาจากแม่นมสี่ ว่าทำไมอู๋ซ่างหวงถึงต้องเร่งให้จัดภายในเดือนแปด นั่นเป็นเพราะพวกเขาทั้งสามคนเลิกดื่มเหล้า จะดื่มได้ก็ต่อเมื่อมีงานเทศกาลงานมงคล
ส่วนภายในจวนอ๋องซู่ ตอนนี้ก็ได้ข่าวกำหนดการของฮ่องเต้แคว้นจินแล้ว ซึ่งอู๋ซ่างหวงเป็นคนไปสืบรู้มา
เขาบอกกับทุกคนว่า หลังจากฮ่องเต้แคว้นจินมาถึง จะต้องมีงานเลี้ยงต้อนรับอย่างเป็นทางการ ถึงตอนนั้นเขาจะกลับไปร่วมด้วย ไปในฐานะอู๋ซ่างหวงแสดงถึงความเป็นมิตรไมตรีของเป่ยถัง
ทุกคนต่างรู้ความในใจที่แท้จริงของเขา แต่ไม่มีใครพูด นอกจากผู้อาวุโสทั้งสามที่เลิกเหล้า ส่วนคนอื่นดื่มมื้อละสามจอก ถึงแม้เหล้าจะถึงท้อง แต่แค่สามจอก เหมือนกันกับไม่ได้ดื่มเลย
แต่เพราะเคยรับปากพี่จูตี้ พวกเขาจึงจำต้องอดทนอดกลั้นไว้ จนค่อยๆ เคยชินแล้ว
ท่านฉู่กับท่านเซียวเหยากงยังไม่เคยชิน แต่ก็จะรักษาสัญญา
จึงมีเพียงอู๋ซ่างหวงคนเดียว ที่ยังไงในใจก็รู้สึกไม่พอใจ เพราะเขาไม่ได้อยู่ร่วมดื่มเหล้าในครั้งนั้น มักรู้สึกว่าตนเองได้รับความเสียหายที่ไม่มีเค้ามาก่อน หากไม่ได้ดื่มคืนมาสักครั้ง ในใจยากที่จะรับได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน
สองขาของหยู่เหวินเห้าก็คดงอคุกเข่าลงอย่างช่วยไม่ได้ เอ่ยอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิดว่า “ลูกยินดียอมรับโทษทัณฑ์ที่เหลือของเสด็จพ่อ ชอบข้อความบทนี้ตลกดีคะพระเอก ตอน 394...
1...
1...
เพิ่งอ่านได้ 2ร้อยกว่าหน้า สนุกน่าติดตามมาก แต่ทั้งเรื่องมี2พันกว่าหน้า ทำไงจะอ่านจบ...
ขอบคุณผู้แต่ง และ novelones มากๆค่ะ ดีที่สุด อ่านรอบที่ 4 แล้วก็ยังสนุกครบรส ❤️...
เรื่องนี้ถือว่าสมบูรณ์มากสนุกต้นถึงจบ อยากให้เป็นซีรี่ย์...
สนุก ตลกดี เนื้อเรื่องชวนติดตามแต่คำผิดเยอะไปหน่อยค่ะ...