บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 1964

เจ้าตาทับทิมเตรียมกับข้าวไว้ก่อนแล้ว จากนั้นก็นั่งรอเขาอยู่ที่บันไดหินในศาลา

นางสวมชุดสีแดง ผ้าคลุมไหล่พันรอบลำตัวและชุดเดรสผ้าซาตินลายเมฆนุ่มๆ คลุมบันไดหินด้านล่างปกคลุมรองเท้าผ้าซาตินประดับมุก

มือทั้งคู่ของนางเท้าคาง ใบหน้าขาวผ่องดั่งหยกเต็มไปด้วยความรอคอย

อาหารที่นางทำในวันนี้ค่อนข้างง่าย แต่รสชาติดีมาก ความชอบของนางในตอนนี้ไม่แตกต่างจากคนแล้ว คงจะถูกดูดกลืนแล้ว

นางชอบดูเวลาพี่ซาลาเปาทานอาหาร และก็ชอบเวลาที่หมาป่าซาลาเปากินเนื้ออย่างตะกละตะกลาม เอร็ดอร่อยอย่างมาก

ตอนนี้นางสามารถคิดได้ยาวไกลที่สุดก็คือแต่งงานกับพี่ซาลาเปา จากนั้นก็ทำกับข้าวให้เขาทุกวัน

คิดๆ ดูแล้วก็มีความสุขมาก

ดาวยามค่ำคืนมืดครึ้ม เงาจันทร์เลื่อนลอย ในที่สุดก็ได้ยินเสียงฝีเท้าที่คุ้นเคยดังขึ้น นางรีบเงยหน้าขึ้น ราวกับดวงดาวประกายอยู่ในดวงตาของนางอย่างรวดเร็ว พร้อมพูดขึ้นว่า “ซาลาเปา หมาป่าซาลาเปา พวกเจ้ากลับมาแล้วหรือ?”

นางลุกขึ้นยืน สยายผ้าคลุมแล้ววิ่งไปหาพวกเขา กระโจนกอดหมาป่าซาลาเปาไว้ หมาป่าซาลาเปานอนอยู่บนพื้น เผยให้เห็นท้องสีขาว เบื่อมาทั้งวันแล้ว ความรู้สึกที่มีคนสนใจบ้างนั่นดีมาก

แต่เจ้าตาทับทิมสนใจมันได้ไม่นาน แล้วก็รีบลุกไปยืนตรงหน้าพี่ซาลาเปา ตาคิ้วเป็นประกาย พร้อมพูดขึ้นว่า “วันนี้ข้าทำเนื้อปลาผัดน้ำเต้า ผัดเนื้อ ยังมีน้ำแกงผักกุ้ง รีบเข้ามาชิม”

“ได้ เหนื่อยไหม?” ตาคิ้วองค์ชายรัชทายาทยิ้มแย้ม จูงมือของนางอย่างเคยชินแล้วเดินไปข้างหน้า

“ไม่เหนื่อย สนุกมากเลย” เจ้าตาทับทิมเอนซบไหล่ของเขา เดินเหินก็มั่นคงขึ้นมาก ไม่กระโดดโลดเต้น พร้อมพูดขึ้นว่า “พรุ่งนี้ข้ายังตั้งใจจะทำน้ำแกงตุ๋น น้ำแกงแปดรส อร่อย”

“น้ำแกงแปดรส? แปดรสไหน?”

“ยังไม่รู้ แม่นมสี่บอกว่าจะสอน” เจ้าตาทับทิมโบกมือ แววตาเต็มไปด้วยความรอคอย พร้อมพูดขึ้นว่า “คืนพรุ่งนี้เจ้ากลับมาก็ได้ชิมแล้ว”

“อ๋า? เรียนพรุ่งนี้ ข้าก็จะได้ดื่มเลย?” เขายิ้มมองดูนางแวบหนึ่ง ที่ผ่านมาต้องเรียนสองสามวันก่อนถึงจะทำให้เขากิน

“ตอนนี้ข้ามีพื้นฐานแล้ว จึงง่ายมาก” เจ้าตาทับทิมพูดอย่างมั่นใจ

องค์ชายรัชทายาทอมยิ้ม คิ้วตายังคงเต็มไปด้วยความอ่อนโยน

หลังจากเจ้าตาทับทิมยุ่งกับการดูแลพี่องค์ชายรัชทายาท ก็ดูแลหมาป่าซาลาเปาด้วย

อาหารพวกนี้อร่อยมากจริงๆ องค์ชายรัชทายาทรู้สึกว่าฝีมือการทำอะไรของเขาพัฒนาขึ้นรวดเร็วมากจริงๆ

“ฝีมือของเจ้า สามารถเปิดร้านอาหารได้แล้ว” องค์ชายรัชทายาทยิ้มหัวเราะ พร้อมพูดขึ้น

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน