บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 1970

เจ้าตาทับทิมกลับมาถึงวังอย่างสิ้นหวัง ในใจคิดอยู่ว่าเป็นเพราะตนเองทำร้ายคนคนนั้นหรือเปล่า ดังนั้นจึงทำให้อาจารย์ต้องเดือดร้อน?

นางไม่ควรที่จะใจร้อนขนาดนี้ ก่อนหน้านี้พี่ยิงก็เคยบอกกับนางแล้วว่า ห้ามลงมือทำร้ายคนในโลกมนุษย์เด็ดขาด จะก่อให้เกิดเหตุทำให้คนเสียชีวิต

พี่ซาลาเปาไม่อยู่ นางไปหาเจ๋อหลานกับกั่วเอ๋อ แต่หาจนทั่ววังก็หาไม่เจอ เมื่อถามแล้วค่อยรู้ว่าพวกนางต่างออกไปแล้ว

นางจึงจำต้องกลับไปหลบอยู่ในตำหนักต่อ ในใจหวาดผวาไม่เป็นสุข ไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อน ไม่รู้ว่าจะต้องจัดการอย่างไร

ตอนกลางคืนพี่ซาลาเปาไม่กลับมา นางก็ไปหาเจ๋อหลานอีก เจ๋อหลานก็ยังไม่กลับมา ได้ยินสาวใช้บอกว่าช่วงนี้เจ้าหญิงล้วนงานยุ่ง ไม่รู้ว่ายุ่งงานอะไรอยู่ คืนนี้ก็อาจจะไม่กลับมา

เจ้าตาทับทิมคิดว่านางคงยุ่งเรื่องการไปฆ่าคน การไปฆ่าคนถือเป็นเรื่องใหญ่ จะล่าช้าไม่ได้ จึงกลับไปยังตำหนักอีก

อยู่ไม่เป็นสุขไม่สบายใจทั้งคืน และก็นอนไม่หลับ เช้าวันที่สองอดทนไม่ไหวแล้ว จึงไปขอเข้าเฝ้าฮองเฮาในตำหนัก

นางแทบจะร้องไห้ตลอดจนเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานให้ฮองเฮาฟังจนจบ เงยสายตาที่ไม่รู้จะทำอย่างไรขึ้นมาพร้อมพูดขึ้นว่า “ข้าไม่รู้ว่าการที่หนีมาแบบนี้เป็นการกระทำที่ถูกต้องหรือไม่ จะเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับอาจารย์หรือเปล่า? ข้าต้องกลับไปช่วยอาจารย์ดีไหม? เป็นครั้งแรกที่ข้าเจอกับคนร้าย ข้าไม่รู้จะไปบอกใคร และก็ไม่รู้จะทำอย่างไร”

“อาจารย์ไล่ให้ข้าไปอย่างเดียว ข้ารู้ว่านางกลัวว่าข้าจะเดือดร้อน นางพูดกับพี่ซาลาเปาตลอดว่ากลัวข้าจะถูกครอบครัวสามีรังเกียจ นางเป็นห่วงข้า.....”

หยวนชิงหลิงฟังนางพูดเสร็จ ก็พูดปลอบด้วยสีหน้าสงบนิ่งว่า “เจ้าตาทับทิม เจ้าเชื่อฟังอาจารย์ไม่ใช่เรื่องผิด เพราะเจ้ายังไม่ชำนาญในการจัดการกับเรื่องพวกนี้ เจ้ายังต้องค่อยๆ เรียนรู้ ส่วนจะเกิดเรื่องกับอาจารย์ของเจ้าหรือไม่ ไม่ต้องเป็นห่วง ข้าจะส่งคนไปดู”

“หากเกิดอะไรขึ้นกับอาจารย์ข้าจะเสียใจอย่างมาก เมื่อวานข้าไม่ควรจากมาเลย” เจ้าตาทับทิมคิดว่าถึงแม้ฮองเฮาจะพูดได้อย่างสงบนิ่ง และทำให้นางรู้สึกปลอดภัย แต่เพราะความเป็นห่วงอาจารย์ มักจะรู้สึกว่าจะต้องเกิดเรื่องกับอาจารย์แล้วแน่

“ไม่ ก่อนที่เจ้ายังไม่มีประสบการณ์จัดการกับเรื่องพวกนี้ การหลบหลีกคือสิ่งที่ดีที่สุด” หยวนชิงหลิงพูดปลอบนางว่า “ไม่อย่างนั้นหากเจ้าลงมือ จะเป็นการทำลายชีวิตหลายคน”

“งั้นข้าไม่ควรเอาชีวิตพวกเขาหรือ? พวกเขาเป็นคนร้าย” เจ้าตาทับทิมไม่สามารถแยกแยะได้จริงๆ แล้ว ตอนนี้เจ๋อหลานก็ไปกระทำเรื่องที่ต้องเอาชีวิตคนร้าย เจ๋อหลานสามารถทำได้ นางทำไม่ได้หรือ?

เกี่ยวกับคำถามนี้ หยวนชิงหลิงคิดว่าควรที่จะพูดอธิบายให้เจ้าตาทับทิมเข้าใจ แต่ควรพูดตอนนี้หรือไม่ หรือรอซาลาเปากลับมาสอนนาง ตอนนี้ต้องแน่ใจก่อนว่าช่างสวีไม่ตกอยู่ในอันตราย จึงพูดขึ้นว่า “เจ้าตาทับทิม ข้าค่อยคุยกับเจ้าเรื่องนี้ภายหลัง เจ้ากลับไปรอฟังข่าวของข้าในตำหนักก่อน”