สวีอีมารับสิ่งของไปอย่างรื่นเริงบันเทิงใจ ขอบพระทัยฮองเฮาเป็นการใหญ่ก่อนจะเลือกสิ่งของแล้วกลับ
ตกกลางคืนรัชทายาท ทังหยวน เจ๋อหลานก็กลับไปร่วมรับประทานอาหารด้วย เซเว่นอัพจึงบอกเล่าชีวิตความเป็นอยู่ในรั้วโรงเรียน
พี่น้องสนทนากันอย่างสนุกครึกครื้น ราวกับได้ร่วมผ่านเรื่องน่าสนุกเหล่านั้นมาด้วยกัน
สนทนาอย่างออกรสออกชาติ เซเว่นอัพยังให้กำลังใจน้องสาวอีกด้วยว่า “เจ้าก็ไปเรียนหนังสือได้ เอาไว้เจอบุรุษเฉิดฉายทางนั้นแล้วค่อยกลับมามองจิ่งเทียน...”
ตะเกียบหยู่เหวินเห้าตกลงบนศีรษะเขาทันควัน เดิมยังรู้สึกผิดที่จำเขาไม่ได้อยู่ครู่หนึ่ง ทว่ายามนี้ได้ยินถ้อยคำเขาแล้วถึงได้ทราบสาเหตุที่จำเขาไม่ได้ ฐานที่เป็นพี่ชายกลับสนับสนุนให้น้องสาวไปทำความรู้จักกับบุรุษเพศเสียนี่
หลังจากเซเว่นอัพถูกซัดให้หนหนึ่งแล้วก็ก้มหน้าก้มตารับประทานอาหาร แต่กลับพยักพเยิดสุดกำลัง
หยู่เหวินเห้าเห็นแล้วก็ทุกข์ใจนัก กล่าวกับเจ๋อหลาน “ผู้ชายมิใช่สิ่งที่ใช้ในการหาประสบการณ์เด็ดขาด แม้จิ่งเทียนอาจไม่ใช่คนดีอะไร แต่ผู้ชายข้างนอกกลัวว่าจะสู้จิ่งเทียนไม่ได้”
ความรู้สึกที่หยู่เหวินเห้ามีกับจิ่งเทียนมักซับซ้อนเสมอ ทั้งชื่นชมทั้งเห็นเป็นศัตรู
ก็เพราะคนผู้นี้อาจเป็นสามีของเจ๋อหลานในอนาคต ดังนั้นเขาค่อนแคะจิ่งเทียนได้ แต่คนอื่นไม่ได้
เจ๋อหลานคีบกุ้งให้เขาตัวหนึ่ง “พี่ ปากนอกจากจะพูดได้แล้วยังกินได้อีกนะ”
เซเว่นอัพพลันพูดขึ้น “ถึงอย่างไรท้องฟ้าภายนอกก็กว้างใหญ่ โผบินได้ตามอัธยาศัย”
จากนั้นก็รีบก้มหน้างุดรับประทานอาหาร จะได้ไม่ถูกอัดเข้าอีก
หยู่เหวินเห้าโมโหมาก ใครไม่รู้บ้างว่าท้องฟ้าภายนอกกว้างใหญ่? แต่จะกว้างใหญ่เพียงใดก็ไม่ต้องรีบไปเผชิญในเวลานี้ เอาไว้ให้ออกเรือนแล้วค่อยไปไม่ได้หรือ?
ช่วงเวลาที่บุตรธิดาอยู่ข้างกายบุพการีจำกัดจำเขียดอยู่แล้ว โดยเฉพาะเจ๋อหลาน อายุน้อยๆ ก็ถูกอุ้มไปเลี้ยงที่อื่น วันเวลาที่อยู่ข้างกายเขาน้อยจนน่าสงสาร แม้นเขาจะมีมือเพิ่มอีกหลายข้างก็ยังสามารถใช้นิ้วนับออกมาได้
ปกติช่วงรับประทานอาหารหยวนชิงหลิงมักไม่ค่อยเอ่ยปาก แต่เมื่อฟังเด็กๆ เจื้อยแจ้วก็เบิกบานใจยิ่ง แน่นอนว่าในบางเรื่องหากทิ่มแทงหัวใจผู้เป็นพ่อแล้ว นางก็ยังปกป้องเจ้าห้า “เซเว่นอัพ ท้องฟ้าภายนอกกว้างใหญ่อิสรเสรี แต่จะโบยบินอยู่ข้างนอกตลอดก็ไม่ได้ น้องสาวเจ้ากินเกลือมาก่อน ทุกอย่างที่นางประสบพบเจอมา เจ้าก็ไม่แน่ว่าจะเคยพบเห็นมาก่อน ฉะนั้นเจ้าไม่ต้องมาวางมาดหรอก เอาไว้ทำผลงานได้แล้วค่อยว่ากัน”
ตอนนี้เซเว่นอัพยังไม่มีผลงาน การถ่ายละครก็ยังอยู่ในขั้นตอนการเตรียม เทียบไม่ได้กับความสำเร็จของเจ๋อหลานในตอนนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน
สองขาของหยู่เหวินเห้าก็คดงอคุกเข่าลงอย่างช่วยไม่ได้ เอ่ยอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิดว่า “ลูกยินดียอมรับโทษทัณฑ์ที่เหลือของเสด็จพ่อ ชอบข้อความบทนี้ตลกดีคะพระเอก ตอน 394...
1...
1...
เพิ่งอ่านได้ 2ร้อยกว่าหน้า สนุกน่าติดตามมาก แต่ทั้งเรื่องมี2พันกว่าหน้า ทำไงจะอ่านจบ...
ขอบคุณผู้แต่ง และ novelones มากๆค่ะ ดีที่สุด อ่านรอบที่ 4 แล้วก็ยังสนุกครบรส ❤️...
เรื่องนี้ถือว่าสมบูรณ์มากสนุกต้นถึงจบ อยากให้เป็นซีรี่ย์...
สนุก ตลกดี เนื้อเรื่องชวนติดตามแต่คำผิดเยอะไปหน่อยค่ะ...