บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 2031

คราวนี้ศิโรราบโดยสมบูรณ์แล้ว การกินการดื่มอะไรล้วนเป็นเรื่องรอง ขอเพียงสุขภาพแข็งแรง

วันเวลาสงบดั่งน้ำในบ่อ ไร้ลมไร้คลื่น และถึงด้านนอกจะมีลมพายุก็พัดไม่ถึงในบ่อ

ใช้ชีวิตกับแผนการกลอุบาย อกสั่นขวัญแขวนจนเคยชิน อยู่ๆ กลับเงียบสงบเช่นนี้ร่างกายและจิตใจจึงปรับไม่ค่อยได้ มักรู้สึกว่าไม่เกิดเรื่องอะไรเลยจะผิดต่อโจ๊กสามมื้อในหนึ่งวัน

อีกอย่าง ฐานะของพวกเขาที่นี่ก็มิใช่ฐานะเดิมอีก ไม่สามารถปรากฏตัวต่อหน้ามิตรสหายที่คุ้นเคย จะพบปะกับครอบครัวก็ต้องหลบๆ ซ่อนๆ จะให้ผู้อื่นล่วงรู้ไม่ได้

พวกเขารู้สึกว่าตั้งแต่กลับมาก็มีชีวิตดั่งมุสิกบนขื่อ มิอาจพบแสง มิสู้อยู่อยากข้นแค้นที่เป่ยถัง

กลับมาสามเดือนพวกเขารู้สึกราวกับสามสิบปี ค้นหาทะเลสาบจิ้งเพื่อกลับมาด้วยทุกวิถีทาง แต่ก็หาไม่พบ แม้แต่เบาะแสก็ไม่มี

พวกเขาปรับตัวไม่ได้ เป็นโพ่ตี้อวี้เสียอีกที่ทำตัวกลมกลืนได้แล้ว เขาอยู่ที่นี่มีฐานะใหม่ ชอบในเครื่องจักร ชอบรถ ดังนั้นจึงตัดสินใจไปสอบใบขับขี่ เขาต้องขึ้นขับรถเหล็กให้จงได้

และเคราะห์ดีที่เขาสวมชุดเกราะติดตัวมาด้วย ทั้งยังพกมีดสั้น อาวุธ ขอให้เป็นของโบราณชั้นดีก็สามารถขายได้ราคางาม พริบตาเดียวเขาก็กลายเป็นคหบดีไปเสียแล้ว

เขากระทั่งว่าวางแผนธุรกิจใหญ่โตของเขาด้วย คิดว่าคนเราไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็ลืมปณิธานมุ่งหวังความร่ำรวยของไม่ได้ นี่เรียกว่าไม่ลืมความตั้งใจเดิม

บางทีอาจเป็นเพราะความคิดต้องการปักหลักบนผืนดินต่างถิ่นอันดื้อรั้นของโพ่ตี้อวี้กระตุ้นพวกเขา แม้แต่โพ่ตี้อวี้ยังสามารถอยู่อย่างสงบได้ทุกที และในฐานะที่พวกเขาเป็นคนที่นี่จึงไม่มีเหตุอันใดที่จะไม่ใช้ชีวิตอย่างปกติสุข

อีกอย่างพวกเขาจำเป็นต้องห่วงใยเป่ยถังอะไรมากแล้ว เป่ยโม่ล่าถอย เซียนเปยเกิดจลาจลภายใน ราชสำนักก็จัดการเรียบร้อย ขอเพียงฮ่องเต้ฮุยจงทำตามที่เขากำชับ เป่ยถังก็จะค่อยๆ ดีขึ้น

สำหรับคนและสัตว์ที่หอจัยซิงก็เก็บเอาไว้ในใจ คิดถึงเป็นครั้งคราวก็พอ

เนื่องจากเมืองที่พวกเขาอยู่มีญาติมิตรสหายที่คุ้นเคย หากเจอะกันเข้าต้องนึกว่าผีหลอกเป็นแน่ ดังนั้นพวกเขาจึงหางานทำต่างเมือง

ฐานะใหม่ของพวกเขาก็คือทหารผ่านศึก มีฝีมือหมัดมวยดี ดังนั้นหยู่เหวินเซียวจึงไปเป็นบอดี้การ์ดของบริษัทรักษาความปลอดภัยแห่งหนึ่ง ส่วนโล่หมันก็ไปเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของดาราหญิง

ดาราหญิงท่านนี้มีชื่อเรียกว่าเย่ฝาน เป็นนักแสดงนำหญิงของละครโบราณที่รวมไปด้วยดาราดัง มีแฟนหนุ่มร่ำรวยคนหนึ่ง และเป็นรัชทายาทของบริษัทภาพยนตร์และโทรทัศน์ด้วย

เย่ฝานเป็นพวกไอดอลและพวกมากด้วยความสามารถ เป็นคนบ้างาน แต่ละวันหากมิใช่อยู่ในกองถ่ายก็อยู่ระหว่างทางไปกองถ่าย โล่หมันต้องตามเธอเข้ากองถ่ายด้วย ดังนั้นเวลาที่สองสามีภรรยาต้องห่างกันจึงมีค่อนข้างมาก

สมัยก่อนตอนที่อยู่เป่ยถัง ถึงจะยุ่งงวดทุกวัน แต่ก็ตัวติดกันตลอด ทว่าตอนนี้กลับไม่ค่อยได้พบหน้า ราวกับถูกทอดทิ้งให้เผชิญกับโลกใบนี้อย่างโดดเดี่ยว มีแต่ความรู้สึกสลดหดหู่