บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 2058

องครักษ์เงาดำก็รู้สึกว่าเรื่องนี้หนักหนาเอาการเหมือนกัน เนื่องจากซื่อจื่ออี้ที่ปกติมักสุขุมใจเย็น ยามนี้ถึงกับทำอะไรไม่ถูก ขนาดออกจวนยังไม่ขี่ม้าด้วย

เขารีบกลับจวนอ๋องซู่ บอกเล่าเรื่องที่ฮ่องเต้ลงไม้ลงมือกับน้องสิบแปดกับหยู่เหวินเซียวและโล่หมัน

ระหว่างนั้นเขาได้แสดงจินตาการของตัวเอง บอกเล่าเรื่องราวจนค่อนข้างรุนแรง เนื่องจากซื่อจื่ออี้บอกว่าน้องสิบแปดขาหัก และวรยุทธ์ของน้องสิบแปดอยู่เหนือฮ่องเต้ เช่นนั้นในสถานการณ์ที่ผู้ที่แกร่งกว่าขาหัก เช่นนั้นผู้ที่ด้อยกว่าอย่างน้อยก็ต้องขาหักสองข้างแล้ว

โล่หมันได้ฟังก็เป็นดั่งน้ำมันราดกองไฟ เพื่อชดใช้เงิน นางอยู่ในแคว้นต้าโจวยุ่งจะเป็นจะตาย พวกเขากลับดี คนหนึ่งเป็นฮ่องเต้ คนหนึ่งคือรองโสวฝู่ ถึงกับทะเลาะวิวาทอยู่ในวังอย่างเปิดเผย หากให้คนใต้หล้าล่วงรู้การกระทำเช่นนี้จะไม่เป็นที่น่าขันหรือ?

นางเดินวนอยู่ในห้องอยากหาของเฆี่ยนนัก แต่กลับไม่พบของที่เหมาะมือ ครั้นเงยหน้าก็เห็นไม้กวาดในมือพี่เหว่ยแล้ว เขาหน้าดำคร่ำเครียด “ไป เข้าวังไปจัดการพวกเขา!”

พี่เหว่ยยังโกรธขึ้งขนาดนี้ เห็นได้ว่าพวกเขาทำเกินไปขนาดไหน

พวกเขาไม่อาจสนใจเรื่องการสังสรรค์ฉลองอะไรได้อีก ยกขบวนควบม้าไปทางวังหลวงทันที

องครักษ์วังหลวงเห็นคนกลุ่มหนึ่งมาอย่างอึกทึกครึกโครมก็เข้าสู่ภาวะระแวดระวังทันที แต่พอเห็นว่าที่นำมาคืออ๋องชินเฟิงอัน และถัดมาคือพระชายาเขา มีพวกเขานำอยู่ก็ไม่ต้องคิดแล้วว่าฝูงที่ตามมาคือใคร ต่างตระหนักว่าคือองครักษ์ลับผู้มีชื่อเสียงเลื่องชื่อลือชานั่นเอง

ประตูวังเปิดกว้าง พวกเขาควบม้าตะบึงเข้าไปโดยตรง เมื่อถามทราบว่าตอนนี้ฮ่องเต้ประทับอยู่ที่ทรงพระอักษร ก็ยกขบวนไปทางนั้นทันที

ในห้องทรงพระอักษรมีเพียงเจ้าหก เสี่ยวอู่และน้องสิบแปดสามคน ส่วนฉางชี่ก็หลบซ่อนอยู่บนหลังคาตำหนัก มองอยู่ไกลๆ พอเห็นขบวนใหญ่มาทางห้องทรงพระอักษรแล้วก็รีบกระโดดลงมาผลักประตูด้วยความตื่นเต้นก่อนจะรายงาน “มาแล้วๆ!”

น้องสิบแปดกับเจ้าหกพยายามทำให้สมจริงสมจัง เมื่อครู่กระชากดอกไม้ประดับศีรษะแล้ว ตอนนี้ก็ทำให้ผมยุ่งเหยิง เสื้อผ้าหลุดลุ่ย ใบหน้ายังวาดรอยเลือดอีก และเนื่องจากฉู่เสี่ยวอู่เป็นคนห้ามศึก ดังนั้นจึงอยู่ข้างๆ ตลอด เขายังนับว่าสะอาดเรียบร้อย

เมื่อได้ยินการรายงาน ทั้งสองก็กระเด้งขึ้นมาด่ากันทันที

“น้องสิบแปด เจ้ามันบัดซบ วันนี้ข้าไม่ฆ่าเจ้าให้ตาย ข้าจะไม่ขอแซ่หยู่เหวิน เจ้าเก่งนักนะ ทำเรื่องเหลวแหลกอะไร ยังจะเป็นรองโสวฝู่อีกแน่ะ ด้วยความสามารถของเจ้า คุณสมบัติจะเป็นบ่าวรับใช้ยังไม่พอเลย”

น้องสิบแปดผงะ คุณสมบัติจะเป็นบ่าวรับใช้ยังไม่พอ? นี่จะเกินไปแล้วกระมัง? จากใจหรือเปล่าเนี่ย?

“เจ้าบอกว่าคุณสมบัติข้าไม่พอจะเป็นบ่าวรับใช้? แล้วตัวเจ้าเล่า? วรยุทธ์เจ้าแย่ที่สุด ชกต่อยก็ไม่ใช่คู่ปรับข้า ข้ามือเดียวก็บีบเจ้าตายได้แล้ว”

เจ้าหกหน้าตึง “เล่นละครส่วนเล่นละคร เจ้าจะพูดเรื่องอะไรก็อย่างพูดเรื่องนี้ เจ้าพูดเรื่องอื่นไม่ได้หรือ? ทำไมต้องพูดเรื่องวรยุทธ์ด้วย?”

“ก็วรยุทธ์เจ้าแย่นี่ ทะเลาะกันไม่ใช่ว่าต้องหยิบยกจุดด้อยมาทะเลาะกันหรือ?”