บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 2061

ครั้นกล่าวถึงแม่ทัพหลี่ วันนี้เขาหอบเอาของขวัญไปที่จวนอ๋องซู่แต่เย็นแล้ว

ผู้ที่ต้อนรับเขาคือท่านน้าทั้งสองและชิวฉาน พอได้ยินว่ามาเป็นแขกงานเลี้ยงคืนนี้แล้ว สตรีสามนางก็มองกันทีหนึ่ง ไม่รู้จะกล่าวอย่างไรดี

เนื่องจากวันนี้วางแผนจะจัดงานเลี้ยงในจวน แต่เปลี่ยนแผนกะทันหัน พวกเขาเข้าวังไปหมดแล้ว

แต่อย่างไรแม่ทัพหลี่ก็มาแล้ว กระดากจะบอกว่างานเลี้ยงยังไม่ได้เตรียม จึงเอ่ยกับเขาว่าทุกคนไปทำงานข้างนอกกันหมด ให้เขารอสักหน่อย คาดว่าพวกเขาอยู่ในวังคงไม่กลับมาค่ำเกินไป

เนื่องจากยุ่งกับการดูแลลูก ดังนั้นจึงไม่ได้อยู่สนทนากับแม่ทัพหลี่ หลังจากยกน้ำให้แล้วก็ให้เขาตามสบาย

แม่ทัพหลี่นั่งอยู่ในห้องโถงจวนอ๋องซู่ ทั้งยินดีทั้งหวั่นเกรง ไม่กล้าสอดส่องดวงตาไปทั่ว นี่คือจวนอ๋องซู่เชียวนะ มาดื่มสุราที่จวนอ๋องซู่มื้อหนึ่ง สามารถกลับไปโอ้อวดได้ทั้งชีวิตเลย

จวนอ๋องก็คือจวนอ๋อง จัดงานเลี้ยงยังสามารถทำได้เงียบเชียบขนาดนี้ หากเป็นบ้านพวกเขา จะเชิญแขกสองสามโต๊ะยังมิต้องไก่เตลิดสุนัขวิ่งพล่านหรือ?

ฉะนั้น ผู้ที่เปี่ยมด้วยความสามารถ ไม่ว่าจะทำเรื่องอันใดล้วนแตกต่างจากคนทั่วไป อยู่เหนือปุถุชน

เขาไม่จำกัดว่าคืนนี้จะมีสุราอาหารอะไร แค่คิดว่าสามารถคารวะสุรากับทุกคนได้ ก็นับว่าแสดงน้ำใจแล้ว

ของขวัญที่นำมาคืนนี้ ล้วนเป็นเสื้อผ้าเด็กที่ให้อนุภรรยาในบ้านทำขึ้นกับมือตัวเอง หลังจากรู้ว่าพระชายาให้กำเนิดบุตร

เบี้ยหวัดเขาไม่มาก ซื้อของขวัญราคาแพงอะไรไม่ได้ แค่น้ำใจเล็กน้อย หวังว่าพระชายาจะไม่รังเกียจจึงดี

งานเย็บปักของอนุภรรยาทำได้ไม่เลว เสื้อผ้าของเขาล้วนเป็นนางทำเองทั้งนั้น เพื่อนร่วมงานเห็นยังชื่นชมว่าชำนิชำนาญมีฝีมือยิ่ง

ทว่ารออยู่นางก็ไม่เห็นพวกเขากลับมา ดังนั้นขณะที่ชิวฉานเข้ามาเติมน้ำชาให้ เขาจึงมอบของขวัญ บอกว่ามอบให้ซื่อจื่อน้อยและจวิ้นจู่น้อย

ชิวฉานยินดีเป็นอย่างยิ่ง เสื้อผ้าตัวเล็กๆ สองสามตัวนี้ทำได้ประณีตงดงามมาก ภาพและสีสันที่ปักก็ละมุน พบความสง่างามในความน่ารัก

นางกล่าวขอบคุณ จากนั้นก็เข้าไปให้เด็กลองชุด ยาวไปหน่อย แต่น่ามองมากทีเดียว ชิวฉานอุ้มออกมาให้แม่ทัพหลี่ดู และให้อีกฝ่ายอุ้มด้วย

แม่ทัพหลี่แทบไม่เชื่อหูตัวเอง? เขา...เขาอุ้มซื่อจื่อกับจวิ้นจู่น้อย? เขาอุ้มได้หรือ? ชิวฉานส่งเด็กตรงหน้าเขาอย่างไม่อนุญาตให้ปฏิเสธ เขาอุ้มข้างละคน ดูดวงหน้าสองใบนั้นคล้ายกับผิวไข่สองใบเล็กน้อย ดวงตาโตวาววับ ไอ้หยา งามเกินไปแล้ว อย่างไรก็เป็นสายเลือดแห่งราชวงศ์ เพิ่งจะกี่เดือนก็ดูไม่ธรรมดาแล้ว

ดูมุมปากที่มีโจ๊กติดอยู่นิดหน่อยนั่นสิ ยังต้องพยายามใช้ลิ้นเลียไป กลัวจะเสียของ

ไอ้หยา ฉวยตอนที่ท่านอ๋องไม่อยู่อุ้มมากหน่อยเถอะ หากท่านอ๋องกลับมาไหนเลยจะกล้าล่วงเกิน แต้เขาเพิ่งจะคิดแบบนี้ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าม้าดังมาจากข้างนอก เขาตกใจรีบยัดเด็กคืนให้ชิวฉาน ครั้นเงยหน้าก็เห็นนายท่านองครักษ์เงาดำห้อม้าตะบึงเข้ามาเลย แล้วตะโกนกับเขา “แม่ทัพหลี่ ไป คืนนี้เราเปลี่ยนที่จัดงานเลี้ยงแล้ว”

แม่ทัพหลี่อ้อทีหนึ่ง รีบวิ่งออกไป “เปลี่ยนเป็นที่ไหนหรือ?”