บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 2089

ครูฝึกขอเบอร์โทรศัพท์ของหยวนชิงหลิงไว้ บอกว่าจะกลับไปพูดกล่อมเธอดู นางเธอตกลงก็จะติดต่อทางโทรศัพท์

หยวนชิงหลิงให้เบอร์โทรศัพท์ของตนเองไว้ ครูกับครูอยู่ฝึกสักพัก รู้ว่าหลายปีมานี้แม่ของเสี่ยวจี๋มีชีวิตผ่านมาอย่างลำบากมาก

หลังจากเสี่ยวจี๋ป่วย พวกเขายืมเงินคนที่สามารถยืมได้ไปจนทั่ว หลังจากทำการผ่าตัดแล้วนึกว่าจะหายดี จึงเริ่มใช้หนี้ ใช้จ่ายอย่างประหยัด เพราะต้องประหยัดเงิน เสี่ยวจี๋มักจะละเลยการทานยา ซึ่งยาหลังผ่าตัดนั่นหยุดทานไม่ได้ สุดท้าย อาการจึงกำเริบขึ้นมาอีก?

“เธอโทษตัวเองอย่างมาก เธอตัวคนเดียวทำงานสองกะอย่างลำบาก ดังนั้นจึงไม่ได้ดูแลกำกับให้เสี่ยวจี๋ทานยา แม้แต่เสี่ยวจี๋ละเลยการทานยาก็ไม่รู้ พวกคุณอย่าโทษเธอ เธอทนรับไม่ไหวแล้วจริงๆ ไม่ได้อยากปล่อยวาง เธอไม่มีแรงแล้วต่างหาก”

หยวนชิงหลิงจะไม่เห็นแววตาหมดหวังของเธอได้อย่างไร? ที่จริงเธอเข้าใจความรู้สึกที่หลังจากหมดหวัง แล้วไม่กล้ามีความหวังอีกแม้เพียงนิดเป็นอย่างดี

เพราะความหวังเพียงน้อยนิด ต้องแลกกับความเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่สุด

เมื่อปล่อยวางแล้ว ทั้งร่างกายและจิตใจก็จะผ่อนคลาย เธอเตรียมใจดีแล้วที่จะเผชิญกับความตายพร้อมลูกชาย

ไม่มีใครโทษเธอได้ เพราะความทุกข์ทรมานของเธอที่ผ่านมา ต่อให้คนอื่นรับรู้แต่ก็ไม่สามารถเข้าใจความรู้สึกแบบนั้น

หยวนชิงหลิงกับหยู่เหวินเห้าไปหาคุณหมอหลี่ที่โรงพยาบาล ได้รู้ว่าก่อนหน้านี้ก็เคยยื่นเรื่องเข้ากลุ่มทดลอง การพิจารณาขั้นแรกก็ผ่านแล้ว แต่ก่อนที่จะเข้ากลุ่ม สถานการณ์เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน ความดันในกะโหลกสูงเกินไป แถมอัตราการแพร่กระจายยังเร็วเกินคาดอีกด้วย ดังนั้นสุดท้ายจึงไม่ให้เขาเข้ากลุ่ม

“วันที่แจ้งว่าไม่สามารถเข้ากลุ่มได้ เธอไม่ได้พูดอะไรสักคำ นั่งอยู่ข้างเตียงมองดูเสี่ยวจี๋ ตอนนั้นเสี่ยวจี๋ยังมีสติดีอยู่ ถามอยู่ตลอดว่าเข้ากลุ่มได้แล้วใช่ไหม สามารถได้รักษาฟรีแล้ว”

หยวนชิงหลิงถอนหายใจ ความโหดร้ายมากมายภายในโลก สามารถเห็นได้ในแผนกเนื้องอกวิทยา

หยวนชิงหลิงไปดูเสี่ยวจี๋แปบหนึ่ง เสี่ยวจี๋เพิ่งรับยาแก้ปวดเข้าไป จึงพอทำให้นอนหลับได้ ระดับความเจ็บปวดของมะเร็งในเด็กอายุสิบขวบคนนี้ ต้องแบกรับไปตลอด

แม่ของเสี่ยวจี๋อยากปล่อยวาง เพราะไม่อยากให้เขาทรมาน

“แม่ของเสี่ยวจี๋ไม่มาเลย ใช่ไหม?” หยวนชิงหลิงถามพยาบาล

พยาบาลพูดตอบว่า “ไม่มา เพราะค้างชำระค่ารักษาเยอะมาก เดิมควรที่จะต้องออกจากโรงพยาบาล แต่หลังจากออกจากโรงพยาบาลแล้ว เธอไม่มีปัญญาซื้อแม้แต่ยาแก้ปวด ท่านก็รู้ ตอนนี้ยาแก้ปวดที่ใช้ได้ผลกับเขานั้นแพงมาก เธอไม่มา โรงพยาบาลก็ไม่สามารถที่จะขับไล่คนออกไป”

นี่เป็นเหตุผลที่เธอหลบหนี