เสี่ยวจี๋ถูกย้ายตัวไปยังศูนย์เนื้องอกโรงพยาบาลหมิงซิน หยวนชิงหลิงเป็นหัวหน้าทีมแพทย์
อาการรุนแรงขนาดนี้ ตอนที่ย้ายโรงพยาบาลก็เกิดสถานการณ์วิกฤต แต่โชคดีที่หยวนชิงหลิงเฝ้าติดตามมาถึงโรงพยาบาลหมิงซินด้วยตนเอง
นางกับหยางหรูไห่ปรึกษาหารือกัน วางแผนการรักษา วันที่สองก็จะเริ่มการผ่าตัด ยืดยื้ออีกไม่ได้ ดำเนินการผ่าตัดโดยหยวนชิงหลิง
แม่ของเสี่ยวจี๋รู้สึกว่าคุณหมอหยวนอายุน้อย กลัวว่าเธอจะทำการผ่าตัดได้ไม่ดีพอ เพราะเซลล์มะเร็งจะต้องถูกกำจัดออกให้หมด เลยอยากสอบถามว่าสามารถเปลี่ยนเป็นหมอที่มีคุณวุฒิสูงกว่านี้ได้ไหม
แต่รองผู้อำนวยการมาคุยกับเธอ ให้เธอเชื่อมั่นคุณหมอหยวน ไม่มีใครมีคุณวุฒิสูงเท่าเธอแล้ว
สุดท้ายแม่ของเสี่ยวจี๋เลือกที่จะเชื่อมั่นในตัวนาง
ตอนที่ส่งเสี่ยวจี๋เข้าไปในห้องผ่าตัด เธอจับมือเสี่ยวจี๋ไว้พร้อมพูดให้กำลังเขา แต่เสี่ยวจี๋เข้มแข็งและว่าง่ายมาก เขามองดูแม่ พร้อมพูดขึ้นด้วยความโล่งใจว่า “ผมถามคุณหมอหยวนแล้ว เธอบอกว่าการผ่าตัดกับการรักษาในครั้งนี้ล้วนไม่มีค่าใช้จ่าย แม่ แม่ไม่ต้องไปทำงานสองที่แล้ว”
แม่ของเสี่ยวจี๋น้ำตาไหล พร้อมยิ้มพูดขึ้นว่า “ขอเพียงลูกดีขึ้น ให้แม่ทำงานสามที่ก็ได้ แม่ไม่เหนื่อยเลย”
เสี่ยวจี๋มองดูแม่ พร้อมพูดขึ้นอย่างอ่อนแรงว่า “หากผมไม่ได้ลงมาจากเตียงผ่าตัด หรือหลังจากผ่าตัดแล้วก็รักษาไม่หาย แม่ แม่ไปหาคนดูแลแม่นะ เส้นทางต่อไป มีคนอยู่เคียงข้างแม่ผมก็วางใจ”
แม่ของเสี่ยวจี๋ร้องไห้ พร้อมพยักหัวพูดขึ้นว่า “ได้ ได้ แม่รับปากลูก”
เสี่ยวจี๋ค่อยยิ้มแย้ม เขากลัวว่าเมื่อเขาจากไป แม่จะไม่ยอมมีชีวิตอยู่ต่อ
ชีวิตคนเรานั้นล้ำค่ามาก การได้มามีชีวิตแล้วมีร่างกายที่แข็งแรงนั้นถือเป็นบุญอย่างมากที่สุด อย่าใช้ชีวิตนี้ให้สูญเปล่า
หยู่เหวินเห้ารู้ว่าที่แม่ของเสี่ยวจี๋ตอบตกลงเขา เพราะกลัวจริงๆว่าเขาจะจากไปบนเตียงผ่าตัด เมื่อจะจากไปแล้วยังห่วงใยเธอ ดังนั้นจึงตอบตกลง
เพราะเจ้าหยวนกับคุณหมอหลี่ก็เคยคุยกันเรื่องนี้ การผ่าตัดมีความเสี่ยงต่อเสี่ยวจี๋ อาจทำให้หายใจล้มเหลวหรือส่งผลเป็นอื่นได้
ระหว่างการผ่าตัด หยู่เหวินเห้าก็อยู่ข้างนอก เขาไม่ได้อยู่เป็นเพื่อนแม่ของเสี่ยวจี๋ แม่ของเสี่ยวจี๋มีครูฝึกอยู่เป็นเพื่อน เขาอยู่ด้านนอกคอยเป็นเพื่อนเจ้าหยวนที่อยู่ในห้องผ่าตัด
เจ้าหยวนช่วยชีวิตคนอยู่ข้างใน ถึงเขาก็ช่วยอะไรไม่ได้ แต่พยายามสร้างความรู้สึกให้เขาต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับเจ้าหยวน
ความรู้สึกนี้ทำให้เขารู้สึกอุ่นใจ
การผ่าตัดเสร็จไวกว่าที่เจ้าหยวนคาดการณ์ไว้ยี่สิบนาที ประตูห้องผ่าตัดเปิดออก ตอนที่เจ้าหยวนเดินออกมา แม่ของเสี่ยวจี๋ขาอ่อนเลยทีเดียว ยืนขึ้นมาไม่ไหว ทำได้เพียงมองดูหยวนชิงหลิงเดินมาหา
ตอนที่หยวนชิงหลิงเดินมาถึงตรงหน้าของเธอก็รีบพูดขึ้นทันทีว่า “การผ่าตัดประสบความสำเร็จอย่างมาก วางใจ เขาจะถูกย้ายไปยังแผนกผู้ป่วยหนักเป็นการชั่วคราว ไม่กี่วันก็จะออกมาได้”
แม่ของเสี่ยวจี๋ค่อยร่ำร้องไห้ออกมา มือทั้งคู่สั่นเทาไปหมด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน
สองขาของหยู่เหวินเห้าก็คดงอคุกเข่าลงอย่างช่วยไม่ได้ เอ่ยอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิดว่า “ลูกยินดียอมรับโทษทัณฑ์ที่เหลือของเสด็จพ่อ ชอบข้อความบทนี้ตลกดีคะพระเอก ตอน 394...
1...
1...
เพิ่งอ่านได้ 2ร้อยกว่าหน้า สนุกน่าติดตามมาก แต่ทั้งเรื่องมี2พันกว่าหน้า ทำไงจะอ่านจบ...
ขอบคุณผู้แต่ง และ novelones มากๆค่ะ ดีที่สุด อ่านรอบที่ 4 แล้วก็ยังสนุกครบรส ❤️...
เรื่องนี้ถือว่าสมบูรณ์มากสนุกต้นถึงจบ อยากให้เป็นซีรี่ย์...
สนุก ตลกดี เนื้อเรื่องชวนติดตามแต่คำผิดเยอะไปหน่อยค่ะ...