มู่หรงกงกงพาคนเข้ามา จับตัวสนมซูขึ้นไป สนมซูกรีดร้อง ต่อต้านอย่างเต็มกำลัง ไหนเลยจะสู้แรงของทหารรักษาพระองค์ที่บึกบึนสองคนได้?
นางถูกแขวนขึ้นไป เสียงติดอยู่ในลำคอ เปล่งเสียงไม่ออก ขาสองข้างของนางดิ้นอย่างต่อเนื่อง
หยวนชิงหลิงไม่ได้เงยหน้ามอง เห็นเพียงรองเท้าปักลายดอกสีขาวคู่หนึ่งขยับไปมาอย่างรุนแรงตรงหน้านาง
เหมือนกับว่ามันเป็นเวลานานมาก และก็เหมือนกับว่าเป็นเพียงแค่หนึ่งนาที ขาคู่นั้น ก็หยุดดิ้นรน ทิ้งตัวลงมา
หยวนชิงหลิงก้มตัว อาเจียนออกมาทันที
นางทรมานมาก ไม่ว่าสนมซูจะสมควรตายหรือไม่ ชีวิตหนึ่งชีวิตมาหายไปต่อหน้านาง นางไม่สามารถที่จะทำเป็นไม่รู้สึก
แม่นมสี่เข้ามาพยุงนางออกไป หลังจากที่นางออกไป นั่งอยู่บนบันไดหิน ก็อาเจียนอย่างรุนแรง รู้สึกว่าหัวใจถูกบีบด้วยมือขนาดใหญ่ ทำให้นางรู้สึกหายใจไม่ออก
แม่นมสี่ลูบหลังให้นาง “พระชายาไม่ต้องไปเสียใจแทนนาง นางตายยังชดใช้ความผิดไม่พอเลย”
หยวนชิงหลิงสังเกตเห็นนิ้วมือของตัวเองยังสั่น “ข้าไม่ได้เสียใจแทนนาง ข้าเพียงแต่รู้สึกว่า........ที่แท้การทำเรื่องที่ผิด ไม่ใช่ว่าทุกคนจะสามารถย้อนกลับไปเริ่มต้นใหม่ได้”
“ไปเถอะ ได้เวลาไปกราบทูลผลพร้อมกับเต๋อเฟยแล้ว” แม่นมสี่เข้าใจความคิดของนาง แต่ว่า มู่หรงกงกงรออยู่ข้างนอกนานแล้ว ต้องไปกราบทูลพร้อมกัน
หยวนชิงหลิงลุกขึ้น เท้าเหมือนจะลอยๆ
นอกตำหนักได้เตรียมเก้าอี้หามเอาไว้แล้ว นางกับเต๋อเฟยนั่งเก้าอี้หาม ถูกหามไปที่ตำหนักชิงหัว
ฮ่องเต้หมิงหยวนพบนางกับเต๋อเฟย ยังมีมู่หรงกงกงที่ตำหนักชิงหัว
เหลิ่งจิ้งเหยียนก็อยู่
เหลิ่งจิ้งเหยียนได้ไปหาหยู่เหวินเห้าที่ตำหนักฉินคุนมาแล้ว คดีถูกหยู่เหวินเห้าสืบไปเจ็ดแปดส่วนแล้ว เขาเพียงแค่ไปตรวจสอบที่กองทหารรักษาพระองค์อีกครั้ง แล้วสอบปากคำเพิ่มอีกสองสามปาก ก็เข้าใจทุกอย่าง ก่อนที่หยวนชิงหลิงจะมารายงานผล เขาได้รายงานสถานการณ์ของคดีไปเรียบร้อยแล้ว
เต๋อเฟยได้พูดคำพูดที่สนมซูพูดก่อนตายออกมา มู่หรงกงกงกับหยวนชิงหลิงเป็นพยานว่าเต๋อเฟยพูดความจริง
คำให้การของสนมซูกับสิ่งที่เหลิ่งจิ้งเหยียนรายงานนั้นไม่ต่างกันนัก เพียงแต่ ตอนที่จะไปจับหลี่กงกงนั้น หลี่กงกงก็ได้แขวนคอฆ่าตัวตายไปแล้ว
มีราชโองการไปที่คุกมืด อู๋ซูฮั่วทำร้ายองค์ชาย ถูกสั่งประหารชีวิต!
คดีจบลงไปอย่างเงียบๆ ไม่จำเป็นต้องให้องค์แปดมาเป็นพยาน
กู้ซือเลอะเลือนละทิ้งหน้าที่ ถูกลดตำแหน่งไว้ใช้งาน
หยู่เหวินเห้าเป็นผู้บริสุทธิ์ แต่ว่าฮ่องเต้หมิงหยวนก็ไม่ได้ชดเชยอะไรกับเขา ถึงขนาดโดนว่ากล่าวตักเตือนไปชุดใหญ่ บอกว่าเขาทำงานไม่ได้เรื่อง คดีที่ง่ายแบบนี้ ก็ไม่สามารถตรวจสอบให้ชัดเจน ยังทำให้ตัวเองติดร่างแหไปด้วย
เรื่องคดีไปถึงหูของฮองเฮา ฮองเฮาคิดยังไงก็ไม่เข้าใจ อู๋ซูฮั่วคนนั้นกินหัวใจหมีหรือดีเสือเข้าไปหรือไง? ถึงได้กล้าทำร้ายองค์ชายของราชวงศ์? อีกอย่าง และสนมซูนั้นล่วงเกินพระชายาฉู่จึงถูกประทานความตาย ฐานะของพระชายาฉู่สูงส่งขนาดนั้นเลยเหรอ? แค่ล่วงเกินนิดหน่อยถึงกับต้องตาย ยังมีคนที่คอยปรนนิบัติข้างกายฮ่องเต้อย่างหลี่กงกง..........
ฮองเฮาไม่กล้าถาม เรื่องนี้เห็นได้ชัดว่ามีเงื่อนงำ ขอเพียงเรื่องที่ใช้ข้ออ้างเพื่อกลบความจริงล้วนเป็นเรื่องที่ให้คนอื่นรู้ไม่ได้ ฮองเฮานั้นรู้ข้อห้ามของราชวงศ์ดี ก็ไม่มีทางที่จะถามอยู่แล้ว เรื่องที่พูดไม่ได้ งั้นก็ให้ปล่อยให้มันเลือนหายไปดีกว่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน
สองขาของหยู่เหวินเห้าก็คดงอคุกเข่าลงอย่างช่วยไม่ได้ เอ่ยอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิดว่า “ลูกยินดียอมรับโทษทัณฑ์ที่เหลือของเสด็จพ่อ ชอบข้อความบทนี้ตลกดีคะพระเอก ตอน 394...
1...
1...
เพิ่งอ่านได้ 2ร้อยกว่าหน้า สนุกน่าติดตามมาก แต่ทั้งเรื่องมี2พันกว่าหน้า ทำไงจะอ่านจบ...
ขอบคุณผู้แต่ง และ novelones มากๆค่ะ ดีที่สุด อ่านรอบที่ 4 แล้วก็ยังสนุกครบรส ❤️...
เรื่องนี้ถือว่าสมบูรณ์มากสนุกต้นถึงจบ อยากให้เป็นซีรี่ย์...
สนุก ตลกดี เนื้อเรื่องชวนติดตามแต่คำผิดเยอะไปหน่อยค่ะ...