คนในจวนอ๋องจี้ มาที่จวนอ๋องฉู่อีกครั้ง
เพียงแต่ครั้งนี้คนที่มาไม่ใช่คนอื่น แต่เป็นตัวพระชายานี้เอง
หลังจากที่นางลงจากเกี้ยว ก็นั่งเก้าอี้แบกเข้ามาอีกที
นางก็ไม่ได้มาคนเดียว ได้ให้องค์หญิงพระองค์ใหญ่เจิ่นกั๋วมาเป็นเพื่อนด้วย
องค์หญิงพระองค์ใหญ่เจิ่นกั๋วเป็นท่านป้าของฮ่องเต้หมิงหยวน และเป็นพี่สาวของไท่ซ่างหวง อายุเจ็ดสิบกว่าแล้ว
หากพระชายาจี้มาคนเดียว หยวนชิงหลิงยังสามารถปฏิเสธไม่พบ
แต่ว่ามีองค์หญิงพระองค์ใหญ่เจิ่นกั๋วมาเป็นเพื่อน ก็ต้องไว้หน้าท่าน ตอนนั้นข่าวที่นางท้องได้แพร่สะพัดออกไป องค์หญิงพระองค์ใหญ่เจิ่นกั๋วก็ได้ให้คนส่งของขวัญมายินดีทันที
หยวนชิงหลิงสวมหน้ากากออกมา บัดนี้นางตั้งครรภ์อยู่ จะสะเพร่าไม่ได้
องค์หญิงพระองค์ใหญ่เจิ่นกั๋วสวนชุดผ้าแพรสีดำลายดอกไม้ บนคอใส่ลูกประคำเอาไว้หนึ่งเส้น เม็ดกลมวาววับ ใบหน้าดูเมตตาและอ่อนโยน
หยวนชิงหลิงคำนับนางก่อน องค์หญิงพระองค์ใหญ่เข้าไปจับมือนางเอาไว้ ยิ้มแล้วมองสำรวจนาง “ไม่ต้องมากพิธี เจ้ากำลังมีครรภ์”
หยวนชิงหลิงขอบพระทัยแล้วมองไปทางพระชายาจี้
นานแล้วที่ไม่เห็นพระชายาจี้ ครั้งนี้เมื่อเห็นนาง หยวนชิงหลิงค่อนข้างตกใจ
นางแก่ตัวลงไปมาก โรยราไปอย่างมาก หยวนชิงหลิงจำได้ว่านางอายุเพิ่งครบสามสิบเอง บัดนี้ขมับเริ่มมีผมหงอกแล้ว
สีหน้าของหน้าซีดเหลืองมาก เบ้าตาลึก อีกทั้งยังผอมลงไปมาก
นางก็ได้สวมหน้ากากที่ทำเอง ปิดปากและจมูกเอาไว้ เพียงแต่ บางที่อาจจะเป็นเพราะหน้ากาก ทำให้นางมองไปแล้วหางตากับสันจมูกมีริ้วรอยเล็กค่อนข้างเยอะ ใต้ตาก็มีฝ้าบ้างแล้ว
หยวนชิงหลิงมองออก นางได้ทาแป้งบางไว้หนึ่งชั้นแล้ว
นางสวมชุดที่ค่อนข้างหลวม บางทีอาจเพราะผอม ก็เลยทำให้เสื้อผ้าดูหลวม ด้านนอกคลุมด้วยผ้าคลุมสีดำ ในมือยังถือไว้ด้วยกาให้ความอุ่น ร่างกายกำลังสั่นเทา
นางมองหยวนชิงหลิง พยายามฝืนยิ้ม “การจะพบพระชายาฉู่นั้นยากนัก”
หยวนชิงหลิงแปลกใจเล็กน้อย “ยาก? ทำไมถึง? พวกเราเหล่าสะใภ้ก็เจอกันเป็นประจำ”
พระชายาจี้มองนาง “วันก่อนข้าให้คนมาเชิญเจ้า ได้ยินมาว่าเจ้าไม่ยอมออกมาพบ”
ในน้ำเสียง มีความต่อว่าเล็กน้อย ทำให้องค์หญิงพระองค์ใหญ่เจิ่นกั๋วถอนหายใจไปหนึ่งที “เป็นสะใภ้เหมือนกัน ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้”
หยวนชิงหลิงกล่าว “สองสามวันก่อนข้าอยู่แต่ในวัง เหนื่อยมาหลายวันกระทบถึงครรภ์ หลังจากออกจากวัง ท่านอ๋องไม่ให้ข้าออกมา ให้ข้านอนพักอยู่บนเตียง ละเลยข้ารับใช้ของพระชายาจี้ ต้องขออภัยจริงๆ”
หยวนชิงหลิงหัวเราะในใจ ไม่เคยเห็นจริงๆคนที่มาขอร้องคนอื่นยังจะมาวางมาดที่สูงส่งขนาดนี้ เจ้าให้คนมา ข้าก็ต้องออกมาพบเหรอ?
พระชายาจี้ก้มหน้า น่าสงสารมาก
องค์หญิงพระองค์ใหญ่เจิ่นกั๋วมองหยวนชิงหลิงกล่าว “หลานสะใภ้ห้า วันนี้ข้ามาเป็นเพื่อนหลานสะใภ้ใหญ่ เพื่อเรื่องการรักษาโรค วันนี้เจ้าตั้งครรภ์ จะรักษานาง ข้านั้นคัดค้านเป็นคนแรกเลย แต่ว่า ข้าได้ยินหลู่เฟยบอกว่าเจ้ามียาที่รักษาโรคนี้ สามารถจะให้ข้าหน่อยมั้ย?”
หลู่เฟย? ทำไมเรื่องเยอะเช่นนี้?
หยวนชิงหลิงกล่าว “องค์หญิงพระองค์ใหญ่ ยานี้ข้ามีอยู่จริง แต่ว่า มันเหลือไม่มากแล้ว ทางน้องหกยังต้องการยานี้อย่างต่อเนื่อง ในครึ่งปีนี้ จะขาดยานี้ไม่ได้ และวันนี้ข้าก็มีครรภ์แล้ว ไม่สามารถที่จะสกัดยาอีก หากพระชายานี้ต้องการ ข้าทำได้เพียงแบ่งจากน้องหกส่วนหนึ่ง แต่เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็อาจจะเป็นไปได้ว่ารักษาไม่หายแม้แต่คนเดียว”
องค์หญิงพระองค์ใหญ่ตกใจ “หลานหกยังไม่หายดีเหรอ? หลู่เฟยบอกว่าเขาหายดีแล้ว”
หยวนชิงหลิงส่ายหัว อธิบาย “บัดนี้ไม่แพร่เชื้อให้คนอื่นแล้ว แต่ว่า ยังไม่หายดี ทุกสองสามวัน ข้าก็ต้องสั่งคนส่งยาไปให้อ๋องหวย ยานี้จะขาดไม่ได้ หากขาดยา อาการจะยิ่งแย่กว่าแต่ก่อน”
พระชายาจี้ยังคงไม่ขยับสายตา เพียงแต่ยิ้มอย่างเรียบเฉย “คำพูดของพระชายาฉู่นี้ เหมือนกำลังพูดให้กับคนที่ไม่เข้าใจเรื่องยาฟังเลย โรคได้ถูกรักษาหายไปกว่าครึ่ง หากขาดยาของเจ้า ก็รับยาของหมอหลวงค่อยๆปรับสมดุลไป ก็หายได้เหมือนกัน ทำไมถึงจะหนักกว่าแต่ก่อนละ? มันช่างไม่สมเหตุผลนัก”
องค์หญิงพระองค์ใหญ่พยักหน้า “ใช่น่ะสิ อาการคงที่แล้ว แล้วค่อยๆรักษาไป น่าจะหายได้เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?”
หยวนชิงหลิงรู้สึกว่าจำเป็นต้องอธิบายอย่างคร่าวๆ นางกล่าว “โรคนี้มันร้ายแรงมาก เชื้อโรคยังสามารถแพร่เชื้อได้มาก ข้อดีของการใช้ยา สามารถกดทับหรือฆ่าเชื้อโรคให้หมด หากกินยาครึ่งปี เชื้อโรคจะถูกฆ่าตายทั้งหมด คนก็จะหายดี แต่ในขณะที่เชื้อโรคยังถูกกำจัดไม่หมดแล้วหยุดยา เชื้อโรคก็ยังสามารถแพร่กระจายอย่างต่อเนื่อง ในเวลาเดียวกันที่ไม่มียาไปต้าน ถ้ากำเริบแล้วจะควบคุมไม่ได้ การทานยาของอ๋องหวย เพิ่งจะมาถึงช่วงเวลาที่สำคัญ ดังนั้นตอนนี้ยังงดยาไม่ได้ สำหรับเขาแล้วมันอันตรายถึงชีวิตเลย”
องค์หญิงพระองค์ใหญ่เหมือนจะเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง แต่ฟังมาถึงประโยคสุดท้าย ว่าอ๋องหวยยังมีอันตรายถึงชีวิต ก็ต้องวางมือ “งั้นไม่ได้ งั้นก็ไม่ได้แล้ว”
พระชายาจี้แม้จะเป็นคนของราชวงศ์ แต่ว่าหลานหกเป็นหลานชายแท้ๆของนาง สถานะไม่เหมือนกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน
OMG ไม่คิดว่าจะอ่านจบ 2105 หน้าสุดปัง เรื่องสนุกมาก ดำเนินเรื่องได้น่าติดตาม มีความเรียลจนบางตอนมีน้ำตาซึมตามเพีาะความประทับใจ สนุกมากจริงๆทอยากให้มีภาคลูกไปบ้าง...
กลับมาอ่านอีกครั้ง สนุกจริง...
สนุกมากค่ะ มีต่อไหมคะ...
สองขาของหยู่เหวินเห้าก็คดงอคุกเข่าลงอย่างช่วยไม่ได้ เอ่ยอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิดว่า “ลูกยินดียอมรับโทษทัณฑ์ที่เหลือของเสด็จพ่อ ชอบข้อความบทนี้ตลกดีคะพระเอก ตอน 394...
1...
1...
เพิ่งอ่านได้ 2ร้อยกว่าหน้า สนุกน่าติดตามมาก แต่ทั้งเรื่องมี2พันกว่าหน้า ทำไงจะอ่านจบ...
ขอบคุณผู้แต่ง และ novelones มากๆค่ะ ดีที่สุด อ่านรอบที่ 4 แล้วก็ยังสนุกครบรส ❤️...
เรื่องนี้ถือว่าสมบูรณ์มากสนุกต้นถึงจบ อยากให้เป็นซีรี่ย์...
สนุก ตลกดี เนื้อเรื่องชวนติดตามแต่คำผิดเยอะไปหน่อยค่ะ...