ฮ่องเต้หมิงหยวนยิ้มเย็น “ฆ่าตัวตาย เกรงว่าจะไม่ใช่ เรื่องราวภายในเป็นอย่างไร ข้าได้ยินมาหมดแล้ว ฉู่หมิงชุ่ยให้การสารภาพในคุก บอกว่าโสวฝู่ฉู่เป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลัง เจ้าห้าจึงฆ่านาง ไม่ยอมให้นางขึ้นศาลเพื่อให้การ เพราะกลัวจะซัดทอดถึงโสวฝู่ฉู่”
มือทั้งคู่ของหยวนชิงหลิงดึงแขนเสื้อไว้แน่น ปลายนิ้วขาวซีด “เสด็จพ่อ ท่านเชื่อหรือ ท่านเชื่อจริงๆหรือว่าท่านโสวฝู่เป็นผู้บงการ”
““ข้าจะเชื่อหรือไม่ก็เรื่องหนึ่ง ที่ฉู่หมิงชุ่ยสารภาพก็เรื่องหนึ่ง อย่าเอามาพูดรวมกัน ไม่ว่าฉู่หมิงชุ่ยจะพูดอะไรออกมา เจ้าห้าฆ่านาง นั่นคือความจริง”
หยวนชิงหลิงมองฮ่องเต้หมิงหยวนตรงๆ นางเข้าใจแล้ว
ฮ่องเต้รู้ถึงจุดประสงค์ของเจ้าห้า เขาเองก็เชื่อว่าโสวฝู่ฉู่ไม่ได้เป็นคนทำ แต่ว่า เขาจะใช้เรื่องนี้มาบีบบังคับนางหรือไม่ก็เจ้าห้าให้ทำเรื่องที่พวกเขาไม่ยินดีจะทำ
นางถอนหายใจหนักๆหนึ่งเสียง พูดว่า “เสด็จพ่อ เจ้าห้าเป็นลูกชายของท่าน เขาจะเป็นคนร้ายฆ่าคนตายหรือไม่ ก็อยู่ในการตัดสินใจของท่าน แต่ว่า หม่อมฉันสามารถยืนยันได้ว่าทุกสิ่งที่เขาทำนั้นก็เพื่อราชสำนัก เพื่อประเทศชาติ เขาไม่ได้ทำเพื่อผลประโยชน์ของตนเอง ขอเสด็จพ่อตรวจสอบให้ชัดเจนด้วย”
ฮ่องเต้หมิงหยวนยิ้มบางๆ มองดวงตากลมโตสุกใสของนาง พูดว่า “อืม เรื่องนี้เอาไว้ก่อนเถอะ ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง ข้าอยากจะพูดกับเจ้า เพื่อขอความคิดเห็นของเจ้าด้วย ถ้าเจ้าไม่เห็นด้วย ข้าก็จะไม่บังคับเจ้า”
หยวนชิงหลิงรู้ว่าเข้าสู่หัวข้อหลักในวันนี้แล้ว นั่งตัวตรง พูดว่า “เชิญเสด็จพ่อว่ามาเถอะ”
เห็นได้ชัดว่าฮ่องเต้หมิงหยวนดูอบอุ่นเป็นกันเองอย่างมาก พูดว่า “เรื่องมันเป็นเช่นนี้ แม่ทัพใหญ่ฮู่คอยเฝ้าอาณาเขตทางด้านทิศเหนือเสมอมา สร้างผลงานให้กับราชสำนักไม่น้อย หลายวันก่อนได้ให้ม้าเร็วส่งสารมา บอกว่าได้ทำลายกองโจรเร่ร่อนทางเหนือจนสิ้นซากแล้ว ข้าจึงแต่งตั้งให้เขาเป็นเจ้าพระยาเจิ้งเป่ย บวกกับของกำนัลเพื่อเป็นการตอบแทน แต่ว่าเจ้าพระยาเจิ้งเป่ยไม่ต้องของกำนัลใดๆทั้งสิ้น เพียงแต่หวังให้ข้าช่วยทำให้เขาได้สมปรารถนาหนึ่งเรื่อง”
หยวนชิงหลิงดวงตาไหววูบ คงไม่ใช่ว่าเจ้าพระยาเจิ้งเป่ยคนนี้มีลูกสาวคนหนึ่ง……
และแล้ว ฮ่องเต้หมิงหยวนก็ยิ้มพลางพูดขึ้นว่า “เจ้าพระยาเจิ้งเป่ยมีบุตรหนึ่งชายหนึ่งหญิง แม่ทัพน้อยฮู่ได้แต่งงานไปแล้ว แต่ว่าลูกสาวปีนี้อายุสิบแปด คอยแต่ติดตามเจ้าพระยาเจิ้งเป่ยเฝ้าชายแดนทิศเหนือตลอดมา ทำให้เรื่องการแต่งงานล่าช้าออกไป เจ้าพระยาเจิ้งเป่ยนั้นเคยช่วยเลี้ยงเจ้าห้ามาก่อน เขาชื่นชมในตัวเจ้าห้ามาก จึงได้ถามความคิดเห็นข้า อยากจะให้คุณหนูฮู่แต่งมาเป็นพระชายารองของเจ้าห้า แน่นอน เรื่องนี้ข้าต้องถามเจ้าก่อน ถ้าเจ้าเห็นด้วย ข้าค่อยไปคุยกับเจ้าห้า ”
ที่แท้ ล้วนเป็นกลอุบาย
หยวนชิงหลิงถอนหายใจในใจ จะสิ้นสุดเมื่อไหร่ ฉู่หมิงชุ่ยตายไปคนหนึ่ง ก็แต่งฉู่หมิงหยางเข้ามา ตอนนี้ยังจะมีคุณหนูฮู่อีกคน
มองดวงตาที่เคร่งขรึมแต่แฝงไปด้วยแววบีบบังคับคู่นั้นของฮ่องเต้หมิงหยวน หยวนชิงหลิงส่ายหน้าเบาๆ พูดว่า “เสด็จพ่อ หากท่านต้องการถามความคิดเห็นของข้า ข้าไม่เห็นด้วยแน่นอน ”
เหมือนฮ่องเต้หมิงหยวนจะคิดไว้แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ พูดว่า “อืม ข้าก็แค่ลองถามดู เจ้าไม่เห็นด้วย ข้าก็จะตอบปฏิเสธไป”
หยวนชิงหลิงรู้ว่าเรื่องราวคงไม่ง่ายดายเช่นนี้ นางยืนขึ้นย่อตัวคำนับ “ขอบพระทัยเสด็จพ่อ”
ฮ่องเต้หมิงหยวนโบกลง“เจ้านั่งลงก่อน ข้ายังมีเรื่องจะพูดอีก ”
หยวนชิงหลิงนั่งลง มองเขา
ฮ่องเต้หมิงหยวนพูดว่า “เรื่องนี้ก็แค่เกริ่นให้เจ้ารู้ ที่เรียกเจ้าเข้าวัง ไม่ใช่เพราะเรื่องนี้ เรื่องที่เจ้าห้าฆ่าฉู่หมิงชุ่ย เจ้าคิดว่า ข้าควรจะลงโทษเขาอย่างไรดี”
หยวนชิงหลิงเอ่ยเสียงเบาว่า “เสด็จพ่อ ท่านเป็นพ่อของเขา ท่านว่าควรลงโทษอย่างไรก็ทำตามนั้น ”
ฮ่องเต้หมิงหยวนพิจารณาอยู่ชั่วครู่ จึงเงยหน้าขึ้นสั่งการมู่หรูกงกง “มู่หรู ถ่ายทอดคำสั่งของข้า ให้กู้ซือนำคนไปที่จวนอ๋องฉู่ นำตัวอ๋องฉู่ไปขังไว้ในคุกของกรมอาญา ให้กรมอาญาสอบสวนคดีนี้”
มู่หรูกงกงอึ้ง “ฮ่องเต้……”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน
สองขาของหยู่เหวินเห้าก็คดงอคุกเข่าลงอย่างช่วยไม่ได้ เอ่ยอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิดว่า “ลูกยินดียอมรับโทษทัณฑ์ที่เหลือของเสด็จพ่อ ชอบข้อความบทนี้ตลกดีคะพระเอก ตอน 394...
1...
1...
เพิ่งอ่านได้ 2ร้อยกว่าหน้า สนุกน่าติดตามมาก แต่ทั้งเรื่องมี2พันกว่าหน้า ทำไงจะอ่านจบ...
ขอบคุณผู้แต่ง และ novelones มากๆค่ะ ดีที่สุด อ่านรอบที่ 4 แล้วก็ยังสนุกครบรส ❤️...
เรื่องนี้ถือว่าสมบูรณ์มากสนุกต้นถึงจบ อยากให้เป็นซีรี่ย์...
สนุก ตลกดี เนื้อเรื่องชวนติดตามแต่คำผิดเยอะไปหน่อยค่ะ...