ข้างในตำหนักสู้ซิน
สมรรถภาพทางกายของฮู่เฟยนั้นดี และหลังจากการหดตัวลงของมดลูก ปากมดลูกก็ค่อยๆเปิดออก
หยวนชิงหลิงคอยระวังสถานการณ์การไหลของเลือดและอาการเจ็บปวดของท้อง
ตอนนี้ฮู่เฟยเจ็บปวดจากการหดตัวของมดลูก ดังนั้นอาการของรกลอกก่อนกำหนด บางทีอาจไม่รุนแรงขนาดนั้น
จากนั้น อัตราการเต้นของหัวใจของทารกในครรภ์ค่อนข้างแย่ ซึ่งหมายความว่าต้องเร่งรีบทำการคลอด
นางเติมสารออกซิโทซิน และเห็นว่าฮู่เฟยเจ็บปวดมาก จนท้องแข็งนางก็ยังกังวลมากด้วย โดยไม่รู้ว่าเธอควรทำการการผ่าตัดหรือไม่
ผ่าตัดก็อันตราย ไม่ผ่าตัดก็อันตราย ตัดสินใจยากเหลือเกิน
ฮู่เฟยจับมือนางไว้ อดทนต่อการหดตัวของมดลูก และถามหยวนชิงหลิง “ข้า……ข้าจะตายไหม”
ตั้งแต่ฮ่องเต้เสด็จออกไปแล้วฮู่เฟย ก็ไม่เคยพูดอะไรเลย นางเพียงอดทนกับความเจ็บปวด และบางครั้งก็กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ทันใดนั้นเมื่อได้ยินนางถามเช่นนี้ หยวนชิงหลิงก็ผงะและรีบปลอบใจ “เป็นไปไม่ได้? อย่าคิดมาก”
ฮู่เฟยร้องไห้และพูดว่า “ในชีวิตนี้ข้าไม่เคยเจ็บปวดแบบนี้มาก่อนไม่รู้ว่าการมีลูกมันลำบากขนาดนี้……ข้าไม่อยากตาย ข้ายังมีคนที่ข้ารักอยู่ ข้าอยากมีชีวิตอยู่”
หยวนชิงหลิงรู้ว่านางมาถึงจุดแย่สุดๆแล้ว ดังนั้นจึงทำได้แค่ปลอบใจนางก่อน แล้วพูดอย่างอ่อนโยน “เจ้าอย่าพูดแบบนี้ ฟังและทำตามที่ข้าพูดก็พอ เจ้ากับลูกๆจะต้องไม่เป็นไร”
ฮู่เฟยส่ายหัวอย่างแรง ผมของนางกระเซิง เหงื่อหยดจากหน้าผาก ที่แต่งหน้ามาตอนนี้หลุดออกหมด เหลือแต่พื้นผิวสีขาว กัดฟันพูด “ถ้าไม่สามารถช่วยชีวิตข้าได้ ช่วยชีวิตลูกของข้าไว้ พวกข้าสองคน ยังไงต้องมีสักคนที่ต้องรอด”
มีคนออกไปรายงานฮ่องเต้หมิงหยวน ฮ่องเต้หมิงหยวนได้ยินคำเหล่านี้ และรู้สึกเศร้าใจ
แต่งฮู่เฟยเข้าวัง ในตอนแรกเพราะถูกบังคับ เขาไม่เต็มใจที่จะแต่งงานกับนางสนมที่ไม่เข้าใจกฎระเบียบ เพราะกลัวว่าจะทำให้กฎระเบียบในวังวุ่นวายและทำให้เดือดร้อน
แต่ตั้งแต่ฮู่เฟยเข้ามาในวัง นางก็กระฉับกระเฉง กระตือรือร้น มีน้ำใจ ดูเหมือนเขาจะเข้าใจผู้อื่น ดูเหมือนเขาจะเคยชินกับการติดตามสายตาที่มีชีวิตชีวาของนาง บางครั้งนางจะพูดบางอย่างที่ไม่มีมารยาท แต่หลังจากนั้นนางก็ยิ้มให้เขาอย่างสนุกสนาน
ผู้หญิงที่อายุน้อย สามารถทำให้หัวใจของชายชรากระปรี้กระเปร่าได้เสมอ
เขาจับที่เท้าแขนของเก้าอี้ และพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม “สั่งพระชายารัชทายาทว่าไม่ว่าจะใช้วิธีการใดๆ ต้องช่วยชีวิตของฮู่เฟยและลูก หากเป็นช่วงวิกฤตหัวเลี้ยวหัวต่อที่ต้องตัดสินใจเลือก……”
ทุกคนมองมาที่เขา ปกติแล้วส่วนใหญ่เวลานี้ จะเก็บสายเลือดของราชวงศ์ไว้ แม้ว่านี่จะโหดเหี้ยม แต่สายเลือดของราชวงศ์สูงส่งมาก และคงจะไม่ยอมละทิ้งสายเลือดเพื่อผู้หญิงคนหนึ่ง
เพียงแต่ว่า หลังจากที่ฮ่องเต้หมิงหยวนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ตรัสว่า “รักษาชีวิตของฮู่เฟยเป็นสิ่งสำคัญ”
ทุกคนตกตะลึง ฮ่องเต้เลือกที่จะเก็บฮู่เฟยไว้? แม้ว่าจะยังไม่ถึงเวลาที่ต้องตัดสินใจเช่นนี้ แต่ทำไมฮ่องเต้ถึงต้องยอมสละสายเลือดของราชวงศ์?
จากนั้นมามาก็รีบไปรายงานฮองเฮา เมื่อฮองเฮาได้ยินก็นั่งไม่เป็นสุข ให้คนไปเชิญไทเฮา
อยู่ในวังหลังจากไทเฮาได้สอบปากคำจวิ้นจู่องจิ้งกับเสี้ยนจู่โหรจิ้งแล้ว ที่จริงก็ทรงประสงค์จะเสด็จออกไปทันที แต่ไม่รู้ว่า เป็นเพราะโกรธและวิตกกังวลเกินไปหรือไม่ เมื่อยืนขึ้นก็เป็นลม ทำให้คนในวังวุ่นวายกันน่าดู เมื่อตั้งสติได้แล้ว ก็ได้ยินที่มามามารายงาน บอกว่าฮ่องเต้เลือกที่จะปกป้องรักษาฮู่เฟยไว้
หลังจากไทเฮาได้ฟังแล้ว ใบหน้าก็ซีดเซียว “ถึงขั้นนี้แล้วหรือ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน
สองขาของหยู่เหวินเห้าก็คดงอคุกเข่าลงอย่างช่วยไม่ได้ เอ่ยอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิดว่า “ลูกยินดียอมรับโทษทัณฑ์ที่เหลือของเสด็จพ่อ ชอบข้อความบทนี้ตลกดีคะพระเอก ตอน 394...
1...
1...
เพิ่งอ่านได้ 2ร้อยกว่าหน้า สนุกน่าติดตามมาก แต่ทั้งเรื่องมี2พันกว่าหน้า ทำไงจะอ่านจบ...
ขอบคุณผู้แต่ง และ novelones มากๆค่ะ ดีที่สุด อ่านรอบที่ 4 แล้วก็ยังสนุกครบรส ❤️...
เรื่องนี้ถือว่าสมบูรณ์มากสนุกต้นถึงจบ อยากให้เป็นซีรี่ย์...
สนุก ตลกดี เนื้อเรื่องชวนติดตามแต่คำผิดเยอะไปหน่อยค่ะ...