บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 777

หยวนชิงหลิงมองฉินเฟยที่ปวดร้าวปานจะขาดใจ ฟังนางพูดด้วยเสียงสะอึกสะอื้น ในใจก็รู้สึกไม่สบอารมณ์

แต่เรื่องนี้จะทำอย่างไรได้ นอกจากคนร้ายจะปรากฏตัวออกมาบอกว่าแผนที่ทางการทหารนั้นเขาเป็นคนโยนความผิดเพื่อใส่ร้ายหยู่เหวินจุนเอง ไม่เช่นนั้น เกรงว่าจะยากต่อการล้างมลทิน

นางค่อยๆผลักมือของฉินเฟยออก หลบเลี่ยงสายตาอ้อนวอนของฉินเฟย “เสด็จแม่ เรื่องนี้เกรงว่าเจ้าห้าเองก็เห็นใจอยากช่วยแต่คงช่วยไม่ได้ ”

ฉินเฟยร้อนใจขึ้นมา แล้วก็ใช้แรงดึงแขนเสื้อของนางเอาไว้แน่น พูดด้วยเสียงร้องไห้ว่า “ไม่นะ ขอเพียงรัชทายาทยินดี ต้องทำได้แน่ แผนที่ทางการทหารนั้นมีคนใส่ร้ายเขา เจ้าให้รัชทายาททูลฮ่องเต้ว่าแผนที่ทางการทหารนั้นมีคนแอบเอาไปไว้ หรือบางที บางทีแผนที่ทางการทหารนั่นเป็นของปลอม แผนที่ทางการทหารเป็นของปลอม เช่นนั้นก็ไม่เป็นเรื่องแล้ว ขอเพียงรัชทายาททูลกับฝ่าบาทเช่นนี้ ฝ่าบาทต้องทรงมีเมตตาแน่ ขอร้องเจ้าล่ะ วันหน้าข้าต้องตอบแทนเจ้าแน่ ”

“แผนที่ทางการทหารเป็นของจริงหรือของปลอม ไหนเลยจะให้เจ้าห้าเป็นคนพูดอย่างเรื่อยเปื่อยได้ ”หยวนชิงหลิงพูดอย่างจนใจ

ฉินเฟยร้องไห้และพูดว่า “ได้สิ ต้องได้แน่ แผนที่ทางการทหารไม่เคยมีใครเห็นมาก่อน หลังจากส่งมาแล้วกรมทหารยังไม่กล้าดูเลย ต้องทำการถวายให้กับฮ่องเต้ก่อน แต่หายไปตั้งแต่อยู่ในกรมทหาร เช่นนั้นก็เท่ากับว่าไม่เคยมีใครเคยเห็นมาก่อน”

หยวนชิงหลิงรู้สึกประหลาดใจอยู่ลึกๆ แผนที่ทางการทหารนั้นไม่สามารถดูได้หรือ แต่ตอนนั้นนางเคยดูนี่นา ตอนที่แผนที่ทางการทหารถูกส่งไปยังจวนอ๋องฉู่ นางก็ได้เห็นแล้ว

นางคิดถึงท่าทีเร่งรีบของทังหยางที่จะส่งแผนที่ทางการทหารไปให้กรมทหาร เห็นได้ชัดว่าเป็นเรื่องที่สำคัญมาก เห็นที ต้องทำการถวายให้กับฮ่องเต้จึงจะดูได้

ถ้าหากแผนที่ทางการทหารไม่เคยมีใครเห็นมาก่อน แล้วใครจะรู้ว่าที่ตรวจค้นออกมาจากห้องลับของอ๋องจี้นั้นเป็นแผนที่ทางการทหารของจริงหรือไม่

ถ้าหากจะช่วยหยู่เหวินจุน นี่เป็นช่องโหว่ที่ดีมากจริงๆ อีกทั้ง ก็มีโอกาสดึงดูดคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ออกมาด้วย

หยวนชิงหลิงคิดถึงตรงนี้ ก็ไม่สนใจฉินเฟยที่ยังคงรบเร้านางด้วยเสียงร้องห่มร้องไห้ ก้าวเท้าวิ่งออกไปข้างนอกทันที

นางให้แม่นมพาเด็กๆกลับไปที่จวนอ๋องฉู่ ตัวเองนั้นไปหาหยู่เหวินเห้าที่กรมการพระนคร

บอกเล่าความคิดของตัวเองให้หยู่เหวินเห้าฟัง หยู่เหวินเห้าฟังแล้ว กลับส่ายหน้า “แผนนี้ไม่ได้ผล บอกกับเจ้าตามตรง ข้าเองก็ไม่อยากจะให้คนของจวนอ๋องจี้ทั้งหมดต้องถูกประหาร ยิ่งไม่อยากให้เกี่ยวข้องไปถึงพี่สะใภ้ใหญ่ ฉะนั้น เคยคิดถึงความเป็นไปได้หลายอย่างที่จะทำให้เขาพ้นโทษ วิธีการนี้ของเจ้าข้าก็เคยคิด แต่ใช้ไม่ได้ เพราะตอนที่แผนที่ทางการทหารถูกส่งมา ไม่เคยมีใครเห็น ข้าจะตัดสินได้อย่างไรว่าเป็นของปลอม อีกอย่าง เสด็จพ่อได้ส่งคนไปยังแคว้นต้าโจวแล้ว ถึงเวลาจะมีการนำแผนที่ทางการทหารอีกชุดหนึ่งมาด้วย เมื่อเอาทั้งสองมาเปรียบเทียบกัน ถ้าหากไม่มีข้อแตกต่าง ข้าก็จะถูกพัวพันเข้าไปด้วย”

หยวนชิงหลิงฟังที่เขาวิเคราะห์ อดไม่ได้ที่จะหมดกำลังใจ ครุ่นคิดชั่วครู่ แล้วก็แอบถามขึ้นมาว่า “ตอนที่แผนที่ทางการทหารถูกส่งไปที่กรมทหาร กรมทหารไม่กล้าดูหรือ ตอนนั้นทังหยางเองก็รีบร้อนส่งไปให้กรมทหาร ข้านึกว่ากรมทหารสามารถเปิดดูได้เสียอีก”

หยู่เหวินเห้าพูดว่า “แผนที่ทางการทหารฉบับนี้ว่ากันว่าจะเสนอให้กับราชสำนัก ไม่ควรส่งมาให้ข้าเป็นการส่วนตัว แต่เพราะความสัมพันธ์ของข้ากับจิ้งถิง บวกกับข้าเป็นรัชทายาทของเป่ยถัง จิ้งถิงไม่ไว้ใจให้กรมอื่นเป็นผู้รับ จึงส่งมาที่จวนอ๋องฉู่ให้ข้าเป็นคนรับเอาไว้ กรมทหารเคยแอบดูหรือไม่ ข้าไม่รู้ แต่ถ้าว่ากันตามระเบียบแล้วไม่สามารถดูได้ นอกเสียจากเสด็จพ่อจะอนุญาต อีกทั้ง หากกรมทหารเคยเห็น เช่นนั้นยิ่งพูดไม่ได้ว่าเป็นของปลอม กรมทหารต้องปฏิเสธคำพูดของข้าเป็นอันดับแรกแน่ๆ ”

หยวนชิงหลิงพูดว่า “แม้กรมทหารจะเคยดูแล้วแต่ก็จำไม่ได้ โครงสร้างของรถรบและอาวุธซับซ้อน ถ้าหากไม่ศึกษาอย่างละเอียด หรือทำการคัดลอกมาหนึ่งฉบับ เกรงว่ายากจะแยกแยะของจริงของปลอมได้ ”

“เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าโครงสร้างซับซ้อน”หยู่เหวินเห้ามองนางอย่างประหลาดใจ เพราะมันซับซ้อนจริงๆ หลังจากเอาออกมาจากจวนอ๋องจี้ เขาเคยดู สัญลักษณ์หลายอย่างในนั้นจนตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจ

หยวนชิงหลิงเอ่ยอย่างละอายใจว่า “ไม่ได้มีการปิดผนึกเอาไว้ ข้าไม่รู้ว่าดูไม่ได้ ฉะนั้นตอนที่ส่งไปถึงจวน ข้าก็เปิดออกมาดูแล้ว”

หยู่เหวินเห้าพูดว่า “ไม่เป็นไร เจ้าดูแล้วก็ไม่เข้าใจ ก็คิดเสียว่าไม่ได้ดู”