บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 779

หยวนชิงหลิงนิ่งอึ้งไปเล็กน้อย ชั่วขณะนั้นไม่เข้าใจในความหมายของฮ่องเต้หมิงหยวน ลังเลอยู่ชั่วครู่ “เรื่องนี้ มีแต่ลูกที่เคยดูแผนที่ คนอื่นไม่เคยเห็นมาก่อน ”

“ฮูหยินเฒ่าที่มาจากแคว้นตาโจวที่อาศัยอยู่ในจวนเจ้า เคยเห็นหรือไม่ ”ในสายตาของฮ่องเต้หมิงหยวนมีแววประหลาดใจวาบผ่าน เอ่ยถามขึ้น

หยวนชิงหลิงเดาใจเขาไม่ถูก ส่ายหน้าเบาๆ ไม่ได้ตอบคำถาม

“เคยดูหรือ นางเองก็บอกว่าเป็นของปลอมหรือ”ฮ่องเต้หมิงหยวนถามหยั่งเชิง

เมื่อพูดเช่นนี้ออกมา หยวนชิงหลิงก็เข้าใจความหมายของเขาทันที เขาอาจจะไม่เชื่อคำพูดของนาง แต่ยินดีที่จะไหลตามน้ำเพื่อหาทางออก

แววตาของฮ่องเต้หมิงหยวนนิ่งขรึม พูดต่อไปว่า “ฮูหยินเฒ่าท่านนี้ เป็นคนข้างกายของไทเฮาหลงแห่งแคว้นต้าโจว อาวุธเหล่านี้นางเองก็มีส่วนร่วมในการศึกษาค้นคว้า ใช่หรือไม่ ”

หยวนชิงหลิงได้ยินคำพูดนี้ก็ไม่ตอบอะไร ในใจกลับรู้สึกมีความเศร้าเอ่อล้นขึ้นมา คนเป็นลูกอดไม่ได้ที่อยากจะให้พ่อไปตาย แต่คนเป็นพ่อกลับต้องอดทนอดกลั้นต่อความเจ็บปวดและโทสะคิดวางแผนให้ลูกมีทางรอด ถ้าหากครั้งนี้หยู่เหวินจุนยังไม่รู้จักทำตัวเสียใหม่ เช่นนั้นตายไปก็ไม่น่าเสียดายจริงๆ

“ใช่หรือไม่ใช่ ”น้ำเสียงของฮ่องเต้หมิงหยวนสูงขึ้นเล็กน้อย

หยวนชิงหลิงอดไม่ได้ที่จะมีน้ำตาไหลออกมา พยักหน้ารับคำอย่างสะอึกสะอื้น “ใช่เพคะ”

ฮ่องเต้หมิงหยวนมองนาง “เจ้าร้องไห้ทำไม”

หยวนชิงหลิงเช็ดน้ำตาอยู่ชั่วครู่ “ตอนที่เข้าวังมามีทรายเข้าตาเพคะ”

ฮ่องเต้ไม่พูดอะไรอยู่พักหนึ่ง ยกมือขึ้น น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า “เจ้าไปเถอะ ข้า…… สบายดี”

น้ำตาของหยวนชิงหลิงเอ่อออกมาอีกครั้ง รีบย่อตัวคำนับถอยออกไปทันที

หยู่เหวินเห้าที่รออยู่ข้างนอกเห็นตอนที่หยวนชิงหลิงออกมาดวงตาแดงก่ำไปหมด นึกว่าถูกเสด็จพ่อตำหนิมา จึงถามว่า “เสด็จพ่อไม่เชื่อเจ้า ใช่หรือไม่ ”

หยวนชิงหลิงมองหยู่เหวินเห้า “เขาไม่เชื่อ แม้แต่คำถามเขายังไม่เคยถาม แต่ว่ากลับให้ข้ากับคุณย่าต่างก็บอกว่าแผนที่ทางการทหารนี้เป็นของปลอม ”

หยู่เหวินเห้าได้ยินคำพูดนี้ก็นิ่งอึ้งไปชั่วครู่ ไม่พูดอะไร จับมือของนางเดินออกไปข้างนอก

ตอนที่ทำการสอบสวนคดีอีกครั้ง หยวนชิงหลิงกับคุณย่าหยวนต่างก็ไปเป็นพยานที่ศาล บอกว่าแผนที่ทางการทหารที่ตรวจยึดมาได้จากจวนอ๋องจี้นั้นเป็นของปลอม

ก่อนขึ้นศาล หยวนชิงหลิงได้บอกเล่าถึงจุดที่แตกต่างให้กับคุณย่าหยวนฟังแล้ว ฉะนั้น ต่อหน้ารองเจ้ากรมอาญาและผู้ช่วยศาลต้าหลี่ที่อยู่ในศาล คุณย่าหยวนล้วนชี้ออกมาทั้งหมด บอกว่าถ้าหากมีการสร้างอาวุธจากแผนที่นี้ ไม่มีทางทำได้สำเร็จแน่ เรื่องรถรบนั้นคุณย่าหยวนพูดค่อนข้างน้อย เพราะหยวนชิงหลิงได้กำชับเอาไว้ นางเองก็ไม่นับว่าเข้าใจมากนัก แต่การสร้างระเบิด คุณย่ายังให้ความคิดเห็นเพิ่มเติมด้วย ส่วนผสมระหว่างดินประสิวกับกำมะถันล้วนไม่ถูกต้อง ใช้หลักพื้นฐานในการทำประทัดในการคาดคะเนก็รู้แล้วว่าแผนที่นี้เป็นของปลอม ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการสร้างโครงร่างของระเบิด ไม่มีทางทำอาวุธที่สามารถฆ่าล้างผู้คนได้แน่ กระทั่ง แม้แต่ประทัดก็สู้ไม่ได้

ขุนนางที่เข้าร่วมการสอบสวนในศาลมีไม่น้อย ในบรรดาขุนนางเหล่านั้นมีหลายคนเป็นขุนนางเก่าแก่ที่มีบารมีสูงส่ง และมีบางส่วนเป็นคนที่ใกล้ชิดเชื่อถือของราชวงศ์ เหล่านี้ล้วนเป็นฮ่องเต้หมิงหยวนบัญชาให้พวกเขามาเข้าร่วมการสอบสวน

เดิมทีพวกเขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าฮูหยินที่มาจากต้าโจวท่านนี้จะเคยเข้าร่วมการสร้างอาวุธมาก่อน ตอนนี้ได้ยินนางพูดวิเคราะห์อย่างมีเหตุผล เห็นทีจะไม่ธรรมดา

ในเมื่อแผนที่ทางการทหารเป็นของปลอม บวกกับหยู่เหวินเห้าได้เรียกคนในจวนอ๋องจี้มาเป็นพยาน ให้การว่าคืนวันนั้นมีคนลอบเข้าไปในจวนอ๋องจี้จริง เมื่อนำคำให้การทั้งก่อนหน้าและครั้งหลังมาเปรียบเทียบกัน ก็เป็นไปได้ว่าเป็นการโยนความผิดใส่ร้ายกัน

ตลอดทั้งเรื่องนี้ ไม่ได้ดึงฉู่หมิงหยางเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย เชือกเส้นนี้เป็นเชือกที่ถูกซ่อนเอาไว้ หยู่เหวินเห้าไม่เตะต้องเป็นการชั่วคราว แต่ได้บอกกล่าวกับโสวฝู่ฉู่ ให้โสวฝู่ฉู่จับตาดูนางเอาไว้ ดูว่านางใกล้ชิดกับใครบ้าง

ความจริงของคดีเป็นอย่างไร ไม่มีใครรู้ แต่หลักฐานค่อนข้างเอนเอียงไปทางหยู่เหวินจุนถูกใส่ร้าย บวกกับที่สุดแล้วหยู่เหวินจุนก็เป็นโอรสองค์โต ถ้าหากถูกตัดสินโทษเป็นกบฏจนต้องประหารทั้งชั่วโคตร คงจะเป็นเรื่องที่น่าเศร้าที่สุดของเป่ยถัง

หลังจากที่ขุนนางผู้สอบสวนหลักทั้งสามคนกับเหล่าคณะขุนนางที่ร่วมการสอบสวนปรึกษากันแล้ว ตัดสินใจยอมรับคำให้การเป็นพยานของคุณย่าหยวนกับหยวนชิงหลิง คืนความบริสุทธิ์ให้กับหยู่เหวินจุน