วันนี้ อ๋องชินเฟิงอันสามีภรรยาเข้าวังไปเยี่ยมไท่ซ่างหวง ขณะเดียวกันก็แจ้งไท่ซ่างหวงว่า พวกเขาต้องการออกจากเมืองหลวงแล้ว
กล่าวอีกอย่าง พวกเขาไม่ยุ่งเรื่องนี้
หลังจากออกมาจากในพระราชวัง ก็ไปแจ้งที่จวนอ๋องฉู่รอบหนึ่ง
“ไปเร็วเพียงนี้เชียวหรือเพคะ?” หยวนชิงหลิงอาลัยอาวรณ์มาก ชายาเฟิงอันเป็นคนดีมาก เฝ้าหวังให้นางอยู่ในเมืองหลวงอีกหลายๆวัน
ชายาเฟิงอันกล่าว: “ผ่านไประยะเวลาหนึ่งค่อยกลับมาเถอะ ตอนนี้ช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนี้อยู่ตรงหน้า ไม่เหมาะที่จะอยู่ในเมืองหลวงจริงๆ ข้าก็ไม่ต้องดูวิถีทางของคนไม่ดีที่กระโดดโลดเต้นคอยก่อความวุ่นวายเหล่านั้น”
หยวนชิงหลิงไม่เข้าใจ “คนไม่ดีที่กระโดดโลดเต้นคอยก่อความวุ่นวาย?”
ชายาเฟิงอันแค่หัวเราะอย่างเฉยชาเท่านั้น ไม่พูดจา แต่อ๋องชินเฟิงอันสีหน้ากลัดกลุ้มไม่สบายใจ หยวนชิงหลิงไม่กล้าถามเขา
หลังจากนั้นชายาเฟิงอันกล่าวต่อหยู่เหวินเห้า: “เจ้าจัดการเขาอย่างไรก็ล้วนไม่เกินไป แต่ว่า อย่าสืบสาวคนในครอบครัว พวกเขาทั้งหมดกลับไปซีเจ้อแล้ว ไม่ได้รู้เรื่องราวนี้”
“ท่านวางใจ เรื่องนี้ไม่ถึงกับโดนหางเลข” หยู่เหวินเห้ากล่าว
ชายาเฟิงอันพยักหน้าเล็กน้อย แม้ว่าใบหน้าจะมองอารมณ์ความรู้สึกไม่ออก ในตายังคงมีความเจ็บปวดปรากฏออกมาเล็กน้อย
หลังจากพวกเขาสามีภรรยาจากไปแล้ว หยวนชิงหลิงถามหยู่เหวินเห้า “เกิดอะไรขึ้น?”
หยู่เหวินเห้าขมวดคิ้วแล้วกล่าว: “มีบางคนในราชสำนัก เอาเรื่องของอ๋องชินเป่ามาวิพากษ์วิจารณ์ บอกว่าอ๋องชินเป่ามีบุคคลเบื้องหลังชี้นำ จุดประสงค์ที่แย่งชิงแผนที่ทางการทหารคือต้องการก่อกบฏยึดราชบัลลังก์ อ๋องชินเป่าเป็นเพียงม้ารับใช้ แผนที่ทางการทหารไม่ได้สูญหาย แต่เพราะถูกบุคคลเบื้องหลังเอาไป”
หยวนชิงหลิงตกตะลึง “ใครกล้าพูดเช่นนี้? นี่ไม่ใช่ว่าสงสัยอ๋องชินเฟิงอันหรือ?”
“ใช่ จากนิสัยของอ๋องชินเฟิงอัน ได้ยินคำพูดเช่นนี้ก็ควรจะระเบิดแล้ว เพราะท่านพระชายาโน้มน้าว จึงไม่ได้เดือดดาล สุดท้ายตัดสินใจจากไป”
หยวนชิงหลิงเข้าใจกระจ่าง “มิน่าล่ะเมื่อครู่บนใบของท่านจึงเต็มไปด้วยความไม่พอใจ!”
“ดังนั้น เรื่องนี้ก่อให้เกิดเรื่องที่ไม่เป็นความจริงเยอะแยะมากมายเกินไปแล้ว ถ้าหากไม่กำหนดออกมาในเร็ววัน ก็ยังไม่รู้ว่าจะเกิดความวุ่นวายอะไรอีก ต้องมีคนมากน้อยเท่าไหร่เข้ามาพัวพัน”
“แคว้นต้าโจวทางนั้นส่งมอบแผนที่ทางการทหารมาแล้วหรือ?” หยวนชิงหลิงถาม
เขาถอนใจ “ไม่มี แผนที่ทางการทหารนั่นทั้งหมดแบ่งเป็นสองฉบับ หนึ่งในนั้นฉบับหนึ่งส่งมาแล้ว อีกฉบับหนึ่งก็อยู่ในมืออ๋องสำเร็จราชการแทนพระองค์ของแคว้นต้าโจว และอ๋องสำเร็จราชการแทนพระองค์ก็ไม่ได้อยู่ในเมืองหลวง นี่คือข่าวสารล่าสุดของทูตที่ส่งไปแคว้นต้าโจวส่งมา”
มิน่าเขาถึงได้ขัดแย้งและสับสนเพียงนี้!
การปรึกษาหารือในพระราชวังวันรุ่งขึ้น หลังจากฮ่องเต้หมิงหยวนได้ปรึกษาหารือกับเน่ย์เก๋อแล้ว ได้ฟังบางคำพูดที่ทำให้ไม่สบายใจ จากนั้นจึงได้เรียกหยู่เหวินเห้าเข้าวัง แสดงอาการโมโหพักหนึ่ง ให้เขารีบหาเบาะแสของแผนที่ทางการทหาร
หลังจากหยู่เหวินเห้ากลับกรมการพระนครแล้ว ก็พาอ๋องฉีไปไต่สวนอ๋องชินเป่าเป็นการส่วนตัวอีก
“ข้าเปิดดูคำให้การทั้งหมดที่ท่านให้มาแล้ว พบว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง ท่านบอกว่าต้องการทำการแลกเปลี่ยนแผนที่ทางการทหารกับเป่ยโม่ตระกูลฉิน แต่ว่า ขณะที่ยังไม่ได้มีการแลกเปลี่ยนแผนที่ทางการทหารก็สูญหายแล้ว แต่แรกเริ่มท่านก็เคยบอกว่า เป็นคนของเป่ยโม่ตระกูลฉินขโมยแผนที่ทางการทหารไป ในเมื่อยังไม่เคยมีการแลกเปลี่ยน ทำไมท่านถึงตัดสินว่าเป็นตระกูลฉิน?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน
สองขาของหยู่เหวินเห้าก็คดงอคุกเข่าลงอย่างช่วยไม่ได้ เอ่ยอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิดว่า “ลูกยินดียอมรับโทษทัณฑ์ที่เหลือของเสด็จพ่อ ชอบข้อความบทนี้ตลกดีคะพระเอก ตอน 394...
1...
1...
เพิ่งอ่านได้ 2ร้อยกว่าหน้า สนุกน่าติดตามมาก แต่ทั้งเรื่องมี2พันกว่าหน้า ทำไงจะอ่านจบ...
ขอบคุณผู้แต่ง และ novelones มากๆค่ะ ดีที่สุด อ่านรอบที่ 4 แล้วก็ยังสนุกครบรส ❤️...
เรื่องนี้ถือว่าสมบูรณ์มากสนุกต้นถึงจบ อยากให้เป็นซีรี่ย์...
สนุก ตลกดี เนื้อเรื่องชวนติดตามแต่คำผิดเยอะไปหน่อยค่ะ...