บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 833

หยวนชิงหลิงค้นหาท่าทางที่สบายในอ้อมอกของเขาแล้วก็นอนลง บนใบหน้ามีรอยยิ้มอบอุ่นจางๆ เรื่องราวบนโลกนี้ช่างน่าประหลาดยิ่งนัก ตอนที่เพิ่งจะตั้งครรภ์พวกเขาสามคน ยังรู้สึกไม่ยินดีสักเท่าไหร่ ตอนนั้นนางยังไม่ได้เตรียมใจที่จะเป็นแม่คน

เมื่อก่อนนางคิดว่าการให้กำเนิดลูกเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่มากเรื่องหนึ่ง ต้องคิดไตร่ตรองวางแผนอย่างรอบคอบ การคลอด นมผง เสื้อผ้า การอบรมสั่งสอน ทุกอย่างล้วนสำคัญมาก

แต่ว่า เมื่อทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน เดิมทีก็สามารถปรับเปลี่ยนให้เหมาะสมได้ ต้องบอกว่า บางทีการเตรียมพร้อมอย่างเต็มที่ก็ใช่ว่าจะเหมาะสมที่สุด ไม่มีการเตรียมพร้อม กลับสามารถกระตุ้นความสามารถที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของคนออกมาได้

ในครอบครัวใหญ่นี้ ที่จริงนางต่างหากที่เป็นคนที่มีความสุขที่สุด

ทั้งสองคนพูดถึงเรื่องในบ้าน ทันใดนั้นก็เปลี่ยนหัวข้อไปเป็นเรื่องของอ๋องอัน “ทำไมเขาต้องหนีด้วย ทำเช่นนี้ยิ่งทำให้เห็นว่ามีเรื่องไม่ใช่หรือ”

“เขาไม่หนีก็มีเรื่องเหมือนกัน ข้าสามารถไปหาเขาได้ แสดงว่าข้าต้องมั่นใจแล้ว เขาจะหลบเลี่ยงคำถามข้าไม่ได้ ได้แต่หนีหัวซุกหัวซุนเท่านั้น ”

“แล้วหนีไปเช่นนี้ เขามอบหมายกับทางเสด็จพ่ออย่างไร ”หยวนชิงหลิงรู้สึกว่าอ๋องอันไม่ใช่คนที่จะทำเรื่องสะเพร่าเช่นนี้

หยู่เหวินเห้าหัวเราะเสียงเย็นหนึ่งเสียง “ไม่ว่าอย่างไรก็คงไม่มีอะไรมอบหมาย ทำไมเขาจะไม่หนี ช่วงนี้เขาทุ่มเทแรงกายแรงใจในการเอาใจเสด็จพ่อ แต่ก่อนหน้านี้เคยทำเรื่องไม่ดีเอาไว้มาก ทุกอย่างล้วนเป็นหลักฐานชี้ว่าเขาเข้าไปมีส่วนร่วมในเรื่องนี้ จำเป็นต้องรื้อเบื้องหลังของเขา ต้องดึงทุกเรื่องของเขาออกมาให้หมด ตอนนี้มีข้ออ้างให้หนีออกไป กลับมาแม้จะแก้ตัวยาก แต่ว่าไม่จำเป็นต้องรับแรงโทสะของข้ากับเสด็จพ่อ เมื่อวันเวลาผ่านไปแล้ว ค่อยหาเหตุผลก็สามารถหลอกให้ผ่านพ้นไปได้แล้ว อย่างน้อยก็ไม่ต้องถูกขุดคุ้ยตรวจสอบ นี่ดูแล้วเหมือนจะเป็นแผนที่ไม่เข้าท่า แต่ตอนนี้เขาได้แต่ทำเช่นนี้เท่านั้น นี่เป็นวิธีที่เป็นหลักประกันหนึ่งเดียวของเขา”

หยวนชิงหลิงถอนหายใจ “เพราะฉะนั้น ทำอะไรไว้ก็ต้องได้รับสิ่งนั้นตอบแทน”

“ก่อนหน้านี้เขาได้มอบหมายเรื่องมากมายให้อะหลูเป็นคนทำ ก่อนที่อะหลูจะตาย แม้ว่าเขาจะเก็บอำนาจกลับคืนมาได้เป็นส่วนใหญ่ แต่ก็ใช่ว่าคนทั้งหมดจะจงรักภักดีต่อเขา ข้าสงสัยว่าคนที่แทรกซึมเข้าไปที่จวนอ๋องชินเป่าก็เป็นคนที่อะหลูส่งไป แม้จะยังคงส่งข่าวคราวให้เขาเหมือนเดิม แต่ก็คงไม่ได้ซื่อสัตย์ขนาดนั้น ”

“ท่านสงสัยว่าเขาเองก็ยังไม่ได้แผนที่ทางการทหารหรือ?”

“คาดว่าน่าจะยังไม่ได้ ถ้าหากได้ไปแล้ว เขาคงไม่หนี ปรึกษาหารือเป็นการส่วนตัวกับข้าแล้วมอบแผนที่ทางการทหารออกมา อย่างน้อยก็สามารถรักษาชีวิตตัวเองไว้ได้ แต่ตอนนี้เขาหนีไปทั้งที่รู้ว่าเสี่ยง แสดงว่าเขามีทุนที่จะมาต่อรองกับข้า ฉะนั้น ตอนนี้แม้เขาจะมีปากอยู่เต็มตัวก็พูดให้ตัวเองบริสุทธิ์ไม่ได้ มีเพียงต้องหนีเท่านั้น ”

หยวนชิงหลิงกลืนไม่เข้าคายไม่ออก“ เห็นที พี่สี่นั้นสำเร็จได้ก็เพราะอะหลู ล้มเหลวก็เพราะอะหลูเช่นนี้ แต่ว่า ในเมื่อเขารู้ว่าอะหลูกุมทรัพยากรส่วนใหญ่ของเขาเอาไว้ในมือ แล้วยังเจ้าแผนการ เป็นบุคคลสำคัญที่จะทำให้เขาทำงานใหญ่สำเร็จ เขายังยอมกำจัดอะหลูทิ้งไปเพื่อพระชายาอัน เห็นได้ชัดว่าปฏิบัติต่อพระชายาอันดีมาก ”

“ถ้าหากไม่พูดถึงความทะเยอทะยาน เขาก็ไม่เลวเหมือนกัน ”หยู่เหวินเห้ากอดนางเอาไว้พูดอย่างใช้ความคิด

หยวนชิงหลิงพูดพึมพำว่า “ที่สุดแล้ว แผนที่ทางการทหารอยู่ที่ไหนกันแน่”

หยู่เหวินเห้าเองก็กลัดกลุ้มเป็นอย่างยิ่ง “ใช่ อยู่ในมือใครกันแน่ หรือว่าจะหายไปกลางอากาศเช่นนี้เลย”

อ๋องเว่ยพาคนออกจากเมืองหลวงไปไล่ตามอ๋องอันทั้งคืน

อีกไม่กี่วันเขาก็จะไปจากเมืองหลวงแล้ว ได้รับการร้องขอจากหยู่เหวินเห้าอย่างกะทันหันเช่นนี้ เขาอยากจะเหวี่ยงหมัดอย่างสะใจสักหน่อย สำหรับน้องสี่ เขานั้นแค้นจนกัดฟัน ถ้าไม่ได้สั่งสอนเจ้าเด็กนั่นสักครั้ง เขาคงไร้ทางระบายอารมณ์ที่มีอยู่ในใจออกไปได้

ครอบครัวแตกแยก ล้วนมีสาเหตุมาจากเขาทั้งสิ้น ฉะนั้น พอขึ้นไปบนหลังม้า มือถือป้ายคำสั่ง วิ่งตรงออกนอกเมืองทันที

เขาพารองแม่ทัพไปด้วยสองคนเท่านั้น วรยุทธต่างก็ดีพอๆกับเขา สามคนไล่ตามน้องสี่ก็เพียงพอแล้ว