บำเรอรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++ นิยาย บท 5

โรงพยาบาล N

“อะ อะไรนะแกว่าไงนะพลับ” ขนมปังที่กำลังฉีกปากถุงคาไว้หล่นลงบนพื้นทันทีเมื่อลูกพีชกดรับสายของน้องสาวอย่างลูกพลับที่โทรเข้ามาพร้อมกับร้องไห้ไปด้วย เพราะตอนนี้ชยพลผู้เป็นพ่อกับช้องนางแม่เลี้ยงถูกตำรวจจับข้อการซ่องสุมเล่นการพนัน

(พี่พีช พลับไม่รู้จะทำไงแล้วก็เลยโทรมาหาพี่ แต่ถ้าเป็นการรบกวนพลับต้องขอโทษพี่ด้วยนะ) ลูกพลับแสร้งพูดอย่างรู้สึกผิดทั้ง ๆ ที่ในใจคือจงใจโทรมาหาลูกพีชคนแรกเพื่อที่จะให้ลูกพีชมาประกันตัวพ่อกับแม่ที่ตอนนี้ยืนเกาะลูกกรงมองเธอด้วยสายที่อ้อนวอน

“แกอยู่ที่ไหนเดี๋ยวพี่จะไปหา” น้ำเสียงที่ร้อนรนเรียกความสนใจจากเพลิงกัลป์ที่กำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ได้ดี เขาเพียงแค่เงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจถึงได้ยินเสียงพูดคุยตั้งแต่ต้น นี่ไม่ได้เสือกนะครับผมแค่ใส่ใจคู่หูเท่านั้นเอง

“โอเค รออยู่นั่นแหละพี่จะออกไปตอนนี้เลย” ลูกพีชกดวางสายก่อนที่จะรีบวิ่งออกไปจากสวนหลังโรงพยาบาลทันที ใจเธอตอนนี้อยู่ไม่สุขไม่เป็นอันทำงานแล้ว คิดถึงพ่อที่ถูกจับขังคุกอยู่ก็อยากจะร้องไห้ ถึงเธอจะไม่ค่อยได้รับความรักความอบอุ่นจากพ่อ แต่อย่างไรชยพลก็คือผู้ให้กำเนิดของเธอ

ส่วนเพลิงกัลป์เมื่อเห็นคู่หูวิ่งหายไปแล้วก็เดินออกมาจากมุมตึกอย่างเงียบเชียบก่อนที่จะมองถุงขนมปังที่หล่นอยู่บนพื้นด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย เกิดอะไรขึ้นกับยายลูกพีชเน่ากันนะแถมมื้อเบรกก็ยังไม่ได้กินเสียด้วย วันนี้ที่แผนกงานล้นมือยายนั่นแทบจะไม่ได้กินมื้อเที่ยงด้วยซ้ำ เกิดความรู้สึกห่วงขึ้นมาเล็ก ๆ ในใจลึก ๆ ก่อนที่จะไหวไหล่น้อย ๆ แล้วเดินกลับไปที่แผนกเพื่อทำงานต่อทันทีอย่างไม่สนใจ

“พอดีลูกพีชขอลาด่วนน่ะค่ะคุณหมอบอกที่บ้านมีปัญหานิดหน่อยอย่างไรวันนี้ทำงานคู่กับพี่อรไปก่อนนะคะ”

พี่อรพยาบาลรุ่นแม่ยิ้มหวานบอกเพลิงกัลป์เมื่อเขากลับมาแล้วไม่เจอแม้แต่เงาของยายลูกพีชเน่า ก็นะยายนั่นมีธุระนี่ แต่มันเรื่องอะไรทำไมต้องรีบขนาดนั้นหวังว่าคงไม่ใช่เรื่องผู้ชายนะไม่อย่างนั้น ไม่อย่างนั้นอะไรล่ะ ไม่ใช่เรื่องของเขานี่ออกไปจากหัวสมองสิโว้ยคิดอยู่ได้

“เอ่อ ครับ ยินดีครับผมพี่อรออกจะทำงานเก่ง”

ยิ้มหวานอ้อนพยาบาลรุ่นแม่เข้าไปอีกทำเอาป้าอรถึงกับยิ้มแก้มแตกโดนคุณหมอหนุ่มตกเข้าด้อมแม่ยกเข้าเต็ม ๆ น่ารักขี้อ้อนแบบนี้พวกเธอชอบนักเชียวไม่แปลกใจเลยทำไมสาว ๆ ถึงหวีดเขากันนักกันหนา

“ไปครับไปทำงานที่เรารักดีกว่า” ไม่พูดเปล่ายังควงแขนป้าอรเดินออกจากแผนกทำเอาพยาบาลสาว ๆ ถึงกับมองมาด้วยความอิจฉา

OK นัมเบอร์วันของวันนี้คือป้าอรจ้า อยากเป็นคนที่คุณหมอเพลิงสายแบดเดินควงแขนจังเลย

“แปะ แปะ แปะ เอ้าสาว ๆ จ๋าทำงานกันค่ามัวแต่มองตามตาละห้อยอยู่นั่นแหละถึงลูกพีชจะไม่อยู่ แต่ก็เสร็จป้าอรไปแล้วนะจ๊ะ” พี่ดาวหัวหน้าพยาบาลแผนกฉุกเฉินปรบมือเรียกสติเหล่าสาว ๆ พยาบาลคนสวยที่มองตามคุณหมอหนุ่มตาปรอย ก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันไปทำงานตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย

สถานีตำรวจ

“พลับพ่อกับแม่ล่ะ” ลูกพีชวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามายังสถานีตำรวจก่อนที่จะหยุดลงตรงหน้าลูกพลับที่มองพี่สาวด้วยความดีใจทันที พ่อกับแม่เธอรอดแล้ว

“โดนขังอยู่ข้างในอะ พี่พีชช่วยพ่อกับแม่ด้วยนะ”

ลูกพลับแสร้งทำหน้าเศร้าก่อนที่จะยื่นมือมาจับมือบางของพี่สาวเอาไว้ก่อนที่ทั้งคู่จะจูงมือกันเดินขึ้นไปบนโรงพัก

“ลูกพีช ๆ มาช่วยพ่อแล้ว” ชยพลเมื่อเห็นลูกสาวก็ร้องเรียกด้วยความดีใจใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยเหี่ยวย่นมองหน้าลูกสาวคนโตอย่างมีความหวังไม่ต่างกับช้องนางที่มองลูกพีชอย่างมีความหวังเช่นกัน

“ค่าประกันตัวเท่าไร” ลูกพีชถามลูกพลับก่อนที่น้องสาวตัวดีจะบอกจำนวนเงินออกมาทำเอาคนเป็นพี่ถึงกับเข่าอ่อนทันที เพราะพ่อกับแม่เลี้ยงของเธอเป็นคนตั้งวงค่าประกันเลยแพงกว่าคนอื่น ๆ สินะ

“ลูกพลับไม่มีเงินเลยพี่พีชมีแค่เงินที่พ่อให้ใช้เหลืออยู่สามพันเอง”

ลูกพลับบอกพี่สาวเสียงเศร้าก่อนที่ลูกพีชจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดเข้าแอปฯ ธนาคารเพื่อเช็กจำนวนยอดเงินเก็บที่เธอมีอยู่ แต่พอเห็นจำนวนเงินที่เกินครึ่งแสนมาเพียงเล็กน้อยก็ได้แต่มองด้วยความสะท้อนใจ แต่จะทำอย่างไรได้เล่า ถ้าเธอไม่ช่วยแล้วใครจะช่วย

“พลับไปนั่งรอก่อนนะเดี๋ยวพี่จัดการทำเรื่องขอประกันตัวก่อน”

ลูกพีชบอกน้องสาวที่พยักหน้ารับอย่างว่าง่ายก่อนที่จะเดินไปนั่งรอส่วนลูกพีชก็รีบตรงปรี่เข้าไปจัดการทำเรื่องประกันตัวบิดากับมารดาเลี้ยงทันที

“ลูกพีช ลูกรักของพ่อ”

เมื่อทำเรื่องเสร็จเรียบร้อยแล้วคุณตำรวจก็ปล่อยทั้งคู่ออกมาจากห้องขังชยพลก็ตรงเข้ามาสวมกอดลูกพีชเอาไว้ทันที แต่ลูกพีชกลับปลดมือบิดาออกด้วยความสมเพชตัวเอง

ตั้งแต่ที่แม่จากไปพ่อไม่เคยกอดเธอเลยสักครั้ง แต่พอมาวันนี้ที่เธอมาช่วยประกันตัวออกมากลับกอดเธอเสียแน่นแล้วที่ผ่านมาเธอไม่ใช่ลูกหรืออย่างไรหรือเพิ่งเห็นว่าเธอเป็นลูกวันนี้

“อ้าว อีนี่นี่พ่อแกนะกอดไม่ได้หรือไง” ชยพลเมื่อโดนลูกสาวคนโตผลักไสอ้อมกอดก็โวยวายขึ้นเสียงใส่ทันทีก่อนที่ลูกพีชจะยกยิ้มอย่างขมขื่นแล้วตอบบิดา

“ตอนเด็ก ๆ ลูกพีชเคยขอกอดพ่อ แต่พ่อไม่เคยจะสนใจเลย วันนี้เกิดรักหนูขึ้นมาหรือไงถึงกอดได้ อ้อมกอดปลอม ๆ แบบนั้นหนูไม่ต้องการ”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน