บำเรอรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++ นิยาย บท 7

โรงพยาบาล N

เพลิงกัลป์เดินเข้าโรงพยาบาลมาอย่างอารมณ์ดีก่อนที่จะเบรกกึกด้วยความตกใจเมื่ออยู่ ๆ ก็มีพยาบาลสาวมายืนขวางเขาเอาไว้ หน้าหล่อมองหน้าสวยของพยาบาลสาวอย่างไม่สบอารมณ์ทันที

“คุณหมอคะพอดีว่าเมื่อวานขวัญหยุดเลยเลยตั้งใจทำคุกกี้มาฝากคุณหมอค่ะ” พยาบาลสาวยิ้มหวานให้เพลิงกัลป์ที่ฝืนยิ้มตอบกลับไปถึงเขาจะไม่ค่อยชอบผู้หญิงนอกจากเรื่องบนเตียง แต่เขาก็ไม่ใช่คนที่แล้งน้ำใจขนาดเดินหนีผู้หญิงแบบไม่สนใจไยดีหรอกนะ

“ขอบคุณครับ” ยื่นมือไปรับขนมที่ใส่กล่องมาให้อย่างสวยงามก่อนที่จะกล่าวขอบคุณเสียงนุ่มแล้วเตรียมจะเดินจากไป แต่พยาบาลสาวดันถือวิสาสะจับมือของเขาเอาไว้ คุณหมอเพลิงสะบัดมือออกทันทีให้รับน้ำใจเขารับได้ แต่เขาไม่ชอบให้ผู้หญิงแตะเนื้อต้องตัวยกเว้นแค่คนไข้กับใครคนหนึ่งเท่านั้น

“อะ เอ่อ ขวัญขอโทษค่ะ” เมื่อเห็นปฏิกิริยานั้นของคุณหมอที่หมายปองแบบนั้นขวัญข้าวก็เอ่ยละล่ำละลักขอโทษเพลิงกัลป์ทันที ลูกพีชที่มาเข้าเวรเช้าเหลือบมองโมเมนต์จีบกันของสองหนุ่มสาวก็ได้แต่แอบเบ้ปากมองบนด้วยความไม่ชอบใจรู้สึกขวางหูขวางตาชอบกลแฮะ

หงุดหงิดโว้ยยยย เป็นอะไรไปนะลูกพีช แต่เช้าเลยนะเธอเนี่ย

ถามตัวเองด่าตัวเองในใจก่อนที่จะแสร้งทำทีเป็นยืนสั่งกาแฟร้านที่อยู่ใกล้ ๆ เพื่อแอบฟังบทสนทนาของสองหนุ่มสาว ลูกพีชแค่อยากใส่ใจอะค่ะจะว่าเผือกก็ได้ปกติอีหมอหมาก็หนีผู้หญิงแทบทุกวันอยู่แล้วเผื่อผู้หญิงรุกลูกพีชจะได้ไปช่วยหมอหมาไง

ไม่ใช่อะไรหรอกสงสารอะเคนะ

“ยังมีอะไรอีกหรือเปล่าครับ” จากที่พยายามรักษาสีหน้าท่าทางตอนนี้ใบหน้าหล่อของเพลิงกัลป์เปลี่ยนเป็นเย็นชาพร้อมกับมองหน้าขวัญข้าวแบบไม่แสดงความรู้สึกใด ๆ ออกมาทั้งสิ้น เพราะเธอล้ำเส้นเขาเกินไปแล้วมีที่ไหนมาฉุดแขนเขากลางโรงพยาบาลเป็นผู้หญิงทำแบบนี้มันไม่งามนะครับ

“เอ่อ คือขวัญอยากจะชวน...”

“ผมไม่ว่างครับ” ยังไม่ทันที่ขวัญข้าวจะได้พูดจบประโยคเพลิงกัลป์ก็สวนกลับมาทันทีอย่างไม่ไว้หน้า ทำเอาสาว ๆ ที่ยืนแถวนั้นรวมถึงลูกพีชพากันหัวเราะคิกคักด้วยความสะใจที่ขวัญข้าวโดนคุณหมอเพลิงกัลป์สุดหล่อปฏิเสธทั้ง ๆ ที่ยังพูดไม่ทันจบด้วยซ้ำ

“ส่วนขนมทีหลังไม่ต้องเอามาให้ผมแล้วนะครับ เพราะผมไม่ชอบกินขนมหวาน อีกอย่างผมยังไม่อยากมีแฟนครับ” พูดจบก็เดินจากไปทันทีทิ้งให้ขวัญข้าวก้มหน้าลงด้วยความรู้สึกอับอายและขายหน้าเพื่อนพยาบาลด้วยกัน ส่วนลูกพีชที่ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มกว้างจนปากจะฉีกก่อนที่จะรีบเดินตามเพลิงกัลป์ไปทันที

ปึก

ลูกพีชแทรกมือเข้ามาขวางไม่ให้ประตูลิฟต์ปิดเป็นจังหวะเดียวกับที่เพลิงกัลป์เงยหน้าขึ้นมาจากโทรศัพท์ที่กำลังดูอยู่ก็พบกับลูกพีชที่เดินยิ้มดูดกาแฟอย่างกวน ๆ เข้ามาในลิฟต์

“ไง ได้ข่าวว่ามีสาวเอาขนมมาให้แต่เช้าเลยเหรอ” ลอยหน้าลอยตาถามเพลิงกัลป์อย่างกวน ๆ ก่อนที่คุณหมอหนุ่มจะตอบกลับคำถามของลูกพีชด้วยประโยคสั้น ๆ แต่เจ็บไปถึงใจคนฟัง

“เสือก”

ประโยคที่หลุดจากปากของเพลิงกัลป์ทำเอาลูกพีชแทบปรี๊ดแตกนี่ถามดี ๆ นะอาจจะกวนไปหน่อย แต่ต้องตอบคำถามเธอเจ็บ ๆ แบบนี้เลยเหรอ เธอไม่ได้เสือกนะเธอแค่อยากใส่ใจแค่นั้นเอง

“ไอ้หมอปากหมานายว่าใครเสือกฮะ” ลูกพีชถามเพลิงกัลป์ด้วยความโมโหก่อนที่ตั้งท่าจะเอากาแฟในแก้วสาดใส่เพลิงกัลป์ที่โดดหนีไปอยู่อีกมุมหนึ่งทันที

“ด่าแค่นี้ทำเป็นมีน้ำโหนะยายลูกพีชเน่า”

ว่าลูกพีชมือก็ยกขึ้นห้ามเธอไปด้วยก่อนที่ลิฟต์จะเปิดออกแล้วมีเพื่อนร่วมงานเดินเข้ามากันหลายคนจนห้องโดยสารแน่นขนัด ลูกพีชถูกเบียดไปอยู่ในอ้อมกอดของเพลิงกัลป์อย่าง-งง ๆ ซึ่งคู่หูสุดหล่อก็เนียนโอบเอวบางเอาไว้จนลูกพีชต้องถองข้อศอกใส่อย่างแรงจนเพลิงกัลป์ทั้งเจ็บทั้งจุกท้องที่โดนทำร้าย

“นี่ยายลูกพีชเน่ามันจะมากเกินไปแล้วนะ”

เพลิงกัลป์กระซิบด่าลูกพีชเสียงเบา ๆ แต่ถึงอย่างนั้นคนอื่นในลิฟต์ก็ยังคงได้ยินอยู่ดีโดยที่แต่ละคนก็มีสีหน้าแตกต่างกันออกไป บางคนก็แอบขำ บางคนก็แอบหมั่นไส้ บางคนก็แอบยิ้มกับสองหนุ่มสาว จนกระทั่งลิฟต์เปิดออกอีกครั้งลูกพีชก็ถูกเบียดให้ตกอยู่ในอ้อมกอดของเพลิงกัลป์อย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะคนแน่นมากและทุกคนต่างรีบเร่งเธอจะมาโวยวายเอาแต่ใจไม่ได้

อดทนเอาไว้ก่อนนะลูกพีช

“ยายลูกพีชเน่านมเธอทิ่มอกฉันแล้วนะ” ก้มลงกระซิบบอกลูกพีชที่แทบจะปรี๊ดแตกก่อนที่เธอจะซบหน้าลงบนอกแกร่งของเพลิงกัลป์ เพราะทำอะไรไปมากกว่านี้ไม่ได้ รอก่อนเถอะเผลอเมื่อไรแม่จะบีบไข่ให้แตกไปเลยจนเมื่อลิฟต์มาถึงชั้นที่เพลิงกัลป์กับลูกพีชทำงานอยู่ทั้งคู่ก็เผลอกุมมือกันแล้วเดินขอทางออกมาจากลิฟต์ทันที

เมื่อออกมาจากลิฟต์ทั้งคู่ก็ต่างมองมือที่จับกันไว้ก่อนที่ต่างคนต่างสะบัดมือออกพร้อมเพรียงกันโดยที่ไม่ต้องบอกกันให้เสียเวลา แล้วต่างคนก็ต่างชี้หน้ากันก่อนที่จะสะบัดหน้าใส่กันพรืดแล้วเดินจากไปทางใครทางมันทันทีทำให้ยกนี้เสมอกัน

สวนหย่อมหลังโรงพยาบาล

ลูกพีชแกะห่อขนมปังไส้หมูหยองไส้โปรดก่อนที่จะกินด้วยความเอร็ดอร่อย ๆ ตอนนี้เธอกำลังเบรกหลังจากที่เหน็ดเหนื่อยจากงานและคนไข้มาทั้งวัน

“เจ้าปลาน้อยหิวไหม” ถามปลาน้อยที่ว่ายเวียนอยู่ในสระพร้อมกับยิ้มออกมาเล็กน้อยแล้วบิขนมปังในมือโยนให้ปลาน้อยที่ว่ายอยู่ได้กินด้วย

“มันอร่อยมาก ๆ เลยนะลองชิมดู” บอกเจ้าปลาน้อยที่พากันมารุมทึ้งขนมปังก่อนที่จะกินต่อมือก็หยิบโทรศัพท์ที่สั่นอยู่ในกระเป๋าออกมากดรับสาย

(กรี๊ดดดด พี่ลูกพีชช่วยลูกพลับกับพ่อแม่ด้วย ฮือ ฮึก)

เสียงลูกพลับที่กรีดร้องขอความช่วยเหลือมาตามสายทำเอาขนมปังในมือถึงกับร่วงหล่นลงพื้นก่อนที่ลูกพีชจะละล่ำละลักถามลูกพลับด้วยเสียงสั่น ๆ

“พะ พลับ เกิดอะไร เกิดอะไรขึ้น”

ถามกลับน้องสาวเสียงสั่นเครือรู้สึกใจคอไม่ดีแปลก ๆ ก่อนที่จะได้ยินเสียงพ่อของเธอดังแทรกเข้ามาในสาย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน