บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 219

“เจ้าคนชั้นต่ำนั้นจะมาเล่นกลอุบายไม้ไหนได้ เขาจะขุดหลุมพรางใหญ่ให้ตระกูลหยางได้!”

หยางซั่วไม่สนใจ "หรือว่ามีใครกล้าขายเกลือให้เขา?"

"ไม่มีทาง!"

หลิวจื้อผิงพูดอย่างระมัดระวัง "แต่ในวันแรกที่เขาไปที่เฟยชาง เขาซื้อเกลือในราคาสองหรือสามเท่าของราคาตลาด แม้ว่าในวันรุ่งขึ้น เขาจะไปที่หมู่บ้านเหล่าเฟย แต่เขาก็ยังให้คนไปที่เมือง ซื้อเกลือแล้วเสนอราคาไปสี่ห้าเท่า วันที่สามให้คนไปตามหมู่บ้านต่าง ๆ เสนอราคาไปหกเจ็ดเท่า วันนี้เป็นวันที่สี่ ไปตามโรงต้มเกลือเสนอราคาขึ้นไปอีกสิบเท่า”

"ไอ้เวร!"

หยางซั่วตบมือบนโต๊ะ ร่างกายที่เต็มไปด้วยไขมันสั่นกระเพื่อม “ไอคนชั่นต่ำนั่นจะทำอะไร เขาจะมาวุ่นวายกับรากฐานตระกูลหยางของข้างั้นหรือเปล่า บังอาจมาก หัวหน้าบ่อเกลือและจ้าวหู้ทำไมไม่ปฏิเสธ!”

อย่าพูดสิบเท่าเลย แค่สองเท่า หากตระกูลหยางไม่ขัดขวางล่ะก็ หัวหน้าบ่อเกลือและจ้าวหู้จะเปลี่ยนข้างทันที

“หัวหน้าบ่อเกลืออยากขายเกลือ แต่ไม่คิดถึงบุญคุณของตระกูลหยาง ช่างเนรคุณเหลือจะทน!”

หลิวจื้อผิงกระซิบ "แต่ชีวิตของคนในบ่อเกลือนั้นยากลำบากมาก เมื่อพวกเขาได้ยินว่าได้ราคาเกลือสูงกว่าสิบเท่า พวกเขาจะเริ่มโวยวายประท้วงว่าจะไม่ขายแม้แต่เกลือให้ตระกูลหยาง เช่นนั้นไปเกลี้ยกล่อมหัวหน้าบ่อเกลือ สัญญาว่าจะขึ้นราคาเกลือหนึ่งจินอีกหนึ่งอีแปะ น่าจะช่วยกล่อมให้พวกจ้าวหู้สงบลงได้!”

“หนึ่งจินขึ้นมาอีกหนึ่งอีแปะ!”

หยางซั่วโกรธมาก "ใครจะไปตกลงกับพวกเขากัน ทุก ๆ ปีตระกูลหยางเก็บเกลือยี่สิบเอ็ดล้านจินจากเฟยชาง หากเกลือหนึ่งจินขึ้นอีกราคาหนึ่งอีแปะ ก็ต้องจ่ายเงินเพิ่มอีกสองหมื่นหนึ่งพันตำลึง ไปบอกหัวหน้าบ่อเกลือเลยนะ แม้แต่อีแปะเดียวก็ขึ้นไม่ได้”

หลิวจื้อผิงกังวล "แต่ถ้าจ้าวหู้ขายเกลือให้กับไอหมอนั้นล่ะ?"

“แจ้งกรมขนส่งเกลือว่าไม่ให้ดำเนินพิธีการใด ๆ ทั้งนั้น!”

หยางซั่วเยาะเย้ย "ไอพวกจ้าวหู้พวกนั้นล้วนเป็นคนจนอดมื้อกินมื้อ หากพวกเขาขายเกลือไม่ได้ พวกเขาจะมีปัญญาอยู่ได้อีกกี่น้ำ ไม่ช้าก็เร็ว พวกเขาจะมาอ้อนวอนตระกูลหยางขออาหารให้พวกเขาหน่อย!”

หลิวจื้อผิงกล่าวยอเขาซ้ำแล้วซ้ำอีก "พวกยาจกจ้าวหู้พรรคนั้นมีสิทธิ์อะไรมาสู้กับนายน้อยสามแห่งตระกูลหยางได้ ท่านเอ่ยแค่คำเดียวก็ฆ่าพวกเขาได้แล้ว!"

"ชิ!"

ใบหน้าชั่วร้ายที่เต็มไปด้วยไขมันของหยางซั่ว "ไปบอกหัวหน้าบ่อเกลือซะ หากบ้านไหนเกิดเรื่องขึ้นมาอีกครั้ง ตอนที่ไปเอาเกลือจะลดราคาลงอีกหนึ่งอีแปะ ถ้ายังก่อเรื่องให้ตระกูลหยางอีก จะไล่ออกไปให้ขายเกลือไม่ได้อีกเลย!”

"ขอรับ!"

หลิวจื้อผิงลังเลที่จะพูด "แต่ข้าควรทำอย่างไรกับไปหมอนั้นดี? เราปล่อยให้เขาสร้างปัญหาแบบนี้ต่อไปไม่ได้!"