บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 246

สรุปบท บทที่ 246: บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่

สรุปตอน บทที่ 246 – จากเรื่อง บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ โดย ชวินเป่ยอี๋

ตอน บทที่ 246 ของนิยายแฟนตาซีเรื่องดัง บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ โดยนักเขียน ชวินเป่ยอี๋ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

ฟึ่บฟึ่บฟึ่บ!

เสวี่ยผานที่กำลังตื่นเต้นกับดาบราชวงศ์ถังมาก ใบหน้าซีดลงทันที เขาตกใจมากจนถอยหลังไปสามก้าว!

ปัง!

เจ้าเมืองจางหานเซจนทำโต๊ะข้าง ๆ ล้ม ก่อนที่เขาจะทรงตัวได้!

บัณฑิตอาวุโสสี่คน วังไห่เทียน หลวนชิง จิ่วเปียน และถงกู่ต่างก็ดูหนักใจ

เปรี้ยง!

ทุกคนได้ยินเสียงสายฟ้าฟาดดังสนั่นจากท้องฟ้าสีคราม มีสีหน้าไร้ความรู้สึก

“ในที่สุดก็มาแล้ว!”

คิ้วคมของไป๋เฟยเฟยยกขึ้นเล็กน้อย ใบหน้าหล่อเหลาของเขาปราศจากความเย่อหยิ่งเหมือนตอนแรก

หญิงสาวในชุดสีม่วงขมวดคิ้ว

“ชาวหวงมาแล้ว!”

ครู่ต่อมา กลุ่มคนที่เร่ขายอยู่ล่างเวทีติ้งหลงไถก็รีบเก็บแผงลอยจากไป

ผู้ชมตกอยู่ในความสับสนอลหม่าน!

“... บ้าเอ๊ย!”

หวังหยวนสบถออกมา!

ธุรกิจค้าเกลือสงบลง และได้รับทองคำมากกว่าสามหมื่นตำลึง ถึงเวลากลับไปใช้ชีวิตที่ดีอีกครั้ง

ชาวหวงดันกลับมาอีกครั้ง เขาจึงไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขอีกต่อไป

เมื่อมองผู้คนในกลุ่มผู้ชม มีตั้งแต่ข้าราชการไปจนถึงประชาชนธรรมดาในต้าเย่ และพวกเขาก็กลัวชาวหวงมากจนลึกลงไปในกระดูก

ดวงตาคู่งามของหูเมิ่งอิ๋งเป็นกังวล ในขณะที่ต้าหู่ดูกระตือรือร้นที่จะลอง!

“อ๋องถูหนานหนึ่งในห้าอ๋องของชาวหวง เป็นดั่งเทพเจ้าแห่งสงครามของชาวหวง!”

เสวี่ยผานสนับสนุน “ใช่ ที่ด่านหัวมังกรแข็งแกร่ง ทหารม้าของชาวหวงไม่อาจเคลื่อนกำลังมาได้ และไม่อาจเอาชนะพวกเขาได้!”

จางหานปาดเหงื่อเย็นออกจากหน้าผาก “ด่านหัวมังกรยังอยู่ห่างจากเมืองจิ่วซานหลายร้อยลี้ มันยังห่างไกลจากเรา ไม่ต้องกังวล!”

วังไห่เทียนมองพวกเขาทั้งสองอย่างเย็นชา “ในช่วงเวลาวิกฤติเช่นนี้ ถึงเวลาที่เจ้าทั้งสองจะต้องกลับไปแล้ว!”

เสวี่ยผานและจางหานสะดุ้ง จากนั้นประสานมือทำความเคารพ แล้วจากไปอย่างรวดเร็ว

“ทุกคน วิกฤติระดับชาติกำลังใกล้เข้ามา การประชุมกวีจบลงแล้ว! เราไม่อาจไปรบราฆ่าฟันกับศัตรูที่ชายแดนได้ แต่เราช่วยเหลือเรื่องอาหารและเสบียงได้ พวกเจ้าส่วนใหญ่มาจากตระกูลที่ร่ำรวย ข้าหวังว่าหลังจากเจ้ากลับไปแล้ว เจ้าจะสามารถชักชวนตระกูลของเจ้า เตรียมเสบียงและขนส่งไปยังแนวหน้าได้! ข้า ไห่เทียน ขอความร่วมมือจากทุกคนด้วย!”

เมื่อมองไปรอบ ๆ ฝูงชนแล้ว วังไห่เทียนก็ก้มศีรษะด้วยสีหน้าวิงวอน!

ทุกคนรีบขยับไปด้านข้าง พยักหน้าตอบ ประสานมือทำความเคารพ แล้วหันหลังเดินออกจากเวทีไป!

รถม้าแล่นออกไปด้วยความตื่นตระหนก!

แม้แต่หยางว่านหลี่ก็มองหวังหยวนอย่างเย็นชา ก่อนรีบเข้าไปในรถม้าแล้วจากไป

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่