บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 292

ไม้กระดานขนาดใหญ่ที่วางไว้พันก้าวแตกออก!

ฉึก!

ไม้กระดานหนึ่งพันห้าสิบก้าวถูกแทงทะลุ!

ฉึก!

ไม้กระดานที่อยู่ห่างไปหนึ่งพันหนึ่งร้อยก้าว ลูกธนูเกือบจะเข้าเป้าแต่ก็ร่วงลงเสียก่อน!

ทั้งสามคนขี่ม้าไปดู!

หวังหยวนสรุป “หลังจากการทดสอบหลายครั้ง ระยะที่มีประสิทธิภาพของหน้าไม้ซานกงฉวงนั้น มีระยะสูงสุดหนึ่งพันก้าว หากเกินกว่านั้น ความรุนแรงจะยังไม่เพียงพอ!”

“มันเยี่ยมยอดแล้ว!”

อู๋หลิง ผิงเจี้ยนและหวังหานซานต่างตกตะลึง!

ระยะการยิงเช่นนี้ แตกต่างจากหน้าไม้ยักษ์ถึงสามร้อยก้าว!

“เช่นนั้นก็ส่งสุดยอดหน้าไม้ซานกงฉวงไปที่กำแพงเมืองเลย!”

หวังหยวนเตือนว่า “ต้องส่งคนที่เชื่อถือได้ไปคอยเฝ้าไว้ เพื่อป้องกันความลับรั่วไหล! ฝนตั้งเค้าย่อมต้องป้องกันฝนและหิมะ!”

ทุกวันนี้ในค่ายทิศเหนือ พบว่ามีไส้ศึกชาวหวงและองครักษ์เหยี่ยวดำแทรกซึมเข้ามา

เขาจึงผลิตหน้าไม้ซานกงฉวงในแผนกหน้าไม้เท่านั้น และต้องใช้มาตรการการรักษาความลับเต็มรูปแบบอีกด้วย!

เป็นเวลากว่าสิบวันแล้ว ที่มีการสร้างหน้าไม้นับร้อยโดยไม่แจ้งให้ใครรู้

“ข้าจะจัดคนไป!”

อู๋หลิงมองหวังหานซานแล้วพูดว่า “ลุงหานซาน คืนนี้ช่วยพาพวกพี่ชายไปสังสรรค์กันดี ๆ อย่าให้เมาจนเกินไป!”

หวังหานซานพยักหน้า

ในการต่อสู้พรุ่งนี้ ทหารผ่านศึกเกราะดำจะเป็นกองหน้า ไม่รู้ว่าเหลือสักกี่คนหลังสงคราม!

พวกเขารู้เรื่องนี้มาก่อนอยู่แล้ว แต่ไม่มีใครเสียใจเลย!

ส่วนจะมีอีกหรือเปล่า เขาไม่แน่ใจ แต่ยังต้องทำตามแผนการต่อไป!

ในค่ายทางเหนือ ทหารได้จัดการประชุมระบายแค้นตลอดทั้งวัน และผลลัพธ์ก็ชัดเจนมาก!

ตอนนี้เขาไม่จำเป็นต้องริเริ่มค้นหาใครเลย ตราบใดที่มีการประชุมระบายแค้น!

หลังการประชุมก็จะมีทหารแอบเข้ามาสารภาพทั้งน้ำตา!

ทั้งยังมีองครักษ์เหยี่ยวดำ ซึ่งเป็นสายลับของชาวหวงหลายคนซุ่มซ่อนอยู่ในกองทัพ แม้ว่าตำแหน่งของพวกเขาจะไม่สูงนัก แต่ตำแหน่งนั้นก็มีความสำคัญมาก

มาค่ายทิศเหนือ หลังจากการประชุมระบายแค้น ทหารอีกสามกลุ่มก็มาสารภาพ!

หวังหยวนปลอบใจสักพัก และสัญญากับทหารว่าราชสำนักจะอภัยโทษให้พวกเขา!

หลังจากดำเนินการเสร็จสิ้น เมื่อหวังหยวนกลับบ้านก็เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว!

ทหารผ่านศึกเกราะดำกลุ่มหนึ่งอยู่ที่ลานหน้าบ้าน แต่ละคนถือไหสุราผลไม้ที่มีแอลกอฮอล์ต่ำ นั่งล้อมกันเป็นวงใหญ่

หลายคนเล่าเรื่องน่าอายของกันและกัน เมื่อเข้าร่วมกองทัพครั้งแรก ทุกคนพากันหัวเราะ!