บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 292

ไม้กระดานขนาดใหญ่ที่วางไว้พันก้าวแตกออก!

ฉึก!

ไม้กระดานหนึ่งพันห้าสิบก้าวถูกแทงทะลุ!

ฉึก!

ไม้กระดานที่อยู่ห่างไปหนึ่งพันหนึ่งร้อยก้าว ลูกธนูเกือบจะเข้าเป้าแต่ก็ร่วงลงเสียก่อน!

ทั้งสามคนขี่ม้าไปดู!

หวังหยวนสรุป “หลังจากการทดสอบหลายครั้ง ระยะที่มีประสิทธิภาพของหน้าไม้ซานกงฉวงนั้น มีระยะสูงสุดหนึ่งพันก้าว หากเกินกว่านั้น ความรุนแรงจะยังไม่เพียงพอ!”

“มันเยี่ยมยอดแล้ว!”

อู๋หลิง ผิงเจี้ยนและหวังหานซานต่างตกตะลึง!

ระยะการยิงเช่นนี้ แตกต่างจากหน้าไม้ยักษ์ถึงสามร้อยก้าว!

“เช่นนั้นก็ส่งสุดยอดหน้าไม้ซานกงฉวงไปที่กำแพงเมืองเลย!”

หวังหยวนเตือนว่า “ต้องส่งคนที่เชื่อถือได้ไปคอยเฝ้าไว้ เพื่อป้องกันความลับรั่วไหล! ฝนตั้งเค้าย่อมต้องป้องกันฝนและหิมะ!”

ทุกวันนี้ในค่ายทิศเหนือ พบว่ามีไส้ศึกชาวหวงและองครักษ์เหยี่ยวดำแทรกซึมเข้ามา

เขาจึงผลิตหน้าไม้ซานกงฉวงในแผนกหน้าไม้เท่านั้น และต้องใช้มาตรการการรักษาความลับเต็มรูปแบบอีกด้วย!

เป็นเวลากว่าสิบวันแล้ว ที่มีการสร้างหน้าไม้นับร้อยโดยไม่แจ้งให้ใครรู้

“ข้าจะจัดคนไป!”

อู๋หลิงมองหวังหานซานแล้วพูดว่า “ลุงหานซาน คืนนี้ช่วยพาพวกพี่ชายไปสังสรรค์กันดี ๆ อย่าให้เมาจนเกินไป!”

หวังหานซานพยักหน้า

ในการต่อสู้พรุ่งนี้ ทหารผ่านศึกเกราะดำจะเป็นกองหน้า ไม่รู้ว่าเหลือสักกี่คนหลังสงคราม!

พวกเขารู้เรื่องนี้มาก่อนอยู่แล้ว แต่ไม่มีใครเสียใจเลย!