บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 295

“ศึกครั้งนี้ไม่แพ้แน่นอน!”

สมาชิกครอบครัวข้าราชการหลายคนที่ไม่ได้ออกจากเมือง มีสีหน้าเศร้าหมอง!

พวกเขามีความรู้ดี ไม่เหมือนกับคนทั่วไปและทหารที่เชื่อคำพูดของผู้อื่น เพราะมีความคิดเป็นของตนเอง

...

ที่ว่าการเมืองจิ่วซาน!

เจ้าเมืองจางหานนั่งอยู่ในห้องโถง แต่งกายเรียบร้อยในชุดเครื่องแบบราชการ ใจกำลังระทึก

ไม่นานก็มีเจ้าหน้าที่คนหนึ่งรีบเข้ามา!

จางหานถามว่า “สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง!”

“เรียนนายท่าน ท่านใต้เท้าและนายน้อย เครื่องเรือนที่ท่านเก็บสะสมมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา ถูกส่งไปนอกเมืองเมื่อครึ่งเดือนก่อน ตอนนี้ไปถึงบ้านเกิดของท่านอย่างปลอดภัยแล้ว!”

เจ้าหน้าที่พูดเบา ๆ “นายท่าน ท่านไม่อยากจากไปจริงหรือขอรับ!”

“ไปหรือ ข้าจะไปได้อย่างไร!”

จางหานยิ้มฝืดเฝื่อน “ข้าเป็นเจ้าเมืองของราชสำนัก หากเมืองจิ่วซานถูกทำลาย ข้าจะถูกลงโทษประหารชีวิต หากข้ายอมจำนนต่อชาวหวง ภรรยาและลูก ๆ ของข้าจะถูกราชสำนักประหาร ซ้ำยังถูกประหารเก้าชั่วโคตร ตอนนี้ข้าทำได้เพียงรอให้เมืองแตก จงรักภักดีต่อราชสำนัก แต่ก็ยังต้องถูกประหาร!”

เจ้าหน้าที่ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “ทั้งหมดเป็นความผิดของหวังหยวน หากเขาไม่ออกคำสั่งสุ่มสี่สุ่มห้า และหลอกแม่ทัพหนุ่มให้ออกไปนอกเมือง เพื่อต่อสู้กับอ๋องถูหนาน เราอาจจะไม่พ่ายแพ้ต่อชาวหวงก็ได้ ด้วยการรอกำลังเสริมในเมือง บัณฑิตที่มายุ่งเรื่องการทหาร ทำให้ประเทศชาติล่มจมจริง ๆ!”

“ทำอะไรไม่ได้แล้ว แม่ทัพหนุ่มหลงเชื่อเขาไปเสียทุกอย่าง จนถึงกับมอบป้ายทองอาญาสิทธิ์ให้เขา ใครจะกล้าคัดค้าน!”

จางหานกัดฟันแล้วเปลี่ยนเรื่อง “มีข้าราชการและครอบครัวที่ร่ำรวยเหลืออยู่ในเมืองกี่ครอบครัว?”

เจ้าหน้าที่เลิกคิ้ว “สมาชิกตระกูลสำคัญทั้งหมด ยกเว้นตระกูลวังจากไปหมดแล้ว ตอนนี้เหลือเพียงคนยากจนที่ถูกหวังหยวนหลอกเท่านั้น ที่ยังคงอยู่ในเมือง!”

“ตระกูลวัง เขาเชื่อจริง ๆ ว่าอู๋หลิงและหวังหยวนสามารถชนะได้!”

จางหานยิ้มและโบกมือ “ท่าน ท่านเองก็ควรออกไปด้วย ไม่อย่างนั้นเมื่ออู๋หลิงพ่ายแพ้ แล้วชาวหวงบุกเข้ามาในเมือง ท่านจะไม่สามารถออกไปได้ แม้ว่าจะอยากออกไปก็ตาม!”

“ท่านดูแลตัวเองด้วย!”

เจ้าหน้าที่ประสานมือ แล้วถอยออกไป

เสียงด้านนอกที่ว่าการเริ่มดังขึ้นเรื่อย ๆ จางหานอดไม่ได้ที่จะตะโกน “มานี่สิ เกิดอะไรขึ้น?”

เจ้าหน้าที่สายตรวจเข้ามารายงานว่า “รายงานท่านใต้เท้า ท่านถงจือกลับมาแล้ว เขาได้นำวัวหลายร้อยตัวมาด้วย และกำลังจะส่งพวกมันไปที่ค่ายทหารขอรับ!”