บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 340

สรุปบท บทที่ 340: บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่

ตอน บทที่ 340 จาก บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 340 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายแฟนตาซี บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ ที่เขียนโดย ชวินเป่ยอี๋ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

สามวันต่อมา รถม้าอันงดงามจอดอยู่หน้าลานบ้านตระกูลเว่ย

เมื่อเห็นป้ายหน้ารถม้า ทุกคนที่ผ่านไปมาก็ต้องตกใจ!

ตระกูลหยางทำธุรกิจขายเกลือ ตระกูลสวี่ขายธัญพืช ตระกูลจ้าวขายน้ำตาล ตระกูลเว่ยขายชา และตระกูลต่งขายผ้าและผ้าไหม

จวิ้นวั่งทั้งห้าของเมืองจิ่วซาน เป็นผู้มีทรัพยากรทางการเงิน และอิทธิพลมากที่สุดในเมือง

ตอนนี้ทั้งห้าตระกูลกำลังอารมณ์เสีย!

ชาวหวงบุกทะลวงผ่านกำแพงด่านหลงโถว ทำให้พวกเขาขายทรัพย์สินในราคาต่ำ พาข้าทาสบริวารและครอบครัวย้ายไปทางใต้

ก่อนถึงเมืองโจว ตอนแรกได้รับข่าวว่าอ๋องถูหนานถูกยิง ขณะกำลังจะกลับมาเมืองจิ่วซาน ก็ได้ข่าวว่าชาวหวงได้บุกเข้ามาในเมือง

ทำให้ตกใจกลัวมาก จึงรีบเดินทางหนีไปทางใต้โดยไม่หยุดพัก!

แต่ภายในสองวันหลังจากเดินทาง ก็มีข่าวการพลิกกลับที่น่าตกใจ ชาวหวงพ่ายแพ้และกำแพงด่านหลงโถวก็ถูกยึดคืนมาได้

สถานการณ์ที่พลิกกลับต่อเนื่องนี้ทำให้พวกเขาสับสน ไม่รู้ว่าศึกครั้งนี้เป็นอย่างไรแน่!

มีการโฆษณาชวนเชื่อก่อนสงคราม ที่ว่าแม่ทัพอู๋หลิงจะเข้าควบคุม และเอาชนะชาวหวงได้แน่นอน

ส่วนบทบาทอันยิ่งใหญ่ของเสนาธิการทหารหวังหยวน ในศึกครั้งนี้นั้น

ไม่ต้องพูดถึงว่าพวกเขาหลบหนีไปนานแล้ว ทำให้มีแค่คนในกองทัพไม่กี่คนที่รู้เรื่องนี้

ไม่ว่าจะอย่างไร พวกชาวหวงก็พ่ายแพ้แล้ว

ทหารม้าหนึ่งแสนคนถูกฝัง ไม่อาจลงมารุกรานทางใต้ได้ภายในสิบปีนี้ เมืองจิ่วซานก็จะสงบสุข!

เนื่องจากไม่มีศึกสงครามอีกต่อไป พวกเขาย่อมกลับมาสร้างรายได้จากธุรกิจเดิม!

คฤหาสน์ ร้านค้า ที่ดิน และทรัพย์สินของพวกเขาจะต้องถูกนำกลับคืนมา

แต่ผู้หญิงที่ซื้อทรัพย์สินของพวกเขา ต้องการขายคืนในราคาตลาด ซึ่งพวกเขารับไม่ได้

เป็นผลให้ทุกอย่างตกไปอยู่ในมือของหวังหยวน ซึ่งทำให้หัวใจของเขาแทบมีเลือดออกเพราะความเคียดแค้น

“ไม่เลว!”

หัวหน้าตระกูลสวี่กล่าวว่า “หากจวิ้นวั่งทั้งห้าอย่างพวกเราร่วมมือกัน แม้แต่ผู้บัญชาการและเจ้าเมืองก็ยังต้องเกรงใจ นับประสาอะไรกับชายบ้านนอกจากชนบท!”

“ใช่ บอกเขาเสนอราคาให้เขาสูงสุดสามเท่า หากยังคิดจะโลภ ก็แค่ให้รอจนกว่าจะเผชิญกับการตอบโต้อย่างดุเดือดของจวิ้นวั่งทั้งห้าเช่นเรา!”

“เขาไม่เพียงแต่กว้านซื้อทรัพย์สินของเราเท่านั้น แต่ยังขายทรัพย์สินทางการเป็นจำนวนมากด้วย ตราบใดที่เรารวมตัวกัน เขาจะต้องขายให้เราในราคาต่ำ ไม่เช่นนั้นเขาจะสร้างความไม่พอใจต่อสาธารณชน!”

หัวหน้าตระกูลจ้าวและตระกูลต่งก็ส่งเสียงโห่ร้องเช่นกัน!

พวกเขาเองก็ขายทรัพย์สินในราคาที่ต่ำกว่าราคากะหล่ำปลีด้วย!

หัวหน้าตระกูลเว่ยขมวดคิ้วพูดว่า “แม่ทัพหนุ่มแต่งตั้งหวังหยวนเป็นเสนาธิการทหาร หากเรากดดันหวังหยวน จะทำให้แม่ทัพหนุ่มโกรธเคืองหรือไม่ อย่างไรเสีย เขาก็ได้รับชัยชนะอันยิ่งใหญ่อีกครั้งในเมือง! มิฉะนั้นก็ยอมจ่ายเพิ่มอีกหน่อยดีกว่า เพราะมันจะเสี่ยงเกินไป!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่