บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 411

หัวใจของหูเมิ่งอิ๋งสั่นไหว “ท่านมาตั้งแต่เมื่อไหร่?”

หูซานเต๋อพูดกึ่งยิ้ม “เร็วกว่าขอทานตัวน้อยนั่นนิดหน่อย!”

ดวงตาที่สวยงามของหูเมิ่งอิ๋งจมลง “ลุงรอง ท่านดื่มมากไปแล้ว ที่นี่ไม่มีขอทานสักหน่อย!”

ในอดีตลุงรองใช้กำลังเพื่อยึดทรัพย์สินของตระกูล เหลิ่งอวิ๋นเกือบจะทุบตีลุงรองจนตาย

เป็นบ่าวทำร้ายเจ้านายเป็นความผิดมหันต์ ดังนั้นเพื่อให้เหลิ่งอวิ๋นมีชีวิตรอด นางจึงขอให้เขาจากไป

หูซานเต๋อเยาะเย้ย “เจ้าเสแสร้งไปก็ไร้ประโยชน์ ข้าได้ยินทุกสิ่งที่เจ้าทั้งรองคุยกันเมื่อครู่นี้!”

หูเมิ่งอิ๋งขมวดคิ้วเล็กน้อย!

หูซานเต๋อกล่าวอย่างภาคภูมิใจ “เจ้าว่าหากข้าจะไปรายงานเจ้าหน้าที่ที่ศาลาว่าการตอนนี้ แล้วบอกว่าเจ้ายุยงให้ขอทานตัวน้อยนั่นฆ่าสามีทั้งสามคน เจ้าคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเจ้าล่ะ?”

“ไม่ใช่ว่าท่านไม่เคยฟ้องร้องมาก่อน!”

หูเมิ่งอิ๋งเงียบไปสักพักและกัดฟัน “ข้าไม่ได้ยุยงให้พี่เหลิ่งอวิ๋นทำร้ายใคร!”

ในปีนั้น สามีสามคนเสียชีวิตกะทันหัน และบ้านสามีก็รับเงินไปและเงียบไว้!

แต่ปรากฏว่าลุงคนที่รองใช้เงินเพื่อไปที่ศาลาว่าการแล้วขอให้ขุนนางผู้ชันสูตรศพไปชันสูตรพลิกศพ และคิดจะส่งนางเข้าคุก

น่าเสียดายหลังจากการชันสูตรพลิกศพ ศพทั้งหมดตายกะทันหัน ไม่ใช่ถูกวางยาพิษ!

หลายปีที่ผ่านมานางก็เคยสงสัยว่าเหลิ่งอวิ๋นเป็นคนใช้กลอุบายหรือเปล่า แต่นางก็ไม่กล้ามั่นใจ!

จนกระทั่งเหลิ่งอวิ๋นยอมรับ นางจึงรู้ข้อเท็จจริงแน่ชัด

“ตอนนั้นมันไร้ประโยชน์ แต่ตอนนี้มันแตกต่างออกไปแล้ว ท่านใต้เท้าคือจ้าวเว่ยหมิน!”

หูซานเต๋อยิ้มเยาะ “ข้าได้ยินมาว่าเขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับหวังหยวน เจ้าว่าหากข้าจะขุดคดีเก่านี้ออกมา เขาจะไปบอกหวังหยวนหรือไม่”

ใบหน้าที่สวยงามของหูเมิ่งอิ๋งเปลี่ยนไป

แม้ว่านางจะไม่ได้เป็นคนสั่งการสิ่งเหล่านั้นแต่เรื่องก็เกิดขึ้นจากนาง และนางก็ไม่สามารถหลบหนีความรับผิดชอบได้

แม้ว่านางไม่ได้ตั้งใจจะไปหมู่บ้านต้าหวัง แต่นางก็ไม่อยากให้คุณชายรู้และคิดว่านางเป็นสตรีมีพิษสง!

หูซานเต๋อยิ้มเยาะ “เจ้าขอให้หูเทียนไปส่งข่าวที่หมู่บ้านต้าหวัง แต่เจ้าเด็กนั่นกลับนำคำพูดดี ๆ เพียงไม่กี่คำกลับมา เจ้าก็ประทับใจมากจนน้ำตาไหลอาบหน้า เจ้าตกหลุมรักเจ้าเด็กนั่นแล้ว!”

ใบหน้าที่สวยงามของหูเมิ่งอิ๋งเต็มไปด้วยความละอาย “ท่านต้องการอะไรกันแน่?”