บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 413

ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญเช่นนี้ นายท่านจะตามหาคนชื่อ 'หวังหยวน' นั่นไปทำไม?

...

วันรุ่งขึ้น ขบวนขนส่งเกลือยาวแล่นเข้าสู่หมู่บ้านต้าหวัง!

เอ้อหู่ลักษะณะท่าทางสง่างามกำลังขี่ม้าศึก ด้านหลังตามมาด้วยทหารผ่านศึกชุดเกราะทมิฬพร้อมครอบครัวและทหารผ่านศึกขนส่งเกลือ!

“เอ้อหู่กลับมาแล้ว!”

“เกลือของเรากลับมาแล้ว!”

“อี๋ ทำไมเกลือนี้ถึงขาวกว่าเดิมล่ะ ไม่มีทรายผสมเลย!”

รอบ ๆ ขบวนรถ ชาวบ้านจำนวนมากเปิดถุงเกลือ เมื่อเห็นก็อดไม่ได้ที่จะตะโกน

“ข้าก็ไม่รู้แน่ชัดเหมือนกัน ตอนนี้เกลือที่เฟ่ยชางต้มล้วนเป็นแบบนี้!”

เอ้อหู่ที่ได้รับบัพติศมาในสนามรบ ตอนนี้เขาสูงขึ้นและมีพลังเปี่ยยมล้นพร้อมดวงตาที่สดใส “พ่อข้าบอกว่าพี่หยวนเป็นคนเปลี่ยนวิธีการต้มเกลือในเฟ่ยชาง ตอนนี้เกลือที่ต้มจึงมีสิ่งสกปรกน้อยลง! พี่หยวนมาแล้ว พวกเจ้าถามเขาสิ!”

ไม่ไกลนัก หวังหยวนมาพร้อมกับใครบางคน ชาวบ้านก็รีบเข้าไปล้อมเขาไว้ทันที

“ใช้ได้!”

เมื่อเปิดถุงเกลือและเห็นเกลือสีขาวสะอาด หวังหยวนก็ลิ้มรสและพยักหน้า

นี่เป็นสิ่งที่เขาขอให้ครัวเรือนเฟ่ยชางสร้างถังกรองสามขั้นตอน โดยใช้ทราย ถ่าน และสำลี

น้ำเกลือที่นำมาจากบ่อเกลือจะต้องกรองสิ่งเจือปนออกทั้งหมดก่อนที่จะต้มเกลือ!

แม้ว่าสิ่งนี้จะเพิ่มภาระในการทำงาน แต่เกลือที่ผลิตออกมาก็มีสิ่งสกปรกน้อยลง

ครัวเรือนเฟ่ยชางต่างก็มีความสุขเช่นกัน ตอนนี้พวกเขาเก็บเกลือได้แปดอีแปะต่อเกลือหนึ่งกิโล ซึ่งมากกว่าเมื่อก่อนถึงสองเท่า

“พี่หยวน พี่ใช้วิธีอะไร เหตุใดเกลือถึงขาวขนาดนี้!”

“เกลือดีเช่นนี้ท่านจะขายในราคาเท่าไหร่หรือ?”

“เมื่อก่อนเกลือเป็นสีเหลือง และมีทรายปนอยู่จะขายได้ในราคาห้าสิบอีแปะต่อกิโล เกลือนี้ขายได้อย่างน้อยหกสิบอีแปะต่อหนึ่งกิโล!”

“ถูกเกินไป อย่างน้อยก็ต้องเจ็ดสิบอีแปะต่อหนึ่งกิโล!”