บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 431

“อะแฮ่ม!”

หวังหยวนตัวแข็งทื่อ “เจ้ามีเรื่องดี ๆ อะไรจะบอกหรือเปล่า?”

ใบหน้าสวยของหูเมิ่งอิ๋งเปลี่ยนเป็นสีแดง “คุณชาย ตั้งแต่กลับมาจากหมู่บ้านต้าหวัง ก็ไม่ได้เจอท่านทุกวัน ยามค่ำคืนข้าพลิกตัวไปมาเพราะนอนไม่หลับ”

นางไม่รู้ว่าชายคนนี้เติมเต็มทั้งร่างกายและจิตใจของนางตั้งแต่เมื่อใด!

กินไม่ได้นอนไม่หลับทุกวัน หากไม่ได้เจอเขา

ก่อนทำศึกกับชาวหวง นางได้รวบรวมความกล้าที่จะสารภาพรัก แต่ในขณะนั้นนางยังขาดความกล้าหาญ

ตอนนี้นางไม่อยากทนทุกข์อีกต่อไปแล้ว นางต้องการคำตอบที่ชัดเจน

แม้ว่าคุณชายจะไม่ชอบนาง แต่นางก็จะแค่ทำงานให้หนัก และจะไม่คิดไร้สาระอีกต่อไปแล้ว

หวังหยวนตกใจ “เจ้า เจ้าแน่ใจหรือว่าไม่ได้คิดมาก หรือเครียดจนนอนไม่หลับ?”

ผู้หญิงยุคนี้ทุกคนขี้อายมาก มักจะละอายใจแสดงความรู้สึกออกมา

คำสารภาพนี้ช่างยากลำบากนัก!

“คุณชาย ข้าชอบท่าน!”

หูเมิ่งอิ๋งซบหน้าลงบนไหล่กว้าง น้ำตาไหลอาบแก้ม “ข้ารู้ว่าข้าไร้ยางอายมาก! ข้ารู้ว่าท่านกำลังจะทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ ผู้หญิงที่เสื่อมเสียชื่อเสียงเช่นข้า ไม่คู่ควรที่จะอยู่เคียงข้างท่าน ไม่ต้องพูดถึงการได้รับความโปรดปรานจากท่าน แต่ข้าแค่ควบคุมหัวใจตัวเองไม่ได้”

“... อะแฮ่ม!”

คำพูดที่ตรงไปตรงมานี้ ทำให้หวังหยวนมีความคิดซับซ้อน เขาจับมือเล็ก ๆ ของหูเมิ่งอิ๋ง แล้วหันไปเช็ดน้ำตาบนแก้มของนางแล้วถอนหายใจ “คนโง่ อย่าพูดถึงตัวเองเช่นนี้ ในใจข้า เจ้าเป็นผู้หญิงที่ดี ดีกว่าผู้หญิงหลายคนเป็นพันเท่า หมื่นเท่า อย่าดูถูกตัวเองเลย!”

เมื่อพ่อแม่เสียชีวิต หูเมิ่งอิ๋งก็เลี้ยงดูน้องชายเองโดยไม่บ่น!

ส่วนความสัมพันธ์ในครอบครัว หูซานเต๋อทำร้ายนางครั้งแล้วครั้งเล่า โหดร้ายจนแทบทำให้ทนไม่ไหว!

เมื่อรู้ว่าเหลิ่งอวิ๋นเป็นคนทรยศ และการจัดหาอาหารมีความเสี่ยง ก็ยังคงทำเพื่อตอบแทนบุญคุณ!

ผู้หญิงใจดี งดงาม และฉลาดเช่นนี้หาได้ยากในโลก!

“ขอบคุณสำหรับความเมตตาของคุณชาย!”

หูเมิ่งอิ๋งหลั่งน้ำตาด้วยความดีใจ แล้วซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของหวังหยวน “ท่านมองข้าเช่นนี้ แม้ว่าเมิ่งอิ๋งจะต้องตายในตอนนี้ ก็ยังเต็มใจที่จะทำเช่นนั้น”

นางแต่งงานมาสามครั้งและทำธุรกิจ คนมีฐานะสูงส่งจึงดูถูกนาง

ผู้มีพรสวรรค์ยอดเยี่ยมเช่นคุณชายมองนางเช่นนี้จริง ๆ มันคุ้มค่าที่จะตายเพื่อเขา