บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 457

ต้าหู่เดินเข้าไปฟังสิ่งที่หวังหยวนมอบหมายอยู่พักหนึ่ง จากนั้นดวงตาทั้งคู่ของเขาก็สว่างขึ้น

พวกเขาจองโรงเตี๊ยมทั้งหมดแล้ว คนทั้งกลุ่มก็เข้าไปพักผ่อนและรอข่าวสารเพิ่มเติม

...

อู่จั้งโหวและเซี่ยซานหู่มาถึงสันเขาไป๋หู หงเยี่ยและเสี่ยวไท่ซุ่ยพาคนออกมาทักทายพวกเขา ทั้งสองฝ่ายต่างทักทายกัน

อู่จั้งโหวกำหมัดของเขาแล้วพูดว่า “น้องซั่นอู่ ขอบคุณเจ้าที่ดูแลน้องสาวของข้า งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกราในใต้หล้า พวกเราพี่น้องขอลาแล้ว!”

หงเยี่ยรู้สึกสับสน

พี่ใหญ่มาเข้าพบหัวหน้าและเตรียมจะจากไป ก่อนที่จะได้พูดคุยกันสักสองสามประโยค

ใบหน้าผิวขาวซีดของเสี่ยวไท่ซุ่ยสวีซั่นอู่ดูน่าเกลียดเล็กน้อย “พี่อู่จั้งโหว ข้าทำอะไรให้ท่านขุ่นเคืองหรือไม่ หรือว่าท่านรังเกียจใบหน้าของข้าทร่ไม่น่าดู ยังไม่ทันดื่มสุราหรือน้ำสักคำก็จะจากไปแล้ว!”

อู่จั้งโหวโบกมือ “น้องชาย โปรดอย่าเข้าใจผิด เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเจ้า!”

หงเยี่ยอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “พี่ใหญ่ แล้วเหตุผลของท่านคืออะไรกันแน่!”

“เฮ้อ!”

อู่จั้งโหวถอนหายใจ “มันยากที่จะอธิบายสั้น ๆ!”

เซี่ยซานหู่ลุกขึ้นยืนทันที และอธิบายสิ่งที่พูดในหุบเขาชิงหลงอีกรอบ

“ลุงผิงเจี้ยนเป็นวีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ที่ยิงและสังหารอ๋องถูหนาน เขาไม่ได้กลับไปที่หมู่บ้านต้าหวังเหรอ? เหลิ่งอวิ๋นเขียนจดหมายถึงเจ้าหนุ่มหวังหยวนนั่น โดยบอกว่าลุงผิงเจี้ยนยังอยู่ในหุบเขาชิงหลง!”

คิ้วที่สวยงามของหงเยี่ยขมวดพร้อมหน้าอกกระเพื่อมอย่างรุนแรง

เดิมทีคิดว่าเหลิ่งอวิ๋นผู้นี้เป็นวีรบุรุษที่ดี กลับกล้าทำสิ่งที่น่ารังเกียจเช่นนี้

เสี่ยวไท่ซุ่ยสวี่ซั่นอู่พร้อมโจรภูเขาที่เหลือในสันเขาไป๋หูต่างตกใจมาก จนเส้นขนของพวกเขาลุกขึ้น!

ชิงเมี่ยนโช่วผู้นี้กำลังทำบ้าอะไรอยู่ เขาถึงกับกล้าที่จะจับคนของแม่ทัพหนุ่ม!

แม่ทัพหนุ่มเป็นคนประเภทไหนกัน!

เขาคือชายผู้โหดเหี้ยมที่สามารถสังหารแม้แต่อ๋องถูหนานได้ ซึ่งการจัดการกับโจรภูเขานั้นง่ายเหมือนการสับแตงหั่นผักไม่ใช่หรือไงเล่า

ในขณะนี้ กลุ่มโจรภูเขาต่างรู้สึกท้องไส้ปั่นป่วนแขนขาอ่อนแรงไปหมด และบางคนถึงกับอยากจะออกจากป่าสีเขียวแล้วกลับตัวเป็นคนดี

เสี่ยวไท่ซุ่ยสวีซั่นอู่กล่าวว่า “พี่อู่จั้งโหว ข่าวนี้เชื่อถือได้หรือไม่?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน