บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 459

พี่ชายและน้องสาวทั้งสองคนขี่ม้าไปที่ขุนเขาเฮยสรง และได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากเฮยเมี่ยนจินกัง!

อู่จั้งโหวทวนคำพูดเหล่านั้นอีกครั้ง!

“ให้ตายเถอะ ชิงเมี่ยนโช่วเจ้าคนน่ารังเกียจนั่น ถึงกับกล้าจับตัวลุงเจี้ยน!”

เฮยเมี่ยนจินกังสาปแช่งเสียงดังแล้วอุทานว่า “กล้ามากที่จับตัวลุงเจี้ยน เขายิงสังหารอ๋องถูหนาน ไม่น่าแปลกใจเลยที่ข้ารู้สึกพิเศษเมื่อเห็นเขาในวันนั้น”

หงเยี่ยเม้มริมฝีปากของนางแล้วพูดว่า “แล้วท่านวางแผนจะทำอย่างไรเล่า?”

“แน่นอนว่าข้าจะพาคนไปช่วยพาตัวลุงเจี้ยนออกมา!”

เฮยเมี่ยนจินกังตบหน้าอกของเขา ยิ้มอีกครั้งแล้วพูดว่า “แต่ตอนนี้มันดึกแล้ว วันนี้คงไม่สามารถไปถึงที่นั่นได้ เราค่อยออกเดินทางกันพรุ่งนี้ดีไหม!”

พระอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้า หงเยี่ยและอู่จั้งโหวก็ไม่ปฏิเสธ ดังนั้นพวกเขาจึงพักค้างคืนที่ขุนเขาเฮยสรง

บนภูเขาเตรียมสุราและอาหารไว้แล้ว หลังจากนั้นไม่นานก็แลกเปลี่ยนถ้วยสุรากัน ส่วนหงเยี่ยขอตัวไปพักผ่อนก่อน ในขณะที่อู่จั้งโหวและเฮยเมี่ยนจินกังยังคงดื่มต่อไป

พวกเขาทั้งสองโอบไหล่ของกันและกัน เฮยเมี่ยนจินกังตัวสูง ในขณะที่อู่จั้งโหวตัวเตี้ย

เฮยเมี่ยนจินกังโค้งงอและเบียดตัวเป็นลูกบอลให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ทำให้อู่จั้งโหวลงมือได้ง่ายขึ้น!

เฮยเมี่ยนจินกังที่เมามาย จากนั้นอู่จั้งโหวแยกตัวแล้วเอ่ยปากพูดว่า “เจ้าเหวินเฟย เจ้าได้สร้างรากฐานตั้งแต่อายุยังน้อย ช่างมีอนาคตที่สดใสจริง ๆ!”

“พี่อู่จั้งโหว ท่านมีความสามารถมากกว่า รากฐานอีเซี่ยนเทียนของท่านยิ่งใหญ่กว่าขุนเขาเฮยซยงของข้ายิ่งนัก น้องชายยังต้องเรียนรู้จากท่าน!”

เฮยเมี่ยนจินกังพูดจาประจบด้วยใบหน้านิ่ง กลัวว่าเขาจะดื่มจนขาดสติและทำอะไรน่าเกียจ เขาจึงไม่กล้าผ่อนปรน

“เมื่อเจ้าอายุเท่ากับพี่ชาย เจ้าจะแข็งแกร่งกว่าข้าถึงสิบเท่าแน่นอน!”

อู่จั้งโหวตบไหล่เฮยเมี่ยนจินกังแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “เหวินเฟย เจ้ามีภรรยาแล้วหรือยัง?”

เฮยเมี่ยนจินกังส่ายหัวรัว ๆ “ไม่มี!”

อู่จั้งโหวยกถ้วยสุราขึ้น “เฮ้อ หงเยี่ยก็ยังไม่แต่งงาน และนางยังขาดคนที่สามารถฝากฝังไว้ได้!”

ดวงตาทั้งคู่ของเฮยเมี่ยนจินกังเป็นประกาย และใบหน้าอันดำคล้ำของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดง “พี่ชาย ท่าน ท่านคิดว่าข้าควรค่าพอที่จะฝากฝังไว้หรือไม่!”

“ควรค่า!”

อู่จั้งโหวพูดอย่างเด็ดขาด “เจ้าสูงกว่าเสี่ยวไท่ซุ่ยและชิงเมี่ยนโช่ว ซ้ำยังยังเป็นคนชอบธรรม ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม เชื่อถือได้ ซื่อสัตย์สุจริต และสง่างาม ช่างเป็นคู่ที่ดีที่หาได้ยากนัก!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน