บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 46

ทั้งสองต่างตอบสนองกลับมา วาจานี้ย่อมต้องคล้ายกับสูตรลับการประมง ที่น่าจะสามารถทำเงินได้อย่างมหาศาล!

“ข้าจะไม่ไปบอกผู้ใด ต่อให้พี่ใหญ่ข้ามาถาม ข้าก็จะเก็บไว้ให้มิดชิด!”

หวังเสี่ยวซานรีบรับปาก!

“หากข้าพูดเรื่องนี้ต่อผู้ใด ก็ขอให้ข้าอัสนีห้าสวรรค์ผ่าจนไม่ได้ตายดี!”

หวังชิงซานยิ่งลั่นคำสาบานที่ร้ายแรงยิ่งกว่า

เพียงแค่สูตรลับการประมง ก็เลี้ยงปากท้องคนในหมู่บ้านมากมายขนาดนี้ได้ สูตรลัดเช่นนี้มีหรือที่จะง่ายดายได้

หวังหยวนที่ไว้ใจพวกเขาให้มาทำ มีหรือที่จะปล่อยให้เขาผิดหวังได้

“ตั้งใจทำงาน แล้วชีวิตก็จะดีขึ้นได้เอง!”

เมื่อตบไปที่บ่าของทั้งคู่ หวังหยวนก็โบกมือ: “กลับไปแล้วค่อยปลดปล่อยความสุขเถอะ ไว้รอให้กลุ่มพ่อค้าซื้อปลากลับมา พวกเจ้าก็ค่อยมาทำงานอีกรอบ ยามค่ำจึงเป็นไปได้ที่จะต้องยุ่งกันอีกสักคืน”

ทั้งคู่จึงจากไปด้วยจิตใจที่เบิกบาน จนไม่หลงเหลือความหดหู่ใจเหมือนอย่างตอนที่มาอีก

เมื่อได้ทานข้าวเช้า หวังหยวนก็เดินทอดน่องไปรอบหมู่บ้าน โดยใช้หกเหวินในมูลค่าที่ดินหนึ่งมู่เพื่อซื้อที่ดินหกมู่มา เพื่อที่จะใช้สร้างเป็นบ้านหลังใหญ่บนที่ดินผืนนี้

ช่วงกลางวันก็กรมการประเมินที่ดิน

ลุงหานซานได้เลือกคนที่มีความรับผิดชอบที่สุด เพื่อขนย้ายหิน จัดงานวิ่งแข่ง จัดการทดสอบวัดพลัง ความเร็ว ความอดทนด้วยท่าควบอาชา โดยจะคัดเด็กหนุ่มยี่สิบคนแรกเข้ากลุ่มขายปลา

และยังได้คัดแม่ครัวทั้งห้าไว้แล้วด้วย

ป้าหงภรรยาลุงหานซาน ป้าฮวาภรรยาหวังชิงซาน อาสะใภ้ชิงของหวังเสี่ยวซาน พี่สะใภ้ใหญ่ พี่สะใภ้สามของหวังซื่อไห่

กลุ่มประมงได้ก่อสร้างโรงเรือนไว้ด้านหน้าบ้านหวังหยวน พร้อมกับยกหม้อใหญ่สองใบมาตั้ง

ข้าวสาร แป้งธัญพืชได้หาซื้อมาจากในหมู่บ้านบางส่วน ส่วนเนื้อปลาของกลุ่มประมงก็ได้เหลือไว้บางส่วน

อาหารเย็นจะแจกจ่ายในช่วงเที่ยงของวันนั้น

แผ่นแป้งจากแป้งธัญพืช ข้าวสารอาหารแห้ง ต้มเนื้อปลา ซุปไข่ผักป่า ผัดหัวไชเท้า

สมาชิกเก่าของกลุ่มประมง ที่เพิ่งจะคัดเด็กหนุ่มยี่สิบกว่าคนก็เดินกันขึ้นมา

ชาวบ้านมากมาย เด็กเล็กได้มองมาจากที่ไกลๆ หนึ่งในนี้ยังมีหัวหน้าตระกูลหวังปี่จงด้วย

ทั้งหมดยังได้จ้องไปที่ข้าวผักจนน้ำลายสอ!

ทันทีที่เสียงของอาหารพร้อม สมาชิกของกลุ่มประมง กลุ่มเด็กหนุ่มขายปลาก็เบียดเสียดกันเข้ามาเพราะกลัวว่าจะถูกแย่งอาหารไปจนหมด

“ต่อแถวกันให้เรียบร้อย!”

หวังหยวนขีดตีเส้นเป็นแนว

ฝูงชนได้เรียงแถวตอนเพื่อรอรับข้าว ผัก แป้งย่าง และน้ำแกง

“มีเนื้อจริงๆ ด้วย แล้วปลายังตัวใหญ่ขนาดนี้ น่าจะหนักครึ่งชั่งได้!”

“แล้วยังมีข้าวสารอาหารแห้ง สุมจนล้นชาม น้ำแกงผักป่ายังเต็มไปด้วยรสไข่ไก่ หัวไชเท้าทอดยังได้อีกคนละครึ่งถ้วย ขนมแป้งยากอีกคนละสามแผ่น!”

“ได้ยินมาว่าให้กินได้ตามสะดวกจนกว่าจะอิ่มเลย!”

“นี่แทบจะไม่ต่างอะไรจากช่วงตรุษจีนแล้ว!”