บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 483

ดวงตาของหงเยี่ยเป็นประกาย “เช่นนั้นท่านก็หมายความว่า เขาเองก็กำลังเตรียมจะกบฏด้วย!”

จ้าวป๋อเซี่ยวหัวเราะเบา ๆ แล้วพยักหน้า!

หงเยี่ยขมวดคิ้วพูดว่า “แต่เมื่อกี้นี้ เหตุใดเขาถึงพยายามโน้มน้าวเราไม่ให้กบฏ!”

“นั่นไม่ใช่การโน้มน้าวใจ นั่นเป็นการบอกเป็นนัย!”

จ้าวป๋อเซี่ยวมีท่าทางมั่นใจ ขณะพูดว่า “บัณฑิตอย่างพวกข้ามักไม่พูดตรงไปตรงมา มีความหมายซ่อนเร้นอยู่ในคำพูด สามารถเดาได้ก็ต่อเมื่อพยายามอย่างหนัก จึงจะคิดออก!”

“ใช่!”

หงเยี่ยที่รู้สึกแบบเดียวกันก็พยักหน้าอย่างแรง “เขาไม่เคยทำอะไรตรงไปตรงมาเลย!”

จ้าวป๋อเซี่ยวกล่าวว่า “เสนาธิการทหารกล่าวว่าเขาไม่ต้องการให้เรากบฏ เนื่องจากยังไม่ถึงเวลา แต่เขาก็ยังบอกความลับของการกบฏมากมายแก่เรา หากเขาไม่เคยคิดเรื่องการกบฏ เขาจะคิดออกได้อย่างไร”

ดวงตาของกลุ่มโจรเป็นประกาย!

จ้าวป๋อเซี่ยวพ่นลมหายใจ “ข้าทุ่มเทให้กับการกบฏมานานหลายทศวรรษแล้ว แต่ความรู้ของข้าก็ยังไม่ดีเท่ากับเสนาธิการทหาร เขายังอายุน้อย แต่เข้าใจความลับของการกบฏจากหนังสือประวัติศาสตร์ เขาต้องเป็นมังกรสวรรค์ที่จะเปลี่ยนแปลงราชวงศ์แน่นอน การกบฏเป็นเรื่องของเวลา”

กลุ่มโจรพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า!

ไม่ต้องพูดถึงคนเหล่านั้น เมื่อเข้าใจเรื่องนี้แล้ว พวกเขาก็พร้อมที่จะดำเนินการ

หงเยี่ยขมวดคิ้วอีกครั้ง “ในเมื่อเขาต้องการกบฏเอง เหตุใดเขาถึงบอกความลับของการกบฏให้เราฟัง!”

เถียนชี เสี่ยวไท่ซุ่ย และเฮยเมี่ยนจินกังที่ไม่ฉลาดนักก็งุนงงเช่นกัน!

จ้าวป๋อเซี่ยวมองอู่จั้งโหวแล้วพูดว่า “เหตุใดท่านไม่อธิบายให้พวกเขาฟังบ้างล่ะ!”

“น้องสาว เสนาธิการทหารพูดเช่นนี้ เพราะเขาต้องการรับเราเข้ากลุ่มก่อกบฏของพวกเขา!”

อู่จั้งโหวถอนหายใจ “ไม่เช่นนั้น ด้วยความแข็งแกร่งของเขา เขาคงเอาชนะอีเซี่ยนเทียนเป็นครั้งที่สอง และจับเจ้าไปเป็นตัวประกันในฐานที่มั่นไปนานแล้ว”

“ใช่ ไม่เลว!”

จ้าวป๋อเซี่ยวพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “และหุบเขาชิงหลงของเรา ด้วยทักษะของเสนาธิการทหาร มันเป็นเรื่องง่ายที่จะโจมตีฐานที่มั่น และกวาดล้างพวกเราทุกคน แต่เขากลับไม่ได้โจมตีเราเลย นั่นคือสิ่งที่เขาต้องการจะสื่อ!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน