บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 500

“คุณชาย ข้าเปล่านะ!”

หูเมิ่งอิ๋งหายใจถี่ แล้วหันหน้าหนีด้วยความยากลำบาก “ช่วงนี้ธุรกิจไปได้ดี สบู่กับน้ำตาลคริสตัลถูกขายให้กับเมืองหล่งหนานแล้ว พ่อค้าจากสองแห่งต้องการเจรจาเป็นตัวแทนขาย และต้องการให้เราเพิ่มกำลังการผลิตน้ำตาลคริสตัล ตอนนี้ใกล้ปีใหม่แล้ว น้ำตาลคริสตัลเป็นที่ต้องการสูง!”

สบู่และน้ำตาลคริสตัลขายในเมืองจิ่วซานมานานแล้ว

ทันทีที่ชิงเมี่ยนโช่ว ถูกกำจัดในเมืองเมืองหล่งหนานและเมืองเฮ่อ กองคาราวานก็มุ่งหน้าลงไปเปิดตลาดทางใต้ทันที

ราคาขายส่งสบู่ก้อนละหนึ่งตำลึง และขายปลีกก้อนละสามตำลึง เป็นที่นิยมมากในหมู่ครอบครัวที่มีฐานะร่ำรวย

ขายน้ำตาลคริสตัลในราคาสามสิบก้วน สำหรับการขายส่ง และขายปลีกราคาหนึ่งร้อยก้วน มันถูกขายหมดทันทีที่ไปถึงตลาด

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อใกล้ปีใหม่ สมบัติล้ำค่าอย่างขนมคริสตัล ที่จะนำไปเป็นของขวัญก็ขาดแคลน

หวังหยวนสูดหายใจเข้าลึก ๆ ระงับแรงกระตุ้นตามสัญชาตญาณ “เจ้าต้องรับผิดชอบเรื่องนี้แต่เพียงผู้เดียว ข้าเชื่อในความคิดทางธุรกิจของเจ้า หากเจ้าต้องการเพิ่มกำลังการผลิต ก็เพียงแค่บอกโรงงาน!”

เขาไม่ได้มีความสนใจเรื่องธุรกิจ ดังนั้นด้วยความช่วยเหลือของหูเมิ่งอิ๋ง เขาจึงกลายเป็นเจ้าของร้านทันที!

ตอนนี้เขาทุ่มเทพลังทั้งหมด เพื่อฝึกฝนความสามารถ และค่อย ๆ เริ่มต้นอุตสาหกรรม

...

สิบวันต่อมา จอมพลอู๋หลิงพากลุ่มของเขาเข้าสู่เมืองจิงตู และผู้คนในเมืองก็ตื่นเต้นกันมาก!

นับตั้งแต่สถาปนาอาณาจักร ต้าเย่ก็ถูกรุกรานโดยชาวหวงในภาคเหนือ และประสบความพ่ายแพ้มายาวนาน

ในช่วงหนึ่งร้อยปีที่ผ่านมา เหล่าชาวหวงได้ทำงานอย่างหนัก เพื่อบรรลุเป้าหมายอันยิ่งใหญ่ และได้ครองพื้นที่ไปหนึ่งในสาม!

ในการรบครั้งนี้ อ๋องถูหนาน หนึ่งในห้าอ๋องแห่งเมืองหวงถูกสังหาร และกองทัพทหารม้าของเมืองหวงหนึ่งแสนนายก็ถูกกำจัด

นี่เป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุด นับตั้งแต่ก่อตั้งอาณาจักรมา ซึ่งส่งเสริมขวัญกำลังใจของชาติและราษฎร

ราษฎรไม่เพียงแต่มีความสุขเท่านั้น ราชสำนักก็ยังมีความสุขมากด้วย!

เมื่ออู๋หลิงกลับมาจากการเดินทางครั้งนี้ เขาไม่เพียงแต่นำข่าวการล่มสลายของอ๋องถูหนาน และจับกุมอ๋องน้อยอากู่ฉากลับมาได้เท่านั้น แต่ยังนำเงินที่เหยียนฟู่กู่ยึดมาจากตระกูลหยาง และปราบปรามคนเผด็จการในท้องถิ่นมาให้อีกด้วย