บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 501

“สหายน้อย อารมณ์ของเขายังไม่เย็นลง เขายังต้องเรียนรู้อีกมาก!”

หยางเฟิ่งกั๋วยื่นสมุดพับไปข้างหน้าพร้อมกล่าว “ผู้เฒ่าหยวน อ่านสมุดพับเล่มนี้สิ เสนาบดีกรมขุนนางแถลงข่าวอย่างเป็นทางการให้เลื่อนตำแหน่งขุนนางสามคนโดยอ้างอิงจากการประเมิน จากนั้นลดตำแหน่งเจ้าเมืองและแม่ทัพแห่งเมืองหลงหนานด้วยความผิดที่ว่าแม้แต่กบฏตัวเล็ก ๆ ก็ไม่อาจจัดการได้”

ราชเลขานุการรับสมุดพับแล้วส่งต่อ

เจ้ากรมขุนนางหยวนกวนหลวนผู้มีหน้าที่เลื่อนตำแหน่งขุนนางทั่วแผ่นดินมองสมุดพับพลางหัวเราะเล็กน้อย “ท่านเสนาบดีฝ่ายซ้าย หวังพั่วหลู่ผู้นี้เป็นเฉียนจ๋ง แม้เราจะต้องการกำจัดเขา แต่ถ้าดูจากความดีความชอบในการปราบกบฏครั้งนี้แล้ว พวกเราจำต้องเลื่อนตำแหน่งให้เขาเสียก่อน ส่วนรักษาการนายอำเภอซุนไป๋ชวนจะได้เลื่อนขั้นเป็นนายอำเภอ และผู้ตรวจการสวีต้าโหย่วจะได้เลื่อนขั้นเป็นนายอำเภอเช่นกัน! สุดท้ายแล้วเจ้าเมืองหล่งหนานเหลียวชิงเจี๋ยและแม่ทัพเว่ยเฉิงก็จะถูกลดตำแหน่ง

อัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายหยางจงกั๋วพยักหน้า!

หยวนกวนหลวนเขียนบางอย่างลงบนสมุดพับก่อนยื่นให้ราชเลขานุการส่งต่อ!

ในตอนนี้ชะตากรรมของคนทั้งห้าได้รับการเปลี่ยนแปลงท่ามกลางเสียงหัวเราะและบทสนทนาของสองผู้นำเหล่าขุนนาง ซึ่งเกิดขึ้นอย่างพลิกฟ้าพลิกแผ่นดิน

“เฮ้อ!”

เจ้ากรมกลาโหมฉินจ้านที่นั่งอยู่ด้านข้างถอนหายใจ “ทั้งสามคนได้รับการตกรางวัลอย่างง่ายดาย แต่ท่านอาจารย์หมิงถันผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้กลับไม่ได้รับอะไรเลย เขาสร้างความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ แต่กลับได้รับการเมินเฉยเป็นสิ่งตอบแทน ไม่แปลกใจเลยที่แม้ว่าพวกเราสามคนจะเขียนจดหมายถึงเขามากเท่าไร แต่ท่านอาจารย์หมิงถันกลับไม่ใส่ใจ!”

อัครเสนาบดีฝ่ายซ้ายหยางเฟิ่งกั๋วขมวดคิ้วพร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ตอนนี้อู๋โหวไปเข้าเฝ้าฝ่าบาทแล้ว ข้าหวังว่าเขาจะสามารถโน้มน้าวพระทัยฝ่าบาทให้ปฏิบัติอย่างยุติธรรมได้สำเร็จ!”

เขาพร้อมด้วยฉินจ้านและโจวจิงเหย่ขอให้ผู้ตรวจกำกับฟู่ชิงนำจดหมายไปส่งยังหมู่บ้านต้าหวัง

ทว่าตอนนี้แม่ทัพหนุ่มและหวังพั่วหลู่ต่างเดินทางเข้ามาในเมืองหลวงแล้ว ถึงกระนั้นทั้งสามคนก็ยังไม่ได้รับคำตอบ

สิ่งนี้ทำให้ทั้งสามคนรู้สึกเศร้าใจเล็กน้อย เมื่อนึกถึงความไม่พอใจที่หวังหยวนมีต่อราชสำนัก

หากพวกเขามีส่วนร่วมในเรื่องนี้ด้วย ฝ่าบาทคงจะเห็นแล้ว แต่กลับทำเหมือนไม่เห็น หรือบางทีพระองค์อาจจะเก็บงำความขุ่นเคืองไว้ในพระทัยก็เป็นได้!

พวกเขาเขียนกฤษฎีกาถึงฝ่าบาท เพื่อให้พระองค์ตกรางวัลให้แก่อาจารย์หมิงถัน แต่ดูเหมือนฝ่าบาทจะยังแคลงใจเกี่ยวกับความสามารถของอีกฝ่าย!

ถึงกระนั้นพวกเขาก็ยังถูกฝ่าบาทตำหนิอยู่ร่ำไป อีกทั้งพระองค์ยังยืนกรานไม่ให้อาจารย์หมิงถันรับตำแหน่งเป็นขุนนางเคอจี่ ราวกับไม่เชื่อในพรสวรรค์อันยิ่งใหญ่ของเขา!

ตอนนี้อู๋โหวเดินทางมาถึงเมืองหลวง และมาพบปะพวกเขาแล้ว ซึ่งอู๋โหวได้แสดงความตั้งใจที่จะละทิ้งทุกสิ่งอย่าง และทวงความยุติธรรมให้แก่อาจารย์

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน