บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 506

“หากเป็นหญิงงามแล้ว ชายเหล่านั้นไม่ไตร่ตรองให้ถ้วนถี่หรอก ต่างคนต่างความชอบ! สำหรับแม่ทัพหนุ่มแล้ว พวกท่านจะทำเช่นนั้นไม่ได้ แต่เหตุใดต้องกังวลในเรื่องนั้นด้วยเล่า”

ไป๋เฟยเฟยกะพริบตาพลางกล่าว “ข้ากำลังมองหาบ้านหลังงามให้ท่าน อย่างไรเสีย ท่านก็คือเพื่อนที่ดีที่สุดของข้า ดังนั้นข้าจึงไม่ต้องการให้ท่านแต่งงานกับคนโง่เขลา เพราะมันทำให้ข้ารู้สึกเป็นทุกข์ทุกทีที่เห็น!”

“เจ้าคิดว่ามันฟังดูน่าเชื่องั้นรึ!”

จีหลีหยางกล่าวคำเบา “ข้ารู้ว่าเจ้าต้องการให้เขาแตกคอกับแม่ทัพหนุ่ม เพื่อที่ในอนาคตพวกเขาจะได้ไม่ร่วมมือกันทำลายความดีความชอบของตระกูลไป๋!”

“โอ้ คนงาม ท่านเริ่มฉลาดขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว!”

ดวงตาคู่งามของไป๋เฟยเฟยเปล่งประกาย เขาเชยคางจีหลีหยางขึ้นแล้วทาบทับริมฝีปากของตนลงไป “ข้าไม่เต็มใจยกท่านให้ชายอื่นหรอกนะ!”

“เจ้า!”

การได้รับจุมพิตจากเพศเดียวกันคือสิ่งที่น่าอายสำหรับจีหลีหยาง ดังนั้นใบหน้าของนางจึงแดงก่ำ

...

จวนตระกูลหลี่ ณ เมืองโจว!

“ซื่อหาน เจ้าอ่านหรือยัง มันคือพระราชกฤษฎีกาที่ราชสำนักส่งมา!”

ร่างกายของหญิงสาวตระกูลหลี่สั่นเทา ขณะถือพระราชกฤษฎีกา “หวังหยวนจากหมู่บ้านต้าหวัง ตำบลเป่ยผิง อำเภอจิ่วซานในเมืองฝูแห่งเฉิงโจว มีพฤติกรรมผิดจรรยาบรรณ มัวเมาในลาภยศ ทั้งยังละโมบทวงความดีความชอบในการจัดการกับพวกชาวหวง องค์ฮ่องเต้จึงมีรับสั่งให้ริบตำแหน่งถงเซิงคืน ห้ามไม่ให้เข้าร่วมการสอบคัดเลือก รวมไปถึงห้ามไม่ให้เรียกตัวเขามารับใช้ประเทศชาติอีก!”

“ไม่จริง เป็นไปไม่ได้ เซียงกงไม่ใช่คนเช่นนั้น เขาจะละโมบทวงความดีความชอบในการปราบพวกชาวหวงได้อย่างไร เรื่องนี้จะต้องมีเงื่อนงำเป็นแน่!”

ใบหน้าของหลี่ซื่อหานซีดเซียว ขณะที่นางเอาแต่ส่ายหน้า!

ตอนนี้ครอบครัวของนางไม่ได้มีปัญหาเรื่องเงินแม้แต่น้อย ด้วยความฉลาดและพรสวรรค์ของสามี เขาจึงพยายามร่ำเรียนอย่างหนัก

แน่นอนว่าผู้ใดก็สามารถเป็นบัณฑิต ทหาร หรือแม้แต่จิ้นซื่อ และขุนนางได้

ตอนนี้ราชสำนักได้ออกกฤษฎีกาฉบับนี้มาแล้ว ไม่ว่าสามีของนางจะมีความรู้มากเพียงใด ก็ไม่อาจเข้าร่วมการสอบคัดเลือกได้ ดังนั้นเขาจำต้องเป็นคนสามัญชนไปตลอดชีวิต!

“กฤษฎีกาฉบับนี้เป็นตัวหนังสือดำกระดาษขาว ดังนั้นในตอนนี้ความโกลาหลจึงลุกลามไปทั่วเมืองราวกับไฟป่า!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน