บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 525

แม้ว่าทั้งสองคนจะสนิทสนมกัน แต่พวกเขายังคงรักษามารยาท และยังไม่ได้กระทำการเกินเลยใด ๆ!

ขณะที่หูเมิ่งอิ๋งพักอยู่ที่หมู่บ้านต้าหวัง นางก็จะนอนกับจ้าวชิงเหอทุกคืน

ใบหน้าของหูเมิ่งอิ๋งแดงก่ำขณะเอ่ย “คุณชาย ข้าไม่อยากหลับเลย ข้าอยากอยู่กับท่าน และพูดคุยกับท่านทั้งคืนมากกว่า!”

คุณชายจะเดินทางไปที่อื่นอย่างน้อยหนึ่งหรือสองเดือน ดังนั้นทั้งสองจึงไม่ได้พบหน้ากันอีกนาน!

“... ตกลง!”

หวังหยวนลำบากใจที่จะปฏิเสธคำขอของอีกฝ่าย ดังนั้นเขาจึงตอบตกลง

การพูดคุยระหว่างชายหนุ่มกับหญิงสาวช่างเป็นภาพที่งดงามและมีเสน่ห์ ถึงกระนั้นก็ยังเจ็บปวดไม่น้อย!

แม้จะเจ็บปวด ทว่ากลับมีความสุขอย่างยิ่ง!

ไม่คาดคิดว่าหูเมิ่งอิ๋งจะหันกลับมาแล้วกล่าวว่า “ข้าจะไปพาชิงเหอมาที่นี่ด้วยเจ้าค่ะ!”

“... เอ่อ!”

หวังหยวนไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมีแผนการอะไร

ไม่นานหูเมิ่งอิ๋งก็กลับมาที่ห้องนอนของหวังหยวนพร้อมกับผ้าห่มในอ้อมแขน!

ใบหน้าของจ้าวชิงเหอแดงก่ำ ขณะกอดผ้าห่มและกล่าวคำเบา “คุณหนูหูขอให้ข้ามาพูดคุยด้วย!”

“ยิ่งคนเยอะ ยิ่งมีชีวิตชีวา!”

หวังหยวนฉีกยิ้ม!

ทั้งสามคนจัดแจงปูที่นอนของตนเองโดยมีหวังหยวนอยู่ตรงกลาง และขนาบซ้ายขวาด้วยหญิงสาวทั้งสอง!

ทั้งสามคนสนทนากันโดยเริ่มจากหารือเกี่ยวกับการบริหารและจัดการสิ่งต่าง ๆ ในหมู่บ้านต้าหวัง

พวกเขาหารือเรื่องเหล่านี้หลายครั้งแล้ว ดังนั้นมันจึงจบลงในระยะเวลาอันสั้น!

ความเงียบพลันปกคลุมภายในห้อง จ้าวชิงเหอละหูเมิ่งอิ๋งมองหน้ากันไปมา ขณะที่ทั้งคู่หน้าแดงก่ำ ทว่าก็ไม่มีใครเอ่ยคำใด!

“แค่ก ๆ ข้าเล่านิทานให้พวกเจ้าฟังดีหรือไม่!”

ดวงตาของทั้งสองคนเปล่งประกายก่อนพยักหน้าอย่างรวดเร็ว หวังหยวนจึงเริ่มเล่าเรื่อง ‘วาดหนัง’ ทันที!

“ว้าย!”

เมื่อได้ยินว่าผีร้ายแปลงร่างเป็นสาวสวยโดยใช้ผิวหนังมนุษย์ จ้าวชิงเหอก็กรีดร้องและกระโจนเข้าไปในอ้อมแขนของหวังหยวนขณะตัวสั่นเทา “ลูกพี่ลูกน้อง อย่าเล่าเรื่องพรรค์นี้อีกเด็ดขาด มันน่ากลัวยิ่งนัก!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน