บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 527

เมืองหล่งหนาน!

กลุ่มทหารม้ามุ่งหน้าไปยังที่ทำการประจำเมือง ซึ่งนำโดยรองแม่ทัพเว่ยเฉิงที่สวมชุดเกราะสีสด

เขาลงจากหลังม้าแล้วเดินไปที่สวนด้านหลังที่ทำการอยางรวดเร็ว จากนั้นโค้งคำนับขุนนางที่แต่งการด้วยเสื้อคลุมสีแดงชาด ปักลวดลายธรรมชาติ “ใต้เท้า ข้าได้รับว่าว่าหวังหยวนกำลังเดินทางมาที่เมืองหล่งหนาน เพื่อทำธุรกิจขอรับ!”

หลายปีก่อนราชสำนักไม่เพียงออกกฤษฎีกาประณามว่าเขาไร้ความสามารถเท่านั้น แต่ยังถูกลดตำแหน่งจากแม่ทัพเป็นรองแม่ทัพอีกด้วย!

เขาพยายามต่อสู้ดิ้นรนจากตำแหน่งรองแม่ทัพมาสู่ตำแหน่งแม่ทัพ โดยใช้เวลาห้าปีและสูญเงินไปกว่าห้าพันตำลึง

ในแต่ละเมืองมีกบฏเกิดขึ้นมากมาย ทว่าแม่ทัพประจำเมืองกลับเอาชนะกบฏเหล่านั้นไม่ได้!

หากไม่ใช่เพราะหวังหยวนนำกองกำลังทหารประจำเมืองเข้าปราบปรามชิงเมี่ยนโช่ว เขาก็คงไม่กลายเป็นคนไร้ความสามารถและถูกลดตำแหน่งเช่นนี้

ทุกวันนี้เขากัดฟันทนและพยายามหาโอกาสล้างแค้นให้ได้!

ไม่เพียงแค่เขาเท่านั้น แต่เจ้าเมืองก็ถูกลดตำแหน่งจากขั้นสี่ระดับสูงเป็นขั้นสี่ระดับธรรมดา

เจ้าเมืองหล่งหนานเผยเซียนเจิ้งที่ยืนอยู่ข้างหน้ากล่าวด้วยรอยยิ้ม “ข้าได้รับข่าวนี้มาเช่นกัน แล้วท่านวางแผนจะทำอย่างไร!”

“ง่ายดายยิ่งนัก!”

สายตาเว่ยเฉิงมืดมนลง “ลูกน้องของเขาล้วนติดอาวุธทุกคนเราเพียงส่งคนของเราตั้งด่านตรวจสอบและสกัดกั้น จากนั้นยัดหน้าไม้และชุดเกราะสองสามชุดเข้าไปในคลังสินค้าของมัน เพียงเท่านี้ท่านก็สามารถจับกุมมันได้อย่างไม่มีข้อกังขา หลังจากถูกขังแล้ว ท่านก็ค่อยหาวิธีฆ่ามันก็ย่อมได้!”

“ท่านพูดถูก!”

เจ้าเมืองหล่งหนานเผยเซียนเจิ้งกล่าวคำเบา “แต่หากทำเช่นนั้น พวกเราจะได้ประโยชน์อะไรเล่า!”

“แน่นอนว่าพวกเราได้ผลประโยชน์อย่างเต็มเปา!”

เว่ยเฉิงกล่าวพร้อมเผยสีหน้าตื่นเต้น “ใต้เท้า ท่านและข้าล้วนได้รับผลกระทบและถูกลดตำแหน่งด้วยกันทั้งคู่ การจับกุมเขาคือทางเดียวที่เราจะสามารถแก้แค้นได้!”

เจ้าเมืองหล่งหนานเผยเซียนเจิ้งกล่าวคำเบา “เราจะแก้แค้นไปเพื่ออะไร!”