บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 583

ครั้งนี้ทุกคนช่วยเหลือเขามากมาย ดังนั้นหวังหยวนจึงไม่ตระหนี่ เขาซื้อของขวัญมากมายให้สมาชิกของสมาคมต้าถงทุกคน

แน่นอนว่าเขาไม่ลืมว่าหลี่จ้าวหลินทุ่มเทอย่างมากเพื่อช่วยเหลือตนในครั้งนี้

หวังหยวนควัก ‘ตั๋วเงินสองเท่า’ ออกมา และมอบมันให้หลี่จ้าวหลิน

“อาหยวน ท่านดูตัวเองสิ เหตุใดถึงให้เงินข้ามากมายเพียงนี้เล่าขอรับ?”

เมื่อเห็นตั๋วทองคำเหล่านั้น หลี่จ้าวหลินก็ตกตะลึงทันใด เขารู้ว่าหวังหยวนนั้นร่ำรวย ทว่าไม่คิดว่าจะรวยเพียงนี้!

“อย่างไร? ช่วงนี้เจ้ามีค่าใช้จ่ายมากมาย เก็บเอาไว้เถิด” หวังหยวนไม่สนใจแม้แต่น้อย

เมื่อเทียบกับมิตรภาพแล้ว เงินเหล่านี้แทบไม่มีค่าเลย

เงินเพียงเล็กน้อยไม่ส่งผลกระทบต่อเขาหรอก

“ฮ่าฮ่า ในเมื่ออาหยวนพูดเช่นนี้ ข้าก็จะทำตามที่ท่านต้องการก็แล้วกัน แค่ก ๆ”

หลี่จ้าวหลินหัวเราะเบา ๆ จากนั้นยื่นมือออกไปตรงหน้า

“ตั๋วทองจำนวนมากเกินไป เจ้าอย่าลืมเอาไปแลกเป็นเงินล่ะ”

หวังหยวนยังคงย้ำเตือนเขาอีกว่าธนาคารทั่วไปไม่สามารถแลกเปลี่ยนเงินจำนวนมากเพียงนี้ได้

“ขอรับ ข้าเข้าใจแล้ว ท่านพ่อของข้าเคยบอกว่าธนาคารที่ใหญ่ที่สุดในโลกเป็นคนออกตั๋วเงินเหล่านี้ ซึ่งผู้ที่ใช้ตั๋วเงินเหล่านี้คือพ่อค้าผ้าไหมแคว้นกู่ และพวกพ่อค้าเกลือ ท่านอย่าได้กังวล”

หลังจากที่หลี่จ้าวหลินกล่าวจบ หวังหยวนก็ไม่ได้เอ่ยคำใดต่อ

หลังจากที่หลี่จ้าวหลินส่งตั๋วเงินกลับไปที่ตระกูลหลี่ เขาก็กลับมารวมตัวกับคนอื่น ๆ ทว่าเมื่อขบวนเดินทางกำลังจะออกจากเมือง พวกเขาก็สังเกตเห็นร่างอันคุ้นเคย

นั่นมันถังหม่าง!

“พี่ชาย!”

ถังหม่างได้รับการปล่อยตัวออกจากคุกแล้ว และยังรู้อีกว่าหวังหยวนใช้เส้นสายเพื่อช่วยเหลือตน เขารู้สึกซาบซึ้งอย่างยิ่ง จึงเดินทางมาเพื่อขอบคุณอีกฝ่ายทันที

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน