บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 593

“เมื่อข้านำกลีบดอกเหล่านี้ไปต้ม เนื้อเยื่อของพวกมันก็จะถูกทำลายและทำให้แวคิวโอลแตก ดังนั้นน้ำหอมจึงไหลออกมา หลังจากผ่านการต้มและกลั่น พวกเราก็จะได้น้ำมันหอมระเหยที่ข้าพูดถึง!”

หลังจากที่หวังหยวนอธิบาย แม้ว่าหลี่จ้าวหลินและวังฉงโหลวจะเข้าใจอย่างแจ่มชัด ทว่ายังคงประหลาดใจไม่น้อย!

“สวรรค์... แท้จริงแล้วพวกเราถูกสร้างขึ้นจากเซลล์!”

“แวคิวโอลพวกนั้นช่างมีมนต์ขลังจริง ๆ!”

ขณะที่กำลังพูดอยู่นั้น หวังหยวนก็วาดรูปลงบนพื้น ซึ่งทำให้ทั้งสองตื่นตาตื่นใจอย่างมาก

ขณะที่หลิวเป่าไฉไม่เข้าใจที่อีกฝ่ายอธิบายแม้แต่คำเดียวว่าเซลล์คืออะไร การกลั่นคืออะไร และแวคิวโอลคืออะไร...

เขาเพียงรู้สึกสับสนและเสียดายดอกไม้เหล่านี้ยิ่งนัก

“ในตอนนี้กลีบดอกเหล่านี้ไร้ประโยชน์แล้ว เพราะตอนนี้ข้าสกัดน้ำหอมออกมาจนหมด และขั้นตอนต่อไปก็คือการกลั่น”

หวังหยวนเชื่อมต่อท่อขนาดใหญ่จากหม้อลงไปสู่อ่างที่วางไว้ข้างใต้เข้าด้วยกัน

“อาหยวน อ่างนี้ได้เยอะยิ่งนัก! น้ำหอมเยอะเพียงนี้ ต้องขายได้หลายพันตำลึงอย่างแน่นอน!”

วังฉงโหลวกล่าวด้วยความตื่นเต้นอย่างมาก ในตอนนี้เขาได้กลิ่นน้ำหอมที่หอมกว่าดอกไม้ในตะกร้าเมื่อครู่เสียอีก

“ไม่ได้หรอก หม้อใหญ่หนึ่งหม้อบรรจุได้เพียงไม่กี่ขวดเท่านั้น...”

เมื่อหวังหยวนกล่าวเช่นนั้น พวกเขาก็ยิ่งตกใจมากกว่าเดิม!

“สองขวด... น้อยยิ่งนัก!”

หวังหยวนคลี่ยิ้ม ทว่าไม่กล่าวคำใด หลังจากเวลาผ่านไปสองสามชั่วโมง น้ำในหม้อใบใหญ่หลายสิบใบก็ระเหยไปจนหมด จากนั้นน้ำมันหอมระเหยที่ถูกสกัดทั้งสองหม้อก็ถูกนำออกมา

“น้อยมาก...”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน