บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 61

ฉากนี้ที่เกิดขึ้นบนถนน ทำให้หลายคนตกใจเช่นเดียวกัน!

โจวฉางฟาเดินเข้ามาและพูดว่า “สหาย เจ้าอย่าไปยุ่งเกี่ยวกับนางจิ้งจอกนั่นเชียว ประเดี๋ยวนางจะฆ่าเจ้าเอาได้!”

หวังหยวนงุนงง “นางจิ้งจอกคนไหน?”

“บุตรสาวคนโตของตระกูลหูอย่างไรล่ะ!”

โจวฉางฟาชี้ไปที่รถม้าแล้วกระซิบ “นางแต่งงานมาแล้วสามครั้ง แต่ละครั้งที่นางแต่งงานกินระยะเวลาไม่เกินหนึ่งเดือน จากนั้นสามีของนางก็สิ้นลมอย่างกะทันหัน บางคนบอกว่านางเป็นปีศาจจิ้งจอกที่ชอบดูดพลังหยางของบุรุษ หากสัมผัสนางเข้า ชายทุกคนจะต้องตาย”

หวังหยวนไม่เชื่อ “เลวร้ายถึงเพียงนั้นเชียวหรือ?”

“อย่าเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับนางเชียว ข้างนอกยังมีสตรีนางอื่นอีกมาก หลายนางต่างก็มีฐานะร่ำรวยกันทั้งนั้น!”

โจวฉางฟาดูจริงใจ

ทว่าที่เขากล่าวเช่นนั้น เป็นเพราะเกรงว่าหวังหยวนจะตายด้วยเหตุนี้ และในอนาคตเขาอาจไม่สามารถซื้อน้ำตาลคริสตัลจากเขาได้อีกได้!

สิ่งที่กลัวยิ่งกว่านั้น คือหากหวังหยวนร่วมมือทางการค้ากับตระกูลหูจริง เขาคงไม่อาจครองตลาดการค้าน้ำตาลคริสตัลเพียงผู้เดียว

“ขอบคุณเจ้าของร้านโจวที่เตือนข้า!”

หวังหยวนขึ้นรถม้า มองดูผมยาวสลวยของเจ้าของร้านโจวด้วยดวงตาเป็นประกาย พูดด้วยรอยยิ้มอย่างเสียไม่ได้ “เจ้าของร้านโจว คราวนี้ท่านคิดจะส่งคนมาสะกดรอยตามข้าอีกหรือไม่?”

“ไม่แล้ว ครั้งที่แล้วเป็นเพียงความเข้าใจผิดเท่านั้น สหายหวังโปรดอย่ากังวลไป!”

โจวฉางฟายิ้มและโบกมือให้

ต้าหู่ขับรถม้า หวังหยวนนั่งอยู่ข้างในรถ จากนั้นทั้งสองก็ออกจากตลาดฝั่งตะวันตกของเมือง

เพิ่งออกมาสู่ถนนใหญ่ได้ไม่นาน

กัวเหลียงรีบวิ่งเข้าไป “นายน้อย ไม่ดีแล้ว ฝานเจียงหลงทุบตีคนที่ตลาดปลา เอ้อหู่ต่อสู้กลับ ซื่อไห่ก็เข้ามาช่วยด้วยเช่นกัน แต่พวกเขาทั้งหมดถูกสิงซานและคนของเขาจับตัวไป เอ้อโกวจึงถือคำร้องแล้วเร่งรุดไปตีกลองเติงเหวิน ฟ้ององครักษ์ที่จับกุมโดยมิชอบ พี่ใหญ่ของข้าหยุดเขาไว้ไม่ได้ด้วยซ้ำ!”

“เรื่องนี้เกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่?!”

สีหน้าของหวังหยวนเปลี่ยนไป

เขาคิดว่าหลังตลาดปลามีเพียงสิงซานเท่านั้น ไม่คิดว่าจะมีองครักษ์อยู่ด้วย

แม้ว่าองครักษ์จะไม่มียศตำแหน่ง แต่เมื่ออยู่ต่อหน้านายอำเภอแล้ว คำกล่าวของเขาก็ค่อนข้างมีน้ำหนัก

คำตัดสินของนายอำเภอจะเป็นผลก็ต่อเมื่อได้รับความเห็นจากสามขั้นห้าห้อง!

จู๋เป่า ผู้บัญชาการเจ้าหน้าที่ รวมถึงหัวหน้าผู้ดูแลเรือนจำสามารถโน้มน้าวนายอำเภอให้คล้อยตามได้

ประชาชนสามารถฟ้องเจ้าหน้าที่หน่วยลาดตระเวนชนะ แต่ผู้ที่ฟ้องร้ององครักษ์จนชนะนั้นมีน้อยมาก

สิ่งที่สำคัญที่สุด คือเอกสารคำร้องนั้นไม่มีการเอ่ยถึงองครักษ์เลยแม้แต่คำเดียว!