บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 667

หรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของท่าน'

หลังจากที่เจิ้งเซิงอ่านจดหมายแล้ว เขาก็แค่นสถบอย่างเย็นชา

“หวังหยวนผู้นี้บังอาจมาก กองทัพใกล้เข้าประชิดเมืองแล้ว เขายังกล้ายั่วยุพวกเราอีก!”

“ท่านพ่อ อย่าไปสนใจ พรุ่งนี้เราจะตีเมืองและจับตัวเขาเอาไว้!”

เจิ้งเซิงมีสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม ไม่สนเหตุผลอะไรแล้ว

แต่หลังจากที่เจิ้งไท่ชิงได้ยินสิ่งนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า "ลูกพ่อ พ่อขอถามสักหน่อย ถ้าเจ้ามีวลาหนึ่งวัน เจ้าจะช่วยแก้ไขวิกฤติการณ์ในเฉิงโจวได้หรือไม่"

หลังจากที่เจิ้งเซิงได้ยิน เขาก็ส่ายหน้าทันที

“จะเป็นไปได้อย่างไร? แค่วันเดียวจะแก้ไขได้อย่างไร ท่านพ่อ อย่าฟังคำพูดไร้สาระของหวังหยวน เขาแค่ถ่วงเวลา รอการเปลี่ยนแปลง”

“แม้ว่าจะไม่มีการเปลี่ยนแปลง ต่อให้เวลาเขาสามวัน มันก็ไม่มีประโยชน์!”

กองหนุนที่ใกล้ที่สุดจะมาถึงที่นี่จะใช้เวลาห้าวัน ยิ่งกว่านั้น เขารู้แล้วว่ากองทัพหลักของชาวหวงที่ประชิดรุกล้ำชายแดน ไม่มีกำลังพอที่จะจัดการกับพวกเขา!

ยิ่งไปกว่านั้นสถานการณ์ในตอนนี้ ต้าเย่เองก็น่ารู้ด้วยว่า หากจะหยุดยั้งการรุกรานของราชสำนักหวง กองทัพชิงโจวของพวกเขาที่อยู่ในต้าเย่ หากพวกเขาคิดจะกำจัดมันก็ง่ายมาก มีทางเลือกไม่มาก เพียงแค่สละเมืองซะ!

ดังนั้น...

เขายังสงสัยด้วยซ้ำว่ากำลังเสริมจะมาที่นี่หรือไม่

“เจ้ารู้ว่านี่มันเป็นไปไม่ได้ ข้าเองก็รู้เช่นกัน แต่หวังหยวนคนนี้บอกว่ามันเป็นไปได้ ข้าอยากจะเห็นนักว่าเขามีพรสวรรค์นี้จริง ๆ หรือไม่”

หลังจากที่เจิ้งไท่ชิงพูดจบ เจิ้งเซิ่งก็นิ่งอึ้งอยู่ครู่หนึ่ง

“ท่านพ่อ ทำไมต้องไปสนใจเขาด้วยล่ะ? ถ้าเราจับเขาได้ แค่จับตัวส่งเขาไปที่ราชสำนักหวงเองเลยก็ได้ไม่ใช่เหรอ? ต่อให้เขาว่าอย่างนั้น มันก็แค่ถ่วงเวลาให้มากที่สุด และตีเมืองก็ไม่แตก แต่พวกเราเองต้องคำนึงถึงความปลอดภัยของเราด้วย!”

"แต่ถ้าชาวหวงพ่ายแพ้ เราก็จะเป็นลูกไก่ในกำมือในทันที!"

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน