บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 680

หวังหยวนตัดสินใจบอกความจริงทุกอย่างกับพวกเขา

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่พวกเขาได้ฟังแล้ว ก็ยิ่งกังวลมากขึ้นไปอีก!

“พี่หยวน ถ้าต้าเย่จะทำเช่นนี้จริง เรา... เราจะขัดขืน!”

“ถูกต้อง ให้ตายเถอะ พวกเขาถึงได้คิดรังแกผู้คนอยู่ได้!”

“หมู่บ้านต้าหวังของเราแข็งแกร่งมาก แม้ว่าเราจะมีคนไม่กี่หมื่นคน ก็มาบุกโจมตีไม่ได้ง่าย ๆ ภูเขาสูง และจักรพรรดิอยู่ห่างไกล ข้าสงสัยว่าฝ่าบาทจะทำอะไรได้!”

พวกเขาหงุดหงิดงุ่นง่านกันไปหมด หวังหยวนที่ได้เห็นท่าทางเขาแบบนั้นก็รู้สึกตื้นตันใจมาก

“ช่างเถอะ เจ้าทำไปก็ไม่มีประโยชน์ ข้าทำแบบนี้ก็เพื่อพวกเจ้าเช่นกัน”

“ข้าไม่อยากให้พวกเจ้าต้องมาพลอยเดือดร้อนไปกับข้า และ...ข้าไปแล้ว ไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นหรอก ทำตามที่ข้าบอกก็พอแล้ว”

“ไม่ต้องห่วง ข้าสัญญาว่าข้าจะรอดกลับมาให้ได้”

หวังหยวนยิ้มปลอบใจทุกคน

แม้ว่าพวกเขาจะไม่พอใจ แต่พวกเขาก็ยังเชื่อฟังหวังหยวน

หลังจากให้พวกเขาออกไปแล้ว มีแค่หลี่ซือหานที่อยู่ในบ้าน

นางไม่ได้พูดอะไร แต่ขอบตาของนางแดงก่ำ นางนั่งข้างหวังหยวนและชงชาให้เขา

“เป็นอะไรไปหรือ ภรรยาที่รักของข้า เป็นห่วงข้างั้นหรือ?” หวังหยวนหัวเราะ

หลี่ซือหานพยักหน้า "ท่านพี่ ข้ารู้... ท่านทำเพื่อพวกเรา เพื่อทุกคน"

“ถ้าท่านไม่ไปราชสำนักจะโกรธ ถ้าท่านขัดขืน ทุกคนก็จะขัดขืนด้วย แล้ว... หมู่บ้านต้าหวังที่ท่านวาดหวังไว้ก็อาจมลายหายไป และเพื่อน ๆ ญาติสนิทที่ท่านให้ความสำคัญอาจตายเพราะเหตุนั้น นั่นก็คือเหตุผลทำไม… ท่านถึงเลือกทำแบบนี้...”

หลี่ซือหานฉลาดมาก นางมองออกเลยว่าหวังหยวนกังวลตรงจุดไหน

นั้นคือสิ่งที่หวังหยวนกำลังคิดอยู่! หากเขาไม่กังวลเกี่ยวกับทุกคนและอยู่ตัวคนเดียว หวังหยวนก็ย่อมจะหาทางหลบหนีไปสุดขอบโลกได้ และอยู่หลบซ่อนไม่เปิดเผยตัวตนได้!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน