บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 741

“ไทเฮา กระหม่อมจะไม่ยอมให้เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้เกิดขึ้นอีก! โปรดมั่นใจเถอะพ่ะย่ะค่ะ! โปรดให้โอกาสกระหม่อมด้วยพ่ะย่ะค่ะ!”

อาปู้ชารีบพูด เพื่อเห็นแก่เรื่องยึดต้าเย่ของพ่อของเขา และแผนการของพ่อของเขา เขาจะต้องไม่สูญเสียตำแหน่งผู้กำกับการไปในขณะนี้!

“เจ้าเด็กคนนี้ เหตุใดเจ้าถึงคุกเข่าอีก

ข้าแค่บอกเจ้าว่าตำแหน่งผู้กำกับการมันไม่ง่ายเลย ข้าไม่ได้ตำหนิเจ้า ข้ารู้ดีว่ามันไม่ง่ายสำหรับเจ้า ยิ่งกว่านั้น ข้าก็รู้ด้วยว่ามีคนจงใจสร้างปัญหาให้เจ้า”

ทันใดนั้น เซียวฉู่ฉู่ก็เข้าไปช่วยพยุงอาปู้ชาให้ลุกขึ้นอย่างอ่อนโยน

“ไทเฮา นี่เป็นการละทิ้งหน้าที่ของกระหม่อมเอง ไม่เกี่ยวอะไรกับใครอีกพ่ะย่ะค่ะ”

เขาจะไม่โง่พอที่จะทำตามคำพูดของไทเฮา

“เจ้าเด็กโง่ เจ้ายังขาดประสบการณ์ นี่เป็นเพราะว่าคนอื่นมายุ่งเกี่ยวกับเจ้า ไม่อย่างนั้น จู่ ๆ จะมีเรื่องเกิดขึ้นมากมายกับเมืองหลวงของเมืองหวงได้อย่างไร”

“แต่ข้าสนับสนุนเจ้า และหวังว่าเจ้าจะสามารถดำรงตำแหน่งนี้ได้ดี แต่หากมีผู้อื่นจัดการอยู่เบื้องหลัง ข้าก็ไม่สามารถทำให้พวกเขาขุ่นเคืองได้”

“เจ้าคงจะเข้าใจข้า อาปู้ชา ข้าเรียกเจ้ามาที่นี่ในวันนี้ไม่ใช่เพื่อลงโทษเจ้า แต่เพื่อให้กำลังใจเจ้า”

เซียวฉู่ฉู่ช่วยประคองให้เขาลุกขึ้น แล้วนั่งลง

“ให้กำลังใจหรือ?”

อาปู้ชางุนงง!

ความคิดสุมาเจียว คนเดินถนนยังรู้ ไทเฮาปรารถนาให้อ๋องเจิ้นตงส่งต่อตำแหน่งทหารองครักษ์เมืองหวง!

กำลังให้กำลังใจอยู่จริงหรือ?

จะใจดีมีเมตตาถึงเพียงนี้ได้อย่างไร!

“ตำแหน่งผู้กำกับการไม่ใช่เรื่องง่าย เจ้าควรระมัดระวังในทุกสิ่ง หากจำเป็น เจ้าสามารถมาที่วังหลวง เพื่อพบข้าได้ตลอดเวลา หากเกิดอะไรขึ้น ข้าจะช่วยสนับสนุนเจ้า”

“ทหารองครักษ์เมืองหวงเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในเมืองหลวง แม้แต่ชีวิตของข้า ก็อยู่ในกำมือของทหารองครักษ์เมืองหวง ข้าไว้วางใจเจ้า ดังนั้นอย่าทำให้ข้าผิดหวัง”

เซียวฉู่ฉู่กล่าวด้วยรอยยิ้ม ทำให้อาปู้ชาพยักหน้าอย่างงุนงง

บอกตามตรงว่าเขาไม่เข้าใจเลยจริง ๆ...

ไทเฮาให้กำลังใจจริง ๆ หรือเรียกให้มาที่นี่เพื่อโต้เถียง?

แต่เขาก็ยังวิเคราะห์ไม่ได้ ว่าคำพูดเหล่านี้ของไทเฮาหมายถึงอะไร!

“เอาล่ะ เจ้ากลับไปได้แล้ว ควบคุมทหารองครักษ์เมืองหวงในมือของเจ้า ปิดปากคนที่คิดร้าย เมื่อถึงเวลานั้น เจ้าจะกลายเป็นผู้กำกับการตัวจริง”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน