บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 765

ในเวลากลางคืน หวงเจียวเจียวมาที่นี่

ในขณะนี้ แววตาของหวงเจียวเจียวไม่ได้มีความสุขเหมือนปกติ ในทางกลับกัน นางมีความคิดถึงและอาลัยอาวรณ์แทน

“เรื่องราวจบลงแล้ว ท่านจะกลับไปต้าเย่แล้วใช่หรือไม่?”

หวงเจียวเจียวมองไปที่หวังหยวน และถามอย่างอาลัยอาวรณ์อยู่ในใจ

“ถูกต้อง ข้าย่อมต้องกลับไป”

หวังหยวนตอบด้วยรอยยิ้ม ทว่าหวงเจียวเจียวกลับรู้สึกอาลัยอาวรณ์มากขึ้นเมื่อได้ยินสิ่งนี้

“เรา...จะได้เจอกันอีกหรือไม่?”

ในช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันนี้ หวงเจียวเจียวก็เริ่มหวั่นไหวกับบุรุษผู้นี้แล้วจริง ๆ

สงบสติอารมณ์เมื่อตกอยู่ในช่วงวิกฤต และวางแผนสถานการณ์โดยรวม บุรุษเช่นนี้ เป็นแบบอย่างที่สตรีทุกคนต่างชื่นชอบ!

หวังหยวนย่อมรู้ดีว่าหวงเจียวเจียวกำลังคิดอะไรอยู่ แต่เขาก็ยังกังวลอยู่ในใจ

ในเมื่อครั้งที่แล้วที่ไม่มีภรรยาหลี่ซื่อหาน เขาก็ได้ตกลงปลงใจกับหูเมิ่งอิ๋งเป็นการส่วนตัว คราวนี้...

เขาไม่อยากทำผิดพลาดเช่นนั้นอีก

แต่ก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่าหวงเจียวเจียวทำให้หวังหยวนหวั่นไหวจริง ๆ หลังจากที่ได้ทำหลายสิ่งหลายอย่างไปมากมาย ขอแค่เขาต้องการความช่วยเหลือ นางก็จะทำตามทุกอย่าง

ปกติมักจะเห็นนางดูมีความสุขมาก แต่กลับคิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้นางจะดูอาลัยอาวณ์เช่นนี้

หวังหยวนสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพยักหน้า “เราอาจจะได้พบกันอีกครั้งกระมัง”

“ข้า...ข้าตามท่านไปด้วยได้หรือไม่?”

จู่ ๆ หวงเจียวเจียวก็พูดขึ้น นางรวบรวมความกล้าเป็นอย่างมาก

นางรู้ว่าหวังหยวนมีภรรยาแล้ว และนางก็รู้ด้วยว่าหวังหยวนเป็นคนรักเดียวใจเดียว แต่นางถามอย่างอดไม่ได้

หวังหยวนรู้ดีว่าหลังจากหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นโดยเกี่ยวข้องกับตัวเอง ชื่อเสียงของสตรีคนนี้ก็มีความเกี่ยวข้องกับเขาอย่างใกล้ชิดแล้ว หากว่าเขาจากไปจริง ๆ ล่ะก็ บางทีนางอาจจะตกอยู่ในบทสนทนาของคนอื่นไปตลอดชีวิต!

แต่แม้ว่านางจะรู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี แต่นางก็ไม่เสียใจ!

หวังหยวนสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพยักหน้า “ตกลง หากว่าเจ้าไม่รังเกียจก็ตามข้ามาเถอะ”