บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 888

เซิ่งฟางสี่ออกเดินทางอย่างรวดเร็ว ไม่นานก็มาถึงตำหนักของเสียนกุ้ยเฟย

ใบหน้าของเซิ่งฟางสี่เคร่งขรึมมาก หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็เริ่มพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “น้องรอง ถึงเวลาที่เราต้องดำเนินการแล้ว”

“ตระกูลไป๋ได้ดำเนินการไปแล้ว หากเราไม่รีบดำเนินการตามแผน ปล่อยให้ตระกูลไป๋ยึดครอง โอกาสในการชนะของเราก็จะหายไปหมดสิ้น!”

เซิ่งฟางสี่มองเสียนกุ้ยเฟยด้วยท่าทางลนลาน แล้วพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึกว่า “น้องรอง เราไม่อาจล่าช้าได้อีกต่อไปแล้ว”

“พรุ่งนี้เช้า เจ้าต้องหาทางวางยาพิษฝ่าบาทให้จงได้”

“ยา... ยาพิษหรือเจ้าคะ?”

เสียนกุ้ยเฟยเบิกตากว้างด้วยความตื่นตระหนก นางกระซิบด้วยน้ำเสียงวิตกกังวล “เรา... เราต้องทำเช่นนี้จริงหรือ ไม่มีทางอื่นเลยหรือเจ้าคะ?”

“ไม่มี!”

เซิ่งฟางสี่พูดเสียงแผ่วเบา “ข้าบอกเจ้าเรื่องการเดิมพันครั้งนี้ชัดเจนแล้ว หากเจ้าไม่ทำและพลาดโอกาสครั้งนี้ สิ่งที่รอเราอยู่ก็คือความตาย!”

“คนทั้งตระกูลของเราจะต้องตาย เจ้าอยากเห็นชีวิตทั้งชีวิตของหย่งเอ๋อร์ ถูกทำลายด้วยมือของเจ้าหรือ?”

คำพูดของเซิ่งฟางสี่ ทำให้ใบหน้าของเสียนกุ้ยเฟยเริ่มไม่สบายใจอีกครั้ง

หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง นางก็ทำได้เพียงหลับตาลง แล้วพยักหน้าเบา ๆ

“ก็ได้เจ้าค่ะ ท่านพี่ ข้าจะทำตามที่ท่านบอกเจ้าค่ะ”

เซิ่งฟางสี่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาเชิดหน้าขึ้นพูดอย่างเคร่งขรึม “นี่เป็นยาที่ข้าเตรียมมาใหม่ จงรับมันไว้”

“หากกินยานี้ติดต่อกันเป็นเวลานาน จะทำให้พระวรกายของฮ่องเต้อ่อนแอลงทุกวัน”

เสียนกุ้ยเฟยถามอย่างระมัดระวัง “หมายความว่า จะไม่เป็นอันตรายต่อพระชนม์ชีพของฝ่าบาททันที ใช่หรือไม่เจ้าคะ?”

“เพียงชั่วคราวเท่านั้น”