บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 908

หวังหยวนไม่ได้ประจบ แต่เขาเป็นเช่นนั้นจริง ๆ

เขารู้เกี่ยวกับความสามารถของหมานต๋าถู เขาเป็นคนมีความสามารถอย่างมาก และมีทักษะความเป็นผู้นำที่แข็งแกร่งมาก พูดตามตรง มีเขาอยู่ แคว้นหมานจะไม่มีเหตุคาดไม่ถึงเกิดขึ้นมากนักแน่

เป็นคู่แข่งกัน!

เมื่อเทียบกันแล้ว อาจจัดการได้ยากกว่าเซียวฉู่ฉู่!

เพราะหมานต๋าถูเป็นนกอินทรีที่ต้องการโผบินสู่ท้องฟ้าและโลก ความอ่อนโยนของเขามีไว้เพื่อแคว้นหมานเท่านั้น

สำหรับคนนอก เขาคือคนเลือดเย็น!

ไม่ว่าจะเป็นตระกูลเซิ่งหรือตัวเองก็ตาม!

นั่นเป็นเรื่องจริง!

คำพูดที่เขาพูดกับเขานั้น เป็นการเตือนตัวเองว่าทั้งสองจะต้องต่อสู้กันไม่ช้าก็เร็ว

ถ้าเขามีพลังที่จะยึกครองใต้หล้าได้ เขาจะไม่ยอมปล่อยเขาไป!

หมานจิ้งยิ้ม นางรู้ดีอยู่แล้วว่าพี่ชายของนางสามารถทำอะไรได้บ้าง แต่ความวุ่นวายในตอนนี้ ทำให้นางกังวลมาก

นางไม่ใช่คนกระหายเลือด นางไม่ชอบต่อสู้ฆ่าฟัน แต่นางไม่มีหนทางจะจัดการกับเรื่องแบบนี้ได้

“พี่ชายของข้าบอกว่าวันนี้เขาอยากพบเจ้า”

หมานจิ้งพูดขึ้นมา

หวังหยวนนิ่งไปครู่หนึ่ง แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ

หลังจากเข้าไปในวัง ก็เห็นหมานต๋าถู

“หวังหยวน ข้าได้ยินมาว่าเจ้าจะออกเดินทางพรุ่งนี้ใช่หรือไม่?”

หมานต๋าถูพูดด้วยรอยยิ้ม หวังหยวนพยักหน้าโดยไม่ปฏิเสธอะไร

“ถูกแล้ว เราจะออกเดินทางในพรุ่งนี้”

“ท่านคิดเรื่องของตระกูลเซิ่งบ้างหรือไม่? แล้วจะจัดการกับมันอย่างไร?”

หมานต๋าถูถามแบบนี้ ย่อมเป็นคำถามสองแง่สองง่าม

อย่างแรก พวกเขาอยากถามหวังหยวนว่าจะจัดการกับตระกูลเซิ่งอย่างไร อย่างที่สอง พวกเขาอยากรู้ว่าหวังหยวนจะช่วยพวกเขา และกำจัดตระกูลเซิ่งอย่างไร

หวังหยวนยิ้มและพูดว่า “ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา ตระกูลเซิ่งไม่สนใจทั้งท่านและข้าตอนนี้ ถ้าเราตัดเส้นทางหลบหนีของเขา เกรงว่าเขาจะไม่อาจอยู่เฉยไว้ได้อีก"