บุบผาร้อยเสน่ห์ นิยาย บท 370

ตอนที่ 370 ใจคนยากแท้หยั่งถึง

ฮ่องเต้ตอนนั้นคือ องค์ชายเจ็ด ที่สามารถขึ้นมาอยู่ในตำแหน่งนี้ได้ต้องขอบใจไทเฮา ที่คอยช่วยอยู่เบื้องหลัง และความใจเด็ดของตัวเอง

พี่น้องที่เหลือในตอนนั้นรวมกับซ่านจินจื๋อแล้วก็เหลือแค่4 คน อีก3คนนั้นล้วนถูกสั่งให้ไปอยู่ต่างแดน และอีกคนหนึ่งนั้นถูกเนรเทศไปนานแล้ว ถ้าหากว่าไม่มีคนคอยรายงานในแต่ละปี เกรงว่าเขาเองก็คงไม่รุ้เป็นตายร้ายดี

และตอนนี้ อ่องเต้ก็นั่งอยู่บนเรือ

เรือนี่ลอยติดขอบฝั่ง กงกงก็ให้เขานั่งอยู่บนเบาะรองนุ่มๆ

"ไม่ทราบว่าฝ่าบาทเรียกหม่อมฉันมาด้วยเรื่องอันใดเพคะ? "กู้อ้าวเวยพูดขึ้นพลางกระแอมคอ แล้วนางก็รับน้ำชามาจากกงกง และก็มีหมอหลวงอีกคนหนึ่งที่คุกเข่าอยู่

"เจ้าเองก็พอจะรู้จักพี่น้องของข้าอยู่บ้าง เจ้ารู้จัก องค์ชายแปดมั้ย? "ฮ่องเต้หันไปหยิบถ้วยมา

เพียงได้ฟังแค่นี้ นางก็พอจะเข้าใจสิ่งที่เขาพูดแล้ว แล้วพลันพูดขึ้น:"หม่อมฉันกับองค์ชายแปดไม่เคยไปมาหาสู่กัน ถ้าหากว่าพระองค์สงสัยว่าเรื่องโรคติดต่อนี้เป็นฝีมือของหม่อมฉันกับอ๋องจิ้ง พระองค์สามารถส่งคนไปตรวจสอบได้เลยเพคะ"

"ในเมื่อเป็นแบบนี้ แล้วเรื่องที่องค์ชายสี่โดนวางยา เจ้ารู้เรื่องหรือไม่? "

"วางยาพิษ? มันเรื่องอะไรกันเพคะ! "กู้อ้าวเวยลุกขึ้นทันที แล้วพวกหมอหลวงก็พากันดึงนางไว้ เพราะเกรงว่านางจะล้ม

ความกังวลและความตกใจนั้นไม่สามารถโกหกกันได้ ฮ่องเต้จงใจพูดเรื่องนี้ทีหลัง เพราะหวังว่าจะสามารถทำให้นางแสดงพิรุธออกมาได้ แต่พอดูแล้ว เหมือนนางจะไม่รู้เรื่องพวกนี้จริงๆ

แต่หลังจากที่นางตกใจแล้วก็พลันฉุกคิด และก็สงสัยว่าจะเป็นใครบางคน

ถ้าหากไม่ใช่ฝีมือของลี่วาน ก็ต้องเป็นฝีมือของอาจารย์ที่ลึกลับของเขา

แต่ว่าตอนนี้อยู่ต่อหน้าฝ่าบาท พูดกับไม่พูด ก็ล้วนแต่จะมีปัญหาเหมือนกัน

“ฝ่าบาทสามารถพาข้าไปที่ตำหนักองค์ชายสี่ได้หรือไม่ ข้าจะพยายามรักษาอย่างเต็มที่” นางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ตัวเองไปดูจะดีกว่า

ต้วนโฉงก็พอจะรู้ว่านางเป็นคนยังไง แต่ว่าตอนนี้เขากลับรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ ： “ไม่จำเป็นหรอก ข้าจะสั่งคนไปดูเอง ยังไงเจ้าก็เป็นถึงชายาอ๋องจิ้ง ถ้าหากไม่ดูแลร่างกายตัวเอง มันก็จะไม่ดีกับจินจื๋อและตระกูลหยุนด้วย”

“แต่ถ้าหากว่าพิษในตัวขององค์ชายสี่...”

“ข้ามีวิธีของข้า เพียงแค่เจ้าคอยอยู่อย่างสงบ อย่าไปก่อเรื่องกับคนของตระกูลหยุนก็พอแล้ว” ต้วนโฉงพูดขัดนางตอนที่นางพูดอยู่ แล้วก็หันไปส่งสายตาบอกกงกง

กงกงจึงหันไปสั่งคนพานางกลับไปส่งอย่างระมัดระวัง ห้ามไม่ให้เกิดเรื่องอะไรขึ้น