บุบผาร้อยเสน่ห์ นิยาย บท 495

บทที่ 495 ท่านอ๋องวิ่ง

“อย่าหลุดเสียแผน อีกครึ่งชีวิตของข้าเป็นของเจ้า”

พอพูดจบ กู้อ้าวเวยก็ทิ้งสายตาอันอบอุ่นไว้ แล้วจูบซ่านจินจื๋อผ่านผ้าที่ปิดหน้าไว้ แล้วมือก็เอาขวดและกล่องไม้ยัดเข้ากระเป๋าเสื้อไว้

ซ่านจินจื๋อตัวแข็ง พอรู้สึกตัวอีกที กู้อ้าวเวยก็จากไปแล้ว

ซูพ่านเอ๋อรีบเข้ามากอดแขนเขา ซ่านจินจื๋อขัดข้องไม่ได้ ได้แต่อดทนอดกลั้นไว้ในใจ ตามองกู้อ้าวเวยจากไปแล้วก็จับมือของซูพ่านเอ๋อ “ใช่ ข้ากลับมาแล้ว”

“ข้ากลัวว่านางจะทำอะไรกับเจ้า”

“นางไม่กล้าหรอก” ซ่านจินจื๋อกล่าว จนกู้อ้าวเวยเดินจากไป

นี่คือการลงโทษจากกู้อ้าวเวย

พอเดินออกมา กู้อ้าวเวยก็ถอดผ้าบนหน้าออก แล้วก็มาพบทหารแคว้นเอ่อตานในที่พักของตัวเอง โชคดีที่นางไม่ได้ส่งข่าวที่ตนเองอยู่กับซ่านจินจื๋อตามลำพัง

“ไปเชิญจางเหยียงซานและหลิ่วเอ๋อที่ทิงเฟิงโหลให้ข้าที พวกนางต้องอยู่ห้องเดียวกัน ส่วนพวกเจ้าข้าจัดการห้องไว้แล้ว” นางปลดผ้าปิดหน้าออก แล้วค่อยๆ เดินมาหน้าโต๊ะ แล้วก็มัดผม “แล้วก็ข้าต้องการยาสมุนไพร แล้วก็ต้องการคนมาช่วยข้าส่งข่าวให้องค์ชายสาม”

ทหารแคว้นเอ่อตานมองหน้ากัน แล้วก็นับจำนวนคน เหมือนว่าจะไม่มีคนเหลือเพื่อดูแลนางเลย

กู้อ้าวเวยก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ไม่มีกุ่ยเม่ยและชิงต้ายอยู่ด้วย

“ตอนที่พวกเจ้าทำงานกันยุ่ง เดี๋ยวข้าจะไปหาคนเพิ่ม อาจจะยุ่งกันสักพักใหญ่”

“น้อมรับคำสั่ง”

“ไม่ต้องมากพิธี เดี๋ยวข้าจะให้ป้าในครัวทำอาหารให้” กู้อ้าวเวยส่งพวกเขาออกไปแล้วก็นั่งลง

สงครามคงไม่จบง่ายๆ ยังต้องทำงานอีกเยอะ เรื่องแรกที่ต้องทำก็คือรักษาขาของนาง ต้องให้จางเหยียงซานมาฝังเข็มให้นาง อีกด้านนางก็กังวลทางฝั่งตระกูลหยุน ท่านแม่ไม่อาจช่วยเหลือโดยตรงได้ ฮ่องเต้ก็คงไม่ช่วย กู้เฉิงยังไม่เลิกสนใจยาอายุวัฒนะ ตระกูลหยุนยังไม่พ้นอันตราย

อีกอย่าง นางต้องจัดการกับซูพ่านเอ๋ออีก

สุดท้าย นางต้องเขียนจดหมายให้แม่ เพื่อป้องกันนางทำเรื่องอื่น เอาหลิ่วเอ๋อร์มาอยู่ด้วยก็วางใจขึ้น

จัดการเรื่องเรียบร้อย ปกติไม่ค่อยมีคนมาเข้าจวนอ๋องจิ้ง แต่ตอนนี้คนเข้าออกมากมาย เห้อจิ้นหล่างก็เข้ามากับจางเหยียงซาน มาทีหลายชั่วยาม

กู้อ้าวเวยพักผ่อนน้อย ตื่นตี4มาเขียนงาน

ใกล้จะฤดูใบไม้ผลิแล้ว ต้นไม้เริ่มออกใบ นางไม่ปิดหน้าต่างนอนแล้ว แล้วก็ยื่นมือผ่านออกมารับจดหมายจากกุ่ยเม่ย

“กุ่ยเม่ยส่งจดหมายมาหรือ?” เสียงส่งออกมา ซ่านจินจื๋อใส่ชุดขุนนางมายืนข้างหน้านาง

ช่วงก่อนเขาไปอารามไป๋หม่ากับไทเฮา ก็แยกกับซูพ่านเอ๋อด้วย

“ใช่ ทางเขาเรียบร้อยดี แต่พวกแคว้นเจียงเยี่ยนก็เริ่มสงสัย อีกอย่าง ข้าให้ครอบครัวของล่ายเสวียนไปยังแคว้นชางหลานแล้ว ล่ายเสวียนก็ต้องส่งข่าวของกู้เฉิงให้เราบ้าง” กู้อ้าวเวยเอาจดหมายยื่นคืนให้ซ่านจินจื๋อ