บุบผาร้อยเสน่ห์ นิยาย บท 548

บทที่548 ช่วงเวลาแห่งความสงบ

“ฮ่าๆ” ซูพ่านเอ๋อหัวเราะเยาะ “ตอนนี้เจ้าอยู่เพียงลำพัง ไม่มีคนรับใช้ติดตามรึ?”

กู้อ้าวเวยแสร้งทำเป็นหูทวนลม จากนั้นมือก็ค่อยๆเพิ่มความแรงขึ้นจนทิ้งรอยนิ้วไว้บนหน้าของนาง น้ำเสียงก็เต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม “ถ้าเป็นเช่นนั้น เจ้าสามารถฆ่าข้าเพื่อปกปิดความลับของเจ้าได้รึ? อย่าลืมว่าข้ากับเจ้ามีค่าเหมือนกันในสายตาของกู่เซิง”

กู่เซิงเห็นด้วยกับมุมมองของกู้อ้าวเวยเป็นอย่างมาก ไม่ต้องพูดถึงแผนการอื่นๆระหว่างพวกเขา

ชักนำซูพ่านเอ๋อให้ไปแคว้นเจียงเยี่ยน ด้วยนิสัยของซูพ่านเอ๋อเป็นไปไม่ได้เลยที่จะปฏิบัติต่อกู้เฉิงด้วยความจริงใจ เมื่อถึงเวลาจะให้ความสำคัญกับกู้เฉิง หลังจากนั้นซูพ่านเอ๋อก็สามารถอยู่ได้เพียงในแคว้นเจียงเยี่ยน จากนั้นทุกอย่างก็จะมีเหตุผลของมัน

รอจนกว่าทุกอย่างจะคลี่คลาย ชีวิตของซูพ่านเอ๋อก็จะกลับมาอยู่ในกำมือของนาง

ซูพ่านเอ๋อกำหมัดแน่น “ข้าสัญญากับเจ้า แต่เจ้าต้องรับประกันว่าข้าจะไม่ได้รับบาดเจ็บ และเจ้าต้องเลือกที่จะร่วมมือกับกู่เซิง”

“มีสิทธิ์อะไร?” กู้อ้าวเวยแสร้งทำเป็นไม่พอใจ

“เพราะเขาสามารถรับประกันความปลอดภัยของข้า แต่เจ้ากลับทำไม่ได้” ซูพ่านเอ๋อยิ้มเยาะ

กู่เซิงและกู้อ้าวเวยมองหน้ากันและรู้สึกว่าซูพ่านเอ๋อไม่ได้โง่

“ถ้าเช่นนั้น เจ้าต้องการให้ข้าช่วยกู่เซิงอย่างไร?” กู้อ้าวเวยวางมือลงแล้วถามต่อ

“เขาต้องการที่จะกำจัดกู่เซิงเช่นกัน และข้าก็ยังรู้อีกว่าม้าศึกพันตัวของกบฏล่ายเสวียนเกี่ยวข้องกับเจ้า หากเจ้าสามารถช่วย

ล่ายเสวียนได้ ถ้าเช่นนั้นก็เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่สามารถนำของบางอย่างส่งให้กู่เซิง”

“ได้” คราวนี้กู้อ้าวเวยตกลงอย่างใจเย็น ยิ่งทำให้ซูพ่านเอ๋อมั่นใจว่าตอนนี้นางอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่มีคนรับใช้ติดตาม

เมื่อกู้อ้าวเวยตอบตกลง และมีสถานะของการตราวสอบและการถ่วงสมดุลอำนาจระหว่างทั้งสาม ซูพ่านเอ๋อจึงผ่อนคลายลงเล็กน้อยแล้วพูดว่า “แต่ข้าต้องกลับไปที่แคว้นชางหลาน ไม่เช่นนั้นกู้เฉิงจะคิดว่าข้าไร้ประโยชน์”

กู้อ้าวเวยพยักหน้าแล้วชี้ไปในทิศทางที่อยู่ไม่ไกล “รถม้าพร้อมแล้ว เจ้าควรรู้ว่าตัวตนใดที่เจ้าควรจะใช้เพื่อเข้าใกล้

แคว้นเจียงเยี่ยน”

ซูพ่านเอ๋อครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็เดินไปขึ้นรถม้า

กู่เซิงก็ไม่ได้มีแผนที่จะอยู่ต่อ เพียงแค่สบตากับกู้อ้าวเวย แล้วเขาก็จากไป

มีเพียงซูพ่านเอ๋อเท่านั้นที่คิดว่าพวกเขาทั้งสามอยู่ในสถานะของการตรวจสอบและถ่วงดุลอำนาจ

เมื่อทั้งสองจากไป ซ่านจินจื๋อก็เดินเข้ามาอย่างช้าๆ “เจ้าจะให้ข้าหลบนางตลอดรึ เมื่อถึงแคว้นชางหลานจะหลบนางได้นานแค่ไหน?”

“ไม่จำเป็นต้องหลบ สิ่งที่สำคัญคือนางต้องการที่จะหลบภัยในแคว้นเจียงเยี่ยนหรือกู่เซิง” กู้อ้าวเวยรินน้ำชาให้ตัวเองแล้วยิ้ม “เมื่อนางกลับไปที่แคว้นชางหลาน กู้เฉิงจะไม่มีทางเชื่อนาง ตราบใดที่พวกเขายังไม่บรรลุข้อตกลงการเจรจาต่างๆ ทุกอย่างก็จะเป็นไปตามคาด”

“นี่คือเจ้าแก้แค้นนาง?” ซ่านจินจื๋อเข้ามานั่งข้างๆนาง

“ข้าสามารถทำลายร่างกายของนางได้ตามต้องการ แต่ถ้าหากต้องการทำลายหัวใจที่เย่อหยิ่งนั้นให้หมดสิ้น ก็จำเป็นต้องมีสิ่งของอีกมากมาย” กู้อ้าวเวยเหลือบมองเขา “ข้าไม่ต้องการให้นางติดหนี้อะไรข้า”

ซ่านจินจื๋อทำได้เพียงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้

แต่ซูพ่านเอ๋อคิดว่าซ่านจินจื๋อไม่รู้อะไรเกี่ยวกับนางเลย