บุบผาร้อยเสน่ห์ นิยาย บท 94

ตอนที่ 94 หยั่งเชิงเตือนสติ

ทั้งหมดที่นั่งล้วนตกตะลึง กู้ฮูหยินและกู้จี้เหยาฟังแล้วเหงื่อแตกเต็มหน้าผาก

กู้อ้าวเวยไม่ตกใจต่อความคิดของซ่านจินจื๋อ

นางไม่ใช่คนเขลา ไม่ว่าจะเป็นจิตใจที่ทะเยอะทยานของซ่านจินจื๋อเอง หรือจะเป็นเพราะเพื่อที่ในอนาคตจะให้ซูพ่านเอ๋อเข้ามาอยู่ข้างข้างกายถูกต้องก็ตาม ถึงอย่างไรเขาก็จะเอาตำแหน่งฮ่องเต้มาไว้ในกำมือให้ได้

ถึงแม้เขาจะดูแลองค์ชายสี่ แต่ตำแหน่งฮ่องเต้เขาไม่ยอมให้ง่ายๆแน่

เมื่อนึกถึงจุดนี้ กู้อ้าวเวยเอาปลายนิ้วเคาะลงบนโต๊ะ จนเกิดเป็นเสียงก๊อกก๊อกดังขึ้น “ท่านอ๋องคงมีเรื่องอื่นที่อยากปรึกษาท่านพ่อใช่มั้ย ”

“เจ้าช่างเข้าใจข้าเสียจริง ” ซ่านจินจื๋อไม่โกรธแต่กลับยิ้มขึ้น แล้วมองไปที่ซ่านเชียวหยวนที่อยู่ข้างๆ “ครั้งก่อน เรื่องที่ช่วยลูกบุญธรรมของเฉิงเสี้ยง ตอนนี้ไกล้จะได้รับตำแหน่ง ไม่ทราบว่าเฉิงเสี้ยงอยากให้ลูกชายอยู่ใช้งานที่เมืองเทียนเหยียน หรือว่าจะให้ออกไปด่านชายแดน”

ประโยคนี้ เป็นการรักษาหน้ากู้อ้าวเวยอย่างมาก

“ก็ต้องเป็นชายแดนอยู่แล้ว......” กู้ฮูหยินยังพูดไม่จบ กู้เฉิงก็มองมาทางนาง แล้วรีบพูดว่า “ให้อยู่ที่เมืองเทียนเหยียนจะดีกว่า วันข้างหน้าหากท่านอ๋องมีรับสั่งอะไร ก็เรียกใช้พวกเราได้ทุกเมื่อ”

กู้เฉิงหน้าเจื่อน ความหมายของท่านอ๋องก็คืออยากจะเรียกใช้จวนเฉิงเสี้ยง ถามคำถามออกไป ก็เพื่อที่จะดูความจงรักภักดีของเฉิงเสี้ยงที่มีต่ออ๋องจิ้ง ลูกบุญธรรมยังสามารถหาได้ใหม่ แต่ถ้าไปขัดใจอ๋องจิ้งแล้วละก็ ก็จะไม่ค่อยดีเสียเท่าไร

“เวยเอ๋อ คิดเห็นเช่นไร?”ซ่านจินจื๋อกลับโยนขี้ให้กู้อ้าวเวย

กู้อ้าวเวยไม่มีความรู้เกี่ยวกับการทหารเลย ก็เลยรีบสั่นหัว แล้วพูดว่า “หม่อมฉันไม่ทราบเลย”

“ถ้าหากว่าไปชายแดน ก็จะสามารถสะสมความดีความชอบได้ แต่ถ้าอยู่ในเมืองเทียนเหยียน ในอนาคตก็จะต้องได้ตำแหน่งสูง เจ้าคิดว่าอันไหนเหมาะสม ซ่านจินจื๋ออธิบายให้ฟังอย่างอดทน”

กู้อ้าวเวยงงงวยแล้วมองไปที่ซ่านเชียนหยวน ซ่านเชียนหยวนยักไหล่แสดงท่าทีว่าตนเองก็ไม่เข้าความหมายของท่านอา เช่นกัน นางก็ได้แต่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ซ่านจินจื๋อดูเหมือนอยากจะบอกอะไรสักอย่าง เลยพูดว่า “ถ้าหากว่าได้ไปอยู่ข้างกายองค์ชายสี่ ก็ไม่เลว”

มุมปากของซ่านจินจื๋อยกสูงขึ้น กู้อ้าวเวยรู้ว่าตนเองเดาถูกแล้ว

ถึงว่า ซ่านจินจื๋อถึงได้พูดถึงองค์ชายสี่และองค์ชายหก ขึ้น จากนั้นก็ข้ามมาถึงกู้เหยียนจือ ที่แท้ก็คิดมาดีแล้ว ถือโอกาสนี้ให้เฉิงเสี้ยงทำงานให้กับองค์ชายสี่

“พระชายา นี่มันหมายความว่าอย่างไร?” ซ่านเชียนหยวนก็ยังคงไม่เข้าใจ

“ทั้งหมดก็เพื่อองค์ชายสี่ท่านนั่นแหละ ถ้ามีความช่วยจากท่านพ่อข้า ท่านก็จะมีอำนาจในราชสำนักเป็นของตนเอง ไม่ต้องกลัวคนอื่นปองร้ายอีกต่อไป” กู้อ้าวเวยกระพริบตาใส่องค์ชายสี่

ส่วนกู้เฉิงก็ตอบสนองด้วยความว่า “ท่านอ๋องอยากให้ข้าช่วยเหลือองค์ชายให้มีที่ยืนอย่างมั่นคงในราชสำนักกระนั้นหรือ?”

“ถึงแม้หยวนเอ๋อจะยังเด็ก แต่ในอนคตก็จะเป็นแม่ทัพอันเก่งกาจของราชวงศ์หลานซางได้ ในราชสำนักไม่มีที่ยืนให้คนที่อย่างองค์ชายสี่ ข้าเลยอยากจะขอความช่วยเหลือจากเฉิงเสี้ยง จี้เหยา เจ้าคิดว่าข้าพูดถูกมั้ย?” ซ่านจินจื๋อมองไปที่กู้จี้เหยาที่เงียบกริบไม่พูดจา

นางสะดุ้ง แล้วรีบพยักหน้า

ครั้งนี้ ถึงแม้กู้เฉิงจะอยากบอกปัด แต่ก็ทำไม่ได้แล้ว หญิงสาวทั้งสองล้วนแต่งเข้ามายังตำหนักอ๋องจิ้งแล้ว ลูกบุญธรรมก็ยังจะถูกส่งตัวมารับใช้องค์ชายสี่อีก อ๋องจิ้งดูเหมือนว่าจะกินหมากกระดานอย่างหมดจน ให้เฉิ้งเสี้ยงเปิดทางให้องค์ชายสี่