บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 169

บทที่ 169 คุณธรรมสูงเทียมฟ้า ฉีเซ่าเสวียน

ปรากฏชายสวมเกราะนักรบสีเงินคนหนึ่งท่ามกลางปรากฏการณ์ คิ้วกระบี่ดวงตาดารา แบกกระบี่ล้ำค่าเจ็ดดาว รอบกายวนเวียนด้วยประกายแสงแห่งดาว

ทันทีที่เขาปรากฏกาย ปรากฏการณ์เจ็ดดาวเหนือก็เปล่งแสงสว่างขึ้นราวกับเทพแห่งดารามาเยือน

ชายคนนี้ดูอายุพอๆ กับพวกจางอวิ๋นถิง แต่กลิ่นอายพลังกลับทรงพลังอย่างยิ่ง

กระทั่งพลังของเขายังเหมือนอยู่เหนือกว่าบุตรพุทธะขู่ตัว

ชายคนนี้ปรากฏบนยอดเขาบัวขาว ก่อนก้มตัวคารวะเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ “เฉินจงเทียนแห่งแดนศักดิ์สิทธิ์ดาวเหนือ ขอคารวะท่านเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์!”

แม้จะกำลังคารวะ แต่ตอนคารวะ พลังในตัวเฉินจงเทียนก็ยังคงกดดันคน ไม่ได้หุบกลับมาเลย

เห็นได้ชัดมากว่าเจ้านี่มาแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ครั้งนี้ไม่ได้มีไมตรีอย่างที่เห็นภายนอก

เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์มองเฉินจงเทียนอย่างเฉยชา “ไม่เลว ทะลวงถึงระดับดวงจิตดรุณแล้ว”

คำพูดของเขาทำให้ทุกคนรอบข้างตกใจ แอบยกระดับความตื่นตัวเงียบๆ

บุตรศักดิ์สิทธิ์ดาวเหนือเฉินจงเทียน เดิมทีอยู่อันดับสี่ในรายนามแก่นพลังทอง พรสวรรค์ของเขาเป็นรองเพียงฉีเซ่าเสวียน บุตรพุทธะขู่ตัวและฟางฉางเท่านั้น

แต่วันนี้เฉินจงเทียนไม่ได้ขัดเกลาแก่นพลังทองรอบที่แปดต่อเหมือนคนอื่น เขาตัดสินใจใช้แก่นพลังทองแปดรอบเป็นรากฐาน ทุบแก่นเป็นดรุณ ทะลวงระดับดวงจิตดรุณที่มีชื่อเรียกว่าผู้สูงศักดิ์

ดังนั้น กำลังรบของเฉินจงเทียนจึงเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว ดูแล้วคงไม่อ่อนแอไปกว่าโอรสสวรรค์ลำดับต้นๆ หลายคน

เกรงว่าตอนนี้แม้แต่บุตรพุทธะขู่ตัวออกมือสุดกำลังก็ไม่แน่ว่าอาจจะสูสีกับเฉินจงเทียน กระทั่งอาจจะเสียเปรียบหนัก

บุตรศักดิ์สิทธิ์ดาวเหนือหมุนตัวมามองบุตรพุทธะขู่ตัวก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่นึกเลยว่าศิษย์พี่ขู่ตัวก็มาที่นี่เช่นกัน”

บุตรพุทธะขู่ตัวตอบกลับเหวี่ยงๆ “ทำไมกัน เจ้ามาก่อกวนได้ อาตมาจะมาไม่ได้รึ”

บุตรศักดิ์สิทธิ์ดาวเหนือหัวเราะก๊าก “แซ่เฉินไม่ได้มาก่อกวน นักบวชผู้ไม่เอาไหนอย่าพูดจาสุ่มสี่สุ่มห้าสิ!”

บุตรศักดิ์สิทธิ์ดาวเหนือพูดพลางหยิบขวดหยกเล็กมาจากแหวน ก่อนจะส่งไปตรงหน้าเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์อย่างนอบน้อม

เขากล่าวแนะนำว่า “ได้ยินว่าศิษย์พี่ฟางฉางพลาดตอนทะลวงแก่นพลังทองรอบเก้า อาการร่อแร่ ช่างน่าปวดใจจริงๆ ในขวดนี้บรรจุสมบัติล้ำค่าที่ศิษย์พี่เซ่าเสวียนไหว้วานให้ข้ามารักษาศิษย์พี่ฟางฉาง ของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพาน

สมบัติล้ำค่าชนิดนี้แฝงด้วยพลังชีวิตไร้ขีดจำกัด แม้แต่อาการบาดเจ็บแห่งมหามรรคยังรักษาได้ บางทีศิษย์พี่ฟางฉางอาจจะใช้ได้”

บุตรศักดิ์สิทธิ์ดาวเหนือเอ่ยจบ พลันเกิดเสียงสูดลมหายใจเย็นๆ ดังขึ้นบนยอดเขาบัวขาว นั่นคือหลี่อวิ๋นเฟิง

เมื่อสัมผัสได้ถึงสายตาสงสัยจากคนรอบๆ แล้ว หลี่อวิ๋นเฟิงจึงอธิบาย “เป็นของดีจริงๆ!”

จ้าวเฮ่าถามด้วยความแปลกใจ “ทำไมรึ ศิษย์พี่อวิ๋นเฟิงรู้จักสิ่งนี้ด้วยรึ”

หลี่อวิ๋นเฟิงพยักหน้า “แน่นอน ข้าคือผู้รอบรู้เทพสวรรค์นี่! พวกเจ้ารู้หรือไม่ว่าของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานคืออะไร ล้ำค่าเพียงใด”

พอเห็นทุกคนทำหน้า ‘เริ่มการแสดงของเจ้าเถอะ’ แล้ว หลี่อวิ๋นเฟิงก็เริ่มพูดจาฉะฉานน่าฟัง

“ของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานคือสมบัติสูงสุดที่ปีศาจประเภทพฤกษาเซ่นไหว้ตัวเองรวมออกมาเป็นแก่นสารสำคัญ ราชาปีศาจพฤกษาที่แข็งแกร่งบางพวกอาจจะเลือกบรรลุนิพพานนอนจำศีลในช่วงที่ร่อแร่กำลังจะตาย เพื่อรอฟื้นกลับขึ้นมาใหม่

พวกมันจะหลอมร่างขนาดใหญ่ของตัวเองเป็นแหล่งต้นกำเนิดพลังที่บริสุทธิ์ที่สุดเพื่อใช้ในการบรรลุนิพพาน ปกติจะมีเพียงปีศาจพฤกษาระดับจุดสูงสุดหลอมรวมเทพเท่านั้นถึงจะบรรลุนิพพานได้

อีกทั้งการรวมของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานต้องให้ปีศาจพฤกษายินยอมเองถึงจะมีสรรพคุณยาดี ไม่อย่างนั้น เจ้าไปบังคับให้ปีศาจพฤกษาบรรลุนิพพาน พวกมันจะไปเต็มใจได้อย่างไร หรือก็คือการจะกลั่นเป็นของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพาน จะต้องทำตามสามเงื่อนไข

ข้อแรก หามหาปีศาจประเภทพฤกษาที่มีพลังบำเพ็ญสูงส่งต้นหนึ่ง